Alþýðublaðið - 14.11.1922, Page 2

3
&L»VBD6t 11ÐI&
!ð hóf»t, feækkuðu vörur í verðl.
Ett þsð var ekki cærri því kom
andi, sð kaup hækfoði þi Fiest
ir töldu, að itríðið d yr-tíi drepa
niður allar verklegar fraœkvæond
ir, svo að ekkert y.ði að gera
aí þeirri ástæðu, og myndi vinn-
an verða ean mTnni, ef kaupið
yrði hækkað. í annan síað mycdi
atríðið ekki standa nema stutta
ttund, og að því toknu myndi
hægara að verða við kauphækk
unucn. F/ægt er orðið það heit-
orð, er prentarar fengu bji prent-
smiðjurekendum ucn áramótin
1914 —15 út af kauphækkunar-
kröfu sinni, að þeir skyidu fá I
krónu kauphækkun, ,þegar Norð
nrálfuttrlðið er á enda kljáð*, eins
Og það var orðað, og urðu prent
arar þá að sætta sig vlð það, og
fengu enga kauphækkun fyrr en
1 april 1916 Líkt var bjá Öðrum
stéttum verkamanna, Þó að þeir
hafi ef til vili eiahverjir fengið
kauphækkun heldur íyir, þá mun
húa hafa verið þeim mun lægri
og auk þess samt sem áður alt
af á eftir verðhækkuninni. Þar
enn að auki voru hækkanirnar
alt af yðrleitt minni en sem verð
hækkuninni nam. Þær undantekn
ingar, sem frá því kann að mega
finna staðíesta að eins regluna.
Þá er þiiðja skilyrðið. Það er
viðurkent, að verðiagsskýrtlurhar
er mjög lftið að marka að þvf er
snertir þá mynd, sem þær draga
upp af dýrtfðinni. Er það nætta
eðlilegt, þar sem þær segja að
eins tll um hækkanir á einingsr*
verði, að visu allflestra neyzlu-
vöiutegunda, en aumra af þelm
vörum gætir mjög litið f búskap
manna, en aftur annara mjög mik
ið. Ea i verðlagsskýrslunum eru
þær lagðar af jöfnu og sfðan
fandin meðalverðtala af ölln sam-
an. Það liggur f augum uppi, að
enginn þarf að kaupa nákvsm
lega Jafnmikið af öilum vörun
um, sem verðið er fundið eftir, t.
d. rúsinum og kjöti. svo að eitt-
hvað sé nefnt, og þvi leiðir af
sjálfu sér, að verðtaian sýnir ekk
ert um það, hvernig verðbreyting
in kemur niður á hag œanna.
Auk þess koma þessar verðskýrsl
ur hvergi uærri verðlagi á ýmsum
hlutum, sem nema Kkiega alt að
helmingi af venjulcgum útgjöld
um manna, svo sem er húsnæði,
fatnaður og skófatnaður og borg
Odýrustu og beztu olíurnar eru:
Hvjtasunna. IMjölnii*.
Gasolía.
Benzín, BP. No. 1 á tunnum og dunkum.
Iíiöjið ætíð nm olfa á stáltunnum, sem er hrein-
nst, atlmest og rýrnar ekki við geymslana.
Landsverzlunin.
Leikfé’aq Beyktavíkqiy.
„Ágústa piltagull“,
gamanleikur í 4 þáttum, eftir Gustaf af Geijarstam,
verður leikin f Iðnaðarmannshúsinu tniðvikud. 15 þ. m kl. 8 slðd.
Aðgöngumiðar seldir i I5nó i dag kl. 4—7 og
á morgun kl. 10—1 og eftir kl 2
aralegar skyldur og kvaðír, svo
að um verðbreytingar á því eru
engar skýrslur.til það er víst
um sunat af þessu, að verðhækk
unin á þvi hefir stunduna verið
langt um meiri en á öðru og
verðlækkunin aftur minni, sfðan
lækka tók. Það er þvi vht, alveg
víit, að veiðlagstkýrslurnar veita
mjög óvissa hugmynd uœ, hver
dýrtíðin sé f raun og veru.
Af þessu, sem nú hefir verið
sagt, er Jjóat, að þótt verðskýrsi
urnar sýni áðurnefnda lækkun, þá
er það út af fyrir sig engin sönn
un fyrir því, að kaup eigi að lækka
að sama skapi. Þsð er meira að
segja engin söanun fýrir því, að
kaup eigi nokkuð að lækka. Þvett
á móti mælir margt á mótl lækk
un, og verður f næstu blöðum
rætt um ýmislegt af þvf jafnframt
öðru, sem kaupgjaldsmálið sneitir
yfirleitt.
i aísláltiF 10
l
Prestshenpan.
Messuskrúði lúterskra presta á
vissulega rót sína að refeja til
kaþóiskrar siðvenju. Og þó er
prestum þjóðkirkjsnnar enn í dag
geit að skyldu að bera messu
klæði, þegar þeir vlnna embættis
verk sin. — öðru máli er að gegna
um frfklikjupresta, Þeim ber engin
á flestum vörum í öllum
söludeildum
Kaipjélagsiis.
Að eins í þrjá daga.
Notið þetta langbezta
tækifæri. sem nokkurn
tíma hefir verið boðið
bæjarbúum.
Kaupíélagid.
skylda ti! að bera messukfæðl,
og það er meira að segja næsta
óviðeigandi, að þsir geri þsð.
Þctta vlísi líka og faun sá
msður, er einna Ee.t vaan að
stofnun fríkirkjunnar hér á landi,
en það var séra Lárus sálagi Hall-
dóraroES frá Hofi (d 1908). Meðan
hann var fríkirkjuprestur hér, bar
hann aldrei hempu, og haíði hann
þó áður verið prestur ríkiskirkj-
unnar.
Eftir að séra ól&fur Ólafison
tók við fiíkkkjusöffiuðiaum breytt-
ist þetta á þann veg, að söfnuð-
urinn fékk heœpuklæddan klerk,
En engina safnaðarmanna mun