Skinfaxi - 01.10.2001, Blaðsíða 23

n
Skapti Örn Ólafsson skellti sér á
kaffihús eitt við Laugarveginn einn
bjartan haustdag ekki alls fyrir
löngu. Tilefnið var að hitta fyrir
Þórunni Lárusdóttur leikkonu og
eiga við hana viðtal um lífið og
tilveruna, leikarastéttina og þann
vágest sem eiturlyf eru. Það var
fallegt og gott veður úti og ekki var
viðmót leikkonunnar verra enda létt
og skemmtileg í fasi. Þórunn hefur
getið sér gott orð sem leikkona og
hefur farið með eitt af aðal-
hlutverkum í "Syngjandi í rign-
ingunni" að undanförnu. Hún spilar
líka á trompet eins og pabbi hennar
gerði og finnst fátt skemmtilegra en
að spila „Swinging Shepheard's
Blues" með systrum sínum.
Tek mína spennufíkn
út á sviðinu!
Stefnan sett á læknisfræði
Svona til að opna viðtalið formlega spyr
blaðamaður hver Þórunn Lárusdóttir sé
í raun og veru? „Ég er fædd í Reykjavík en
uppalin í Mosfellsbæ og er dóttir Sigríðar
Þorvaldsdóttur leikkonu og Lárusar
Sveinssonar trompetleikara. Ég var í
lúðrasveitinni í Mosfellsbæ mjög lengi og
átti þar margar, ofsalega skemmtilegar
stundir þar sem ég spilaði á trompet ásamt
systrum mínum tveimur, Ingibjörgu og
Dfsellu" segir Þórunn og er greinilega
skemmt við að rifja upp gamla tíma.
Þórunn heldur áfram og segist hafa verið í
Varmárskóla og síðar í Gagnfræðiskóla
Mosfellsbæjar. „Það var ofsalega
skemmtilegur tími bæði í Varmárskóla og
síðar í Gaggó Mos en eftir það þá lá leiðin
í Menntaskólann við Hamrahlíð." Þá skýtur
blaðamaður inn í. „Þá kannksi á leiklistar-
braut?" Og Þórunn heldur áfram. „Nei það
er nefninlega svo fyndið að ég ætlaði ekki
að verða leikari, eða ég viðurkenndi það
allavegana ekki. Ég stefndi á að verða
læknir og námið í MH var kannski
grunnurinn að því . Ég tók mikla líffræði,
lífefnafræði og efnafræði til að undirbúa
mig fyrir læknisfræði. En þegar komið var
að því að fara í Háskóla íslands, þá sá ég
að ég þurfti að hugsa mig aðeins betur um,
því að leiklistarbakterían var alveg að fara
með mig! Ég ákvað að söðla um og fór í
leiklistarnám í Bretlandi í skóla sem heitir
Webber Douglas academy of dramatic Art."
sagði Þórunn og bætti því við að nú væri
hún orðin leikkona og lífið léki við hana.
Ef við snúum okkur að öðrum sálmum
þá ertu að leika í "Syngjandi í rign-
ingunni" í Þjóðleikhúsinu um þessar
mundir og ferð þar með hlutverk fal-
skrar söngkonu. Hvernig er það að vera
mjög músíköfsk sjálf en þurfa síðan að
fara með svona hlutverk? „Já, það er rétt,
hún er alveg hryllingur," segir Þórunn og
hlær. „Nei án gríns, þá er ansi erfitt að
syngja falskt vel. Það verður eiginlega að
vera músíkölsk manneskja í svoleiðis
hlutverki, svo að vel sé gert, annars verður
þetta bara leiðinlegt og ekkert fyndið. Ég
held að mér hafi tekist ágætlega upp,
áhorfendur hlæja og þá er markmiðinu
náð," segir Þórunn og bætir því við að það
sé yndisleg tilfinning.
Leiklistin hefur forvarnargildi
Þórunn útskrifaðist úr leiklistarskól-
anum vorið 1998 og var í eitt ár í
kjölfarið úti í Bretlandi að reyna fyrir sér
í leiklistinni sem gekk ágætlega. Þá lá
leiðin heim tii íslands eftir að henni