Skinfaxi - 01.12.2001, Blaðsíða 27

mm
Hvernig er foreldrastarfið í þeim
flokkum sem þið fylgið? „Nokkuð
gott. Þetta er mikið til ákveðinn
kjarni, sömu foreldrarnir sem standa
í þessu og hittast á vellinum. En því
er ekki að neita að foreldrastarfið
hefur verið mjög virkt hérna í gegn-
um árin," segir Arný.
vaxta unglingar þá heilsa þau manni út á götu
þótt að það sé liðinn nokkur tími frá því að
maður fylgdi þeim eftir. Mér finnst þetta mjög
jákvætt og í raun verða þessir krakkar félagar
mamis. Þjóðfélagið er orðið þannig í dag að það
hafa allir svo mikið að gera og börnin hafa orðið
úr svo miklu að velja. Þau eru því orðið minna
heima hjá sér en áður, þannig að mér finnst
með öðrum. Þetta fannst mér stelpurnar fá
í sig eftir að við byrjuðum með kvenna-
boltann. Þær læra að vinna saman, þannig
að við getum verið sammála um að
íþróttirnar gefa börnunum okkar mjög
mikið."
Vel á minnst. Ég heyrði að þið væruð
upphafsmenn kvennaknattspyrnunnar á
Selfossi. Hvemig stóð á því að þið fóruð
út í þessa sálma? „Þetta byrjaði nú eigin-
lega þannig að stelpan mín fór að mæta
æfingar með strákunum ásamt annarri
stelpu árið 1994. Arið eftir ákvað þáver-
andi unglingaráð með Einar Magnússon í
fararbroddi að hefja skipulagðar æfingar
fyrir 6. flokk kvenna. Það kom mikið á
óvart hve mætingin var góð strax fyrsta
árið. Síðan hefur þetta undið upp á sig og
í dag eru rúnlega 80 stúlkur sem æfa með
6. flokki og upp í 3. flokk. Það voru margir
sem komu að þessu og ekki má gleyma
Laufeyju Guðmundsdóttur sem þjálfaði
stelpurnar frá 1996 til 2000."
0g svo skilur þetta líka mikið eftir sig því þótt þau séu orðin fullvaxta unglingar þá heilsa
þau manni út á götu þótt að það sé liðinn nokkur tími frá því að maður fylgdi þeim eftir.
Mér finnst þetta mjög jákvætt og í raun verða þessir krakkar félagar manns.
mikilvægt að geta fylgt þeim eftir og fengið smá
auka tíma með þeim. Maður veit þá hvað börnin
eru að gera og getur fylgst með þeim þótt það sé
ekki meiningin, en þú kynnist vinum þeirra,
þekkir hópinn sem þau eru í og hvað er um að
vera."
En hvernig finnst börnunum að
hafa mömmu og pabba alltaf með
sér? „Það er voðalega misjafnt," segja
þær brosandi. „Svona framan af var
þetta ekkert voðalega vinsælt hjá
börnunum. Við höfum t.d. ekki misst
af móti þar sem börnin okkar hafa
verið með fyrr en núna um daginn og
þá fannst dóttur minni alveg ómögu-
legt að hafa ekki mömmu og pabba
með sér," segir Árný og bætir við: „En
ef við byrjum á því að fylgja þeim
ungum þá finnst þeim eðlilegt að það
sé svoleiðis." Og Eygló tekur undir
þetta. „Ég á strák í 2. flokki og ég hef
ekki heyrt annað en að strákarnir í
flokknum séu mjög sáttir við að
foreldrarnir fylgi þeim eftir þótt þeir
séu orðnir 16 til 18 ára. Þeir eru
ekkert öðruvísi en ég og þú, það vilja
allir finna fyrir stuðning frá sínum
nánustu."
Er ekki gaman að fylgja börnunum
sínum eftir og fá að njóta þess sem
því fylgir? „Jú, það er alveg ofboðs-
lega gaman. Þetta gefur manni mikið
°g maður kyrtnist börnunum sínum
betur og á annan hátt." Segir Eygló og
Árný tekur undir þetta: „Það er líka
gaman að fá að kymrast vinum barna
sinna. Og svo skilur þetta líka mikið
eftir sig því þótt þau séu orðin full-
Krakkar í íþróttum eru skipulagðari
í sumar varð síðan 3. flokkur kvenna
íslandsmeistari í 7 manna liðum. Sannar-
lega glæsilegur árangur. Að auki má geta
þess að Eygló hefur sett upp heimasíðu
fyrir 3. flokk kvenna. Þar má fá ýmsar
upplýsingar um flokkinn, stelpurnar,
þjálfara o.fl. Heimasíðan er:
http://umf.selfoss.is/knattspyrna
En hvað finnst ykkur um íþróttir og að
börnin ykkar séu í íþróttum? „Mér finnst
það mjög jákvætt í alla staði. Mér finnst að
krakkar sem eru í íþróttum á þessum aldri
verði skipulagðari þ.e.a.s. að þau skipu-
leggja tíma sinn betur í sambandi við
lærdóminn. Þau læra það að þau hafa ekki
endalausan tíma því þau þurfa að mæta á
æfingar og því verða þau að skipuleggja
sig til að missa ekki af æfingum. Ég held
að íþróttir styrki þau frekar í náminu
heldur en að draga úr þeim og svo koma
þau endurnærð og glöð heim eftir að hafa
verið á æfingum," segir Árný og Eygló
kinkar kolli og bætir við. „Ég held meira
að segja að kannanir hafi sýnt það að börn
sem stunda íþróttir gangi betur í skóla en
þau börn sem eru ekki í íþróttum. Ég tók
t.d. eftir því hjá stelpunum, eftir að við
byrjuðum með kvennaknattspyrnuna
hérna á Selfossi, að þær lærðu líkt og
strákarnir höfðu gert áður, að vinna með
öðrum. Fótboltinn er hópíþrótt og það er
ákveðinn lærdómur að leika með og vinna