Skinfaxi - 01.02.1997, Blaðsíða 61

sem þið óttist að sé í
sjalfsvígshugleiðingum, eða kemur til
ykkar af eigin frumkvæði. Oft virðist
vera að fólk haldi að ef ekki sé rætt
um vandamálið þá hverfi það bara.
Einnig vil ég leggja mikla áherslu á
i það að einstaklingar leiti til fagfólks
þegar erfiðleikar steðja að. Við
íslendingar virðust nefnilega vera
enn á Víkingatímanum þegar rætt er
um andlega heilsu.þ.e.a.s. það er ríkt
í okkur að segja “hva hresstu þig
bara við” eða “fáum okkur bara í glas
um helgina og þá lagast þetta allt”.
Það gerir engin vini sínum greiða
með svona úrræðum.
Eru einnhver merki sem fólk ætti
aö líta eftir ef þaö óttast aö
einhver nákomin sé í sjálfsvígs-
hugleiöingum?
Já það er ýmislegt sem fólk getur
verið vakandi fyrir. T.d það að vera í
neyslu. Það er sama hvað hver
segir það er aldrei töff að vera i
neyslu. Oft virðist ungmennum
nefnilega finnast það flott að geta
drukkið mikið eða prófað einhver
efni. En neysla hefur aldrei gert
nokkrum einstakling gott og mun
aldrei gera. Önnur atriði eins og ef
fólk hættir að mæta í skóla eða
einkunnir falla gefur til kynna að
eitthvað sé ekki í lagi. Einnig ef
einstaklingar hætta að stunda íþróttir,
draga sig út úr þeim áhugamálum
sem þau tóku þátt f, vonleysi, mikil
þreyta, skapsveiflur, kvíði og spenna.
Einnig eiga einstaklingar það til að
fara að vanrækja 'útlit sitt,
svefnvenjur breytast, áhugaleysi um
eigur, fer jafnvel að gefa þær og
áhættusöm kynferðishegðun. Ef þið
óttist það að einhver ykkur nákominn
sé í sjálfsvígshugleiðingum þá spyrjið
viðkomandi að því. Að tala um
sjálfsvíg verður ekki til þess
aðviðkomandi fyrirfari sér. Hinsvegar
er líklegt að einstaklingurinn hafi
verið að gefa til kynna með breyttri
hegðun að hann þurfi hjálp, að
eitthvað bjáti á.
Gerið samt aldrei lítið úr því ef
einhver hótar að fyrirfara sér. Gefið
ykkur tíma og ræðið málin,oft er það
uóg en best væri að koma
viðkomandi í hendurnar á fagaðila.
Hvað eiga þau ungmenni sem eru
1 sjálfsvígshugleiðingum aö gera?
Fyrst af öllu að leita eftir hjálp. Þó
svo að allt virðist vonlaust í dag þá
er staðreyndin sú að ekkert
vandamál er svo stórt að eina
lausnin sé sjálfsvíg. Oft eru
erfiðleikarnir mjög raunverulegir eins
°9 t.d. kynferðisleg misnotkun,
ástvinamissir o.fl. en það er hægt að
vinna sig út úr vandamálunum.
Dauðinn er endanlegur.og þá meina
ég ALLT BÚIÐ! og oft er eins og
ungmenni geri sér ekki fullkomlega
grein fyrir því. Það er nefnilega mikill
munur á því “að vilja ekki lifa” og “að
deyja”. Það geta komið upp
aðstæður sem einstaklingur treystir
sér ekki til að takast á við ,og vill
þessvegna flýja vandamálið. það
kemur fyrir alla einhverntíma á
lífsleiðinni. Þá heyrist oft “ég vil ekki
lifa lengur”. En að flýja vandamálið
með því að fyrirfara sér er vonlaus
lausn og reyndar er ekki rétt að kalla
það lausn því það leysir engin
vandamál.
Það hefur verið virkilega mikil
umræða um unglingamál í fjölmiðlum
á undanförnum misserum. Þessi
umræða hefur yfirleitt verið neikvæð
gagnvart unglingum og hefur alls
ekki gefið rétta mynd af þeim
unglingum sem hér búa. Það er
aðeins lítill hópur sem er í
vandræðum en flest ungmenni hafa
aldrei lent í vandræðum og eru
krakkar sem við getum verið stolt af.
Hinsvegar ber að hafa áhyggjur af
þessum litla einangraða hóp sem er í
neyslu og lendir í alls konar
vandræðum. Stundum eru
heimilisaðstæður þessara ungmenna
ekki þær bestu sem á verður kosið
en oft hafa þessi ungmenni
hinsvegar valið slæmar leiðir og
mála sig þannig útí horn. Oft kvarta
ungmenni yfir því að þeim séu settar
of margar reglur en staðreyndin er sú
að það er sama á hvaða aldri
einstakllingurinn er, það eru alltaf
einhverjar reglur. Ég trúi því samt að
við höfum alltaf val í lífinu. Við lifum í
þjóðfélagi og þessvegna eru fullt af
reglum sem fara þarf eftir en við
höfum margar leiðir til að bregðast
við þeim reglum sem settar eru.
Það geta komið upp erfiðar
aðstæður en það er alltaf val um
hvernig þú vilt bregðast við
erfiðleikunum. Flest ungmenni takast
á við vandamálin á heilbrigðan hátt
en sumir velja þá leið að fara í
neyslu, aðrir hlaupa að heiman og
svo eru því miður einstaklingar sem
telja að eina leiðin til að sigrast á
vandamálinu sé að fyrirfara sér. Það
var þeirra val en án efa vitlausasta
ákvörðun sem hægt var að taka í
stöðunni. Ef vel er leitað þá er alltaf
Ijóstýra í myrkrinu og eini aðilinn sem
getur slökkt þessa Ijóstýru ert þú
sjálfur. Ef þú ákveður að slökkva ekki
þá kemstu að lokum úr myrkrinu.
Það getur verið erfitt og alveg
virkilega sársaukafullt en þú getur
alltaf sigrað að lokum. Þú einn berð
ábyrgð á því hvort þú takir eigið líf,
þú og enginn annar.