Skinfaxi - 01.05.1996, Blaðsíða 8

ég þakldát fyrir uppeldiö sem ég fékk. Ég haaaaataöi foreldra
mína þegar ég var svona 13-15 ára - hreinlega þoldi þau ekki.
Mér fannst þau óréttlát, mínir vinir máttu vera úti en ég þurfti alltaf
aS koma heim klukkan eitthvaS um hálftvö þar til ég var orSin 16
ára en þá mátti ég kannski vera úti til þrjú.
í allt annað. Hvaö er að gerast hjá þér þessa
dagana í tónlistarbransanum?
„Ég er bara aS spila hér og þar en svo er a& koma út nýtt lag
sem heitir „Reading a pattern" og þa& fer í spilun í útvarpinu
fljótlega. ÞaS lag er hálfgerS prufa og svo kem ég kannski meS
plötu fyrir jólin en þaS er ekki alveg ákveSiS - kannski geri ég
þaS, kannski ekki."
Hvernig tónlist ver&ur á næstu plötu hjá þér?
„ÞaS verSur eitthvaS frumsamiS og fer meira í þjóSlagaáttina. Þá
er ég nú ekki a& meina „Oxar viS ána" e&a neitt þannig heldur
dramatíska texta og svona. Ég er aS reyna aS byggja upp
kjarkinn til aS gera þetta en svo verSa lögin í svipu&um dúr eins
og „I really love." en ég veit þaS ekki alveg ennþá."
Nú hefur þú verið í hljómsveitum sem spila mjög ólika
tónlist og svo ertu í óperunámi. Hvar eigum vi& eftir
að sjá þig i framti&inni?
„Ég býst viS aS þaS verSi í óperunni - þaS er númer eitt í dag hjá
mér. Hins vegar getur þa& breyst og kannski fer allt í klessu sem
íslenskum karlmönnum, hvaS þeir séu ómerkilegir og asnalegir en
þaS eru einmitt þær sem ala þá upp - þetta er þannig mál."
Af hverju heldur þú að unglingar noti vímuefni?
„Spenna. Þeir eru líka aS leita aS fjölbreytni þar sem ekkert er
aS gerast hérna fyrir unglinga. ÞaS er engin fjölbreytni í neinu
hérna og ef einn hipp-hopp-sta&ur slær í gegn hérna koma fimm
a&rir alveg eins. Fólk hérna er hugmyndasnautt og þa& getur
enginn gert eitthvaS sniSugt án þess aS þrír hermi eftir - skilurSu.
Þa& fólk sem er í eiturlyfjum kann heldur ekki alveg aS stjórna
skapinu og kann ekki alveg aS finna hvenær er gaman og þa&
kann ekki aS njóta lífsins - ég skil þetta ekki alveg."
Hvað heldur þú að hægt sé að gera til að stemma
stigu við þessari þróun?
„Sko, unglingar verSa bara aS rá&a sér sjálfir og ef þeir vilja
taka eiturlyf þá gjörsovel taki þeir eiturlyf. Þau eru ekkert aS
sækjast eftir hjálp og ef þau vilja halda áfram þá eigum viS bara
aS láta þau halda áfram - hver og einn velur sift líf. Ég næ engu
samhengi í þaS þegar mamman segir; „guS hún kom svo
dau&adrukkin heim, guS hún var svo fyndin," og svo verSur allt
brjálaS þegar stelpan kemur heim í einhverri gervihamingju af E
af því þaS getur drepiS hana. HvaS me& vín? Hversu mörgum
stelpum er nauSgaS? HvaS eru margir lamdir? HvaS er mikiS
ofbeldi í gangi? Eins og meS stelpurnar þarna sem voru aS lemja
stelpuna, þaS eru búin aS koma upp tvö svona mál á sfuttum
tíma og I bæ&i skiptin hafa allar stelpurnar veriS
undir lögaldri og blindfullar - hverjum er
þetta aS kenna? Foreldrunum. Svo
segja þeir; „ég skil ekki hvaS er aS
koma fyrir dóttur mína". Ég er
kannski allt öSruvísi alin
upp, ég var alin upp á
ítalskan máta sem
ég er mjög
ánægS me&. ÞaS
er mjög strangt en
í dag er ég aS
upplifa þaS sem
margar þrettán
ára stelpur eru aS
upplifa. Ég er til
dæmis nýbyrjuS a&
upplifa bæinn en
ég upplifSi hann
fyrst 16 ára og þá
var ég alveg, hei,
vá - þú veist, og
fannst vo&a gaman
og finnst enn
gaman. Þessir
krakkar eru búnir aS
upplifa þetta allt
miklu fyrr og eru því
kannski or&nir leiSir
á honum þegar þeir
ver&a eldri og þá
verSa þeir aS prófa
eitthvaS nýtt. Ég
síSan - nei bara djók
nú hætti ég."
Var þá betri agi í
þinu uppeldi og
þú fórst bara eftir
því?
„Ég reyndi alltaf aS fá
mínu fram en þaS var
ekki hægt og í dag er
8 / SkinfaxI