Skinfaxi - 01.02.2001, Blaðsíða 36

Björn Ármann Ólafsson, formaður UÍA
Ástæðurnar fyrir að málinu var ýtt
af stað í upphafi voru ekki góðar, og
á þeirri stundu alls ekki farið að
kanna hvort gerlegt væri eða
/ /
ástæður til sameiningar ISI og
UMFÍ. Mun égfara yfir nokkur atriði
hér á eftir sem að mínu mati skipta
máli í þessari umræðu.
1. Hvernig kom umræðan til? Á íþróttaþingi ÍSÍ 24.-26. mars 2000
varð til tillaga um að kanna hagkvæmi þess að sameina ISI og
UMFI. Þessi tillaga varð til vegna þess að fyrir þinginu lá önnur
tillaga frá ÍBR o.fl. um að skerða bæri hlutdeild Héraðssambanda,
er hefðu hlutdeild í lottótekjum í gegnum UMFI, í lottótekjum frá
ÍSI. Með öðrum orðum, auka skyldi þá skerðingu ISI sem þegar er
á þau Héraðssambönd sem fá lottótekjur frá UMFI . Leyfi ég mér
að efast um að þessi skerðing standist jafnræðisreglur. En sem
sagt mismuna skyldi aðildarfélögum að ÍSÍ vegna þess að þau
væru í UMFÍ og flest utan af landi, en UMFÍ er einn af eigendum
íslenskrar getspár ásamt Öryrkjabandalaginu og ÍSÍ.
Það sem gerðist á Iþróttaþinginu var að meiri hluti þeirra
Héraðsambanda sem sóttu þingið voru pínd til framlagningar
þessara sameiningartillögu til að halda friðinn innan ISI. Þegar
mál eru þannig búin til eru þau dæmd til að mistakast. Svona
vinnubrögð eru ekki á jafnréttisgrunni, heldur á að neyða þann
minni til að þóknast þeim stóra og sagan hefur sýnt að þegar
þannig er staðið að málum leiðir það aðeins til styrjaldar, eins og
komið er á daginn í þessu máli.
2. Hver er lagaleg staða þessara tveggja aðila? Samkvæmt
íþróttalögum er ÍSI stofnun sem er yfir öllum íþróttamálum í
landinu og lýtur þannig opinberri forsjá. UMFÍ er hinsvegar frjálst
félagasamband (sbr. skilgreiningu í íþrótta lögum) í eigu sinna
aðildarfélaga sem aðallega eru á landsbyggðinni. Af þessu sést að
gífurlegur eðlismunur er á þessum tveimur aðilum og bara af
þeirri einföldu ástæðu tel ég mjög flókið mál að sameina þessa tvo
aðila þannig að eigendur (aðilar að) UMFI glati engum
hagsmunum sem þau eiga í UMFI, að ég tali nú ekki um þegar
hagsmunir í UMFÍ hafa ekki verið skilgreindir til að leggja inn í
umræðuna.
3. Hvernig er skýrslan? Skýrsla sú sem ÍSÍ lét vinna um
sameiningu UMFÍ og ÍSÍ er góð svo langt sem hún nær. Hún nær
yfir sameiningu tveggja skrifstofa í Reykjavík og sýnir að það er
hagkvæmt. En hún segir ekkert um hvaða áhrif sameining hefur á
eigendur (aðila að) UMFI. Hún segir ekkert um hvað
Héraðssamböndin tapa miklu fé ef sameining ætti sér stað, en um
helmingur þeirra tekna sem Héraðssamböndin hafa frá
íþróttahreyfingunni koma í gegnum UMFI. Stór huti þeirra tekna
myndi flytjast til þéttbýlisins á suðvesturhorni landsins. Skýrslan
segir ekkert um menningarleg áhrif eða hvernig farið yrði með
þau gífurlegu samskipti sem eru milli UMFÍ og
Héraðssambandanna. Tel ég þetta vera eina af rnegin orsökum
þess að ekki er tímabært að tala um sameiningu, þessa
skilgreiningarvinnu þarf að vinna áður en hægt er að setjast að
einu borði til að ræða hvort borgi sig að leggja niður UMFI eða
ekki. Staðreyndin er sú að ekki er verið að tala um sameiningu í
raunveruleikanum, því sameining er ekki framkvæmanleg, heldur
það að leggja beri UMFI niður vegna þess að það þjónar
peningalegum sjónarmiðum IBR eða ÍBR sér peninga í málinu
fyrir sig.
4. Hvað um Landsmótin? Haldin hafa verið 22 Landsmót UMFI
vítt og breytt um landið. Þetta eru íþrótta- og mertningarmót sem
mikið er lagt í þar sem þau eru haldin, stórviðburðir. Hvað ætla
menn að gera við þau? Verða þessar miku menningarhátíðir
landsbyggðarinnar kannski lagðar niður eða fluttar til
Reykjavíkur þar sem ekki verður gerlegt að lialda þær annars
staðar vegna fjölda þátttakenda? Þessari spurningu er ósvarað ,en
henni verður að svara.
Niðurlag. Ég tel allt of mörgum spurningum ósvarað til að
tímabært sé að svara spurningunni hvort skuli farið í
samningaviðræður milli ÍSÍ og UMFI um sameiningu, nánara
samstarf eða að leggja UMFÍ niður. Ég hef nefnt nokkrar mjög
mikilvægar spurningar og margar fleiri eru til og hefur ekki verið
svarað.
Miðað við núverandi stöðu eru engin rök sem segja mér að
fara beri í þessar viðræður, þvert á mót sýnist mér að hagsmunir
UÍA og annarra Héraðssambanda á landsbyggðinni muni liggja í
óbreyttu ástandi eins og er.
Björn Ármann Ólafsson
Formaður UIA