Skinfaxi - 01.12.1997, Blaðsíða 36

Ingólf Narfason þekkja flestir sem hafa
komið nálægt íþróttum í Grafarvogi. Hann
flutti til Reykjavíkur árið 1990 og fór strax
að vinna fyrir félagið. Hann hefur unnið frá-
bært starf og gert marga góða hluti á und-
anförnum árum. Frá upphafi hefur hann
verið mikilvægur hlekkur innan félagsins,
enda settist hann fljótlega í aðalstjórn þess.
Hann hefur nú sagt skilið við aðalstjórnina
og einbeitir sér að þjálfun ungra glímu-
manna félagsins. En hvernig stóð á því að
hann fór að skipta sér af íþróttalífinu í Graf-
arvogi?
„Nú þetta þróaðist þannig að ég flutti í
bæinn og var strax settur í aðalstjórn fé-
lagsins. Ég kom inn í þetta á spennandi
tíma því að þá var verið að semja við
Reykjavíkurborg um íþróttahús hér í Graf-
arvogi og uppbyggingu íþróttasvæðisins.
Það kitlaði mann mikið að geta verið þátt-
takandi í uppbyggingu á nýju félagi. Ég
kom utan af landi og þar var gamalt rótgró-
ið íþróttafélag (íþróttafélag Staðarsveitar)
búið að starfa frá 1912 þannig að hlutirnir
sneru dálítið öðruvísi hér en þar."
- Hvert hefur verið þitt hlutverk hjá fé-
laginu í gegnum tíðina?
„Ég átti sæti í stjórn félagsins í langan
tíma og var ritari þess í nokkur ár. Þegar
ég hætti sem ritari tók ég að mér eins árs
formennsku í almenningsdeildinni og sneri
mér síðan að þjálfun glímumanna félagsins
ásamt að vera varaformaður almennings-
deildar. Almenningsdeildin spannar dálítið
sérstakt svið hjá okkur. Hún er hugsuð
þannig að við tökum nýjar íþróttagreinar inn
Ingólfur Narfason hefuraldrei sjáifur verið í
glímu en það má segja að hann sé faðir
glímunnar í Grafarvogi.
sem við ætlum að prófa og vita hvort er
grundvöllur fyrir innan félagsins. Almenn-
ingsdeildin er sett saman af mörgum grein-
um. Það er til þess að vera með færri
menn í stjórn. Við eigum við sama vanda-
mál að glíma og önnur íþróttafélög
en það er að manna stjórnir. í al-
menningsdeildinni er skokkhópur,
íþróttaskóli barna, frúarleikfimi, tae
kwondo og glíma. Markmiðið er að
mynda þarna eina sameiginlega
deild sem er með einn rekstur."
- En af hverju kviknaði þessi mikli
áhugi þinn á glímu?
„Ástæðan fyrir því að ég
tók að mér að þjálfa fólk í glímu var
sú að það hafði staðið lengi til að
byrja með hana hjá félaginu. Ég
tók því að mér formennskuna og
byrjaði á því að hafa samband við
Glímusamband íslands og bauðst
til að hafa skólakynningu á
Það eru fleiri strákar en stelpur í
glímunni. Um 90 krakkar mættu á
fyrsta mótið sem haldið var í
Grafarvogi.
36
glímunni hér í Grafarvoginum. Ég fékk það
í þetta með mér en vissi ekki hver þátttak-
an yrði og vissi í raun ekki út í hvað ég var
að fara. Eftir grunnskólakynningarnar þá
boðaði ég til skólamóts Fjölnis á sumar-
daginn fyrsta. Á fyrsta skólamótið mættu
hvorki fleiri né færri en 90 keppendur.
Þetta hefur síðan verið haldið árlega og
stemmningin er ávallt mikil. Það hafa
síðan verið um og yfir 100 keppendur á ári
hverju."
- Svo að það má segja að þú sért faðir
glímunnar hér í Grafarvoginum?
„Það segja það sumir en maður gerir
ekki hlutina einn. Ég er með góða menn og
konur í kringum mig og það er alveg sama
í hvaða íþróttagrein það er, það er enginn
einn sem gerir hlutina, heldur heildin."
- Þú hefur aldrei stundað glímuna sjálf-
ur, hvernig fékkstu áhuga fyrir henni?
„Þetta er auðvitað þjóðaríþrótt íslend-
inga og ungmennafélögin voru stofnuð í
kringum glímuna í upphafi. Með þetta að
leiðarljósi finnst mér nausynlegt að glíma
sé stunduð innan félagsins, þvf að þótt við
séum ungt félag þá verðum við að horfa til
baka og skoða bakgruninn. Það er flestum
ungmennafélögum til happs að þau eru
alltaf að endurskoða sig. Við verðum alltaf
að vera að endurskoða hlutina og vera til-
búnir að stökkva á eitthvað nýtt ef það
kemur upp."
- Hver er fjöldi iðkenda í gltmunni?
„Hann er í kringum 60 og það eru fleiri
strákar en stelpur. Þrátt fyrir að strákarnir
séu í meirihluta að þá hafa stelpurnar stað-
ið sig vel og m.a. náð í íslandsmeistara- og
Reykjavíkurmeistaratitill. En titlarnir eru
kannski ekki það sem menn eiga að horfa í
heldur þá ánægju sem börn og unglingar
geta haft af hlutunum. Vissulega er gaman
þegar unnið er til verðlauna en menn verða
að hafa ánægjuna að leiðarljósi og byggja
upp á breiddinni."
- Fjölnir hefur dafnað á skömmum tíma
og fólkið hérna er mjög meðvitað um mikl-
vægi og hlutverk félagsins.
„Fjölnir byggist upp þegar fjöldinn kem-
ur hérna og ég tel það félaginu til happs að
fólk flytur í bæinn víða að. Fólkið sem
kemur að félaginu er með ólíka reynslu af
félagsmálum sem nýtist vel og allir hafa
sama markmið og áhugamál og það er að
gera félagið öflugt. Að byggja upp öfluga
íþróttastafsemi fyrir börn og unglinga er
takmark númer eitt, tvö og þrjú."