Skinfaxi - 01.02.2001, Blaðsíða 35

Á undanförnum mánuðum hefur félagsmönnum innan
ungmennafélagshreyfingarinnar jafnt sem utan hennar verið
tíðrætt um sameiningarmál Ungmennafélags íslands og
íþróttasambands íslands. Sitt sýnist hverjum í þessu máli
enda að mörgu að hyggja þegar málið er skoðað. Hverjir eru
kostir slíkrar sameiningar og hverjir eru gallar hennar?
Félagsmenn innan UMFÍ sem og framámenn innan ÍSÍ hafa
notað fjölmiðlana óspart til að koma sínum sjónarmiðum á
framfæri á undanförnum mánuðum. Eitthvað virðist þó hafa
dregið úr umræðunni því þó nokkur tími er liðinn síðan
einhverjir hafa kveðið sér hljóðs í fjölmiðlunum. Það dylst
þó engum að umræðan og vangavelturnar halda áfram þótt
þær komi ekki fram í fjölmiðlum landsins. í síðasta tölublaði
Skinfaxa var rætt við nokkra forystumenn innan
ungmennafélagshreyfingarinnar og fannst mörgum
fylgismönnum sameiningar að umræðan hafi ekki gefið rétta
mynd af stöðunni en andstæðingar sameiningar vildu
einmitt meina að þetta væri lýsandi dæmi hvernig viðhorfið
væri innan hreyfingarinnar.
Leitað var til tveggja forystumanna innan ungmenna-
hreyfingarinnar sem hafa ólíkar hugmyndir um hugsanlega
sameiningu og þeim gefinn kostur á að láta sínar skoðanir í
Ijós. Þetta eru þeir Björn Ármann Ólafsson, formaður UÍA og
Valdimar Leó Friðriksson, formaður UMSK.