Mánudagsblaðið - 19.12.1967, Page 1

Miðvikudagur 19. desember 1967
43. tölublað.
Stefna ríkisstjórnarmnar vekur athygli — ForSað frá verkföllum
ið einfaldlega sú, að allt athaína*
líf þjóðarinnar hefði lagzt í rúst.
Almenningur hefði verið fé-
laus með öllu þegar út hefði
verið tekið eigið sparifé al-
mennings, sem lítið eða ekk-
ert hefði sagt í þau útgjöld
sem hver einstaklingur telur
sjálfsögð í sambandi við þenn
an árstíma og gleði. Hver
kaupsýslumaður hefði ekki
getað leyst út vörur sínar né
heldur haft bolmagn til að
halda úti verzlunum sínum án
starfsfólks. Telja má fullvíst,
að vörulaust hefði orðið í öll-
um búðum um miðjan mánuð
og almennt hallæri hefði skap
azt hjá alþýðu manna. Verka-
sem byggja líf sitt á
daglegri vinnu og svo þeirri
aukavinnu sem til fellur hefðu
orðið af sínum launum og,
sem afleiðingu, hefðu þeir
ekki haft fé né getu til að
kaupa það, sem hefði verið á
boðstólum.
Ekkert mál hefur verið meira rætt meðal almennings nú í
desember en svokallað gengisiækkunarmál og ráðstafanir
ríkisstjórnarinnar í sambandi við það. Eru ýms niótmæli á lofti,
kaupmenn sagðir þungir og almenningur kurrar illa. En, í öll-
um sannleika, hafa menn gert sér grein fyrir hversu myndi
vera útlits ef stjórnin, sem er ekki almáttug, hefði brugðizt við
á annan hátt en hún gerði? ÓÞarft er að taka fram, að aðrar
stjórnir, sem gerðu hjá sér gengislækkun, t.d. Bretar og Danir
eru nú Í þeim ógöngum að vart verður úr séð hversu lýkur.
Wilson hinn brezki er nú í þeim vandræðum að jafnvel beztu
fylgisveinar hans sjá ekki nema svart framundan og Krag
hinn danski hefur nú misst stjórnartaumana úr höndum sér.
Það er máske hollt fyrir okkur þeirra hótana hefði komið, sem
íslendinga, nú um jólahátíðina, ábyrgir andstæðingar stjórnar.
og skiptir það jafnt almenning arinnar höfðu í frammi.
hvað hefði skeð hér á Islandi, ef Fullyrða má, að farið hefði ver
ekki hefði verið gripið til þeirra ið í verkföll, verkföll, sem hefðu
ráðstafana, sem gert var. Hvern- lamað algjörlega allt avinnulíf
ig hefði nú í þessum hátíðamán- þjóðarinnar og hefðu ekki, að því
uði verið um að litast í Reykja- sem fyrir er séð, verið lokið fyrir
vík og um gervalt landið ef til jólin nú. Afleiðing þess hefði ver
stórvel ef miðað er við þær að-
stæður og þá þrengd, sem við
var ag glíma. Stjórninni tókst að
forða almennu verkfalli í desem-
berbyrjun og varð samkvæmt lög
málum viðskipta, að fella gengi
krónunnar. Hún þurfti ekki,
þakka skal skynsamlegri undir-
tekt verkamannaleiðtoga, að
glíma við þau óheyrilegu vanda-
mál, sem að öðrum ríkisstjórnum
steðja vegna gengisfalls. Wilson
og Krag sitja nú uppi í þeim
mestu vandræðum sem flokkar
þeirra hafa enn séð. Krag er
fallinn. Wilson getur máski enn
bjargað sér um stund. íslenzka
ríkisstjórnin sá fljótt fram á þá
örðugleika, sem að steðjuðu og-
leitaði samráðs við beztu og
veigamestu öfl þjóðfélagsins.
Nú er svo komið, að við get-
um, ef allir leggjast á eitt, hrund
ið af þeim ófögnuði sem fylgir í
fótspor gengislækkunarinnar.
Við gctum, ef vilji er fyrir hendi,
eftir skamman tima lifað þvi alls
nægtalífi, sem blessað hefur okk-
ur undanfarin ár. Kaupsýslu-
menn mega, í sjálfu sér, þakka
fyrir að ekki urðu verkföll og
búa nú að þeirri von og því lof-
orði, að úr rætist þegar í byrjun
næsta árs. Sú auðn og það von-
leysi, sem hér hefði skapazt með
heimskulegum verkföllum og
vinnustöðvunum var hundið
burtu, og má þar þakka ríkis-
stjóminni. Nú er þess eins beðið
oð stjórnin standi við skuldbind-
ingar síúar til handa almenningi
og þeim stéttum, sem nú fórna.
Vonandi ber hún gæfu til þess,
að leynast ekki frá því oki.
menn,

HÆRRA OG HÆRRA
Nú verður líka að líta áf það,
að með verkföllum hefðu líka
orðið breytingar á allri almennri
þjónustu. Gera verður ráð fyrir,
að ef til hörku hefði komið, þá
hefðu aðrar stéttir gert samskon--
ar verkföll og má þá búast við að
öll almenn þjónusta hefði lamazt
að ráði og orðið ærið ískyggileg,
rafmagn, hiti, símaþjónusta og
annað, sem við teljum sjálfsagt.
Ekki ber að bera oflof á ríkis-
stjórnina, en segja verður þó um
hana það sem satt er. Við teljum,
að úr því sem komið var hafi rík
isstjórn Bjrna Benediktssonar
tekizt, ékki aðeins vel heldur

meiri
Mikið hefur borið á því hve mikið kaupmenn hafa
stillzt frá því er þeir gerðu frumhlaup sitt nú á dögun-
um, þ.e. fundi kaupmannasamtakanna. Hafa nú flestir
róast að mun og vilja lítt kannast við hin miklu vígorð
sem þeir brúkuðu meðan þeir voru vígreifir. Flestir
hafa látið sér vel skiljast, að þrengingar eru fyrir
hendi, en það, sem mest hefur mtldað þá, er ekki lof-
orð stjórnarinnar, heldur sú þægilega staðreynd, að
verzlað hefur verið meira nú en um nokkur önnur jól,
og t. d. laugardagurinn síðasti bar meiri björg í bú
kaupmanna almennt en nokkur laugardagur fyrir jól í
mannaminnum. Þótti hinum hörðustu andstæðingum
stjórnarinnar gaman að þukla um sjóði sína um helg-
ina og talið að margir hafi vanrækt kerlingar sínar en
þrifið því geypilegar til sjóða sinna.
Allt er nú þetta gott og ti1 mikils er að vinna að hafa
vinsamlega stétt kaupsýslumanna, eins og Grikkir orð-
uðu það, áður en Sigurður A. Magnússon spillti þeim,
og nú er þess að vænta, að bráðlega muni um semjast
og úr rætast þeim misklíðarefnum, sem helzt eru nú
milli þeirra og stjórnarvaldanna.

Eins og brynjur riddaraaldarinnar er klæðnaður kvenfólksins nú
óðum að verða, að vísu heldur aðgengilegri sem sjá má, en efnið
hið sama: málmur og aftur málmur: stál, ál, blikk o. s. frv. Upphafs-
maður þessarar tízku, Paco Rabanne, sem Salvador Dali gefur ein-
kunnina „mesta séni Spánar“ — fyrir utan hann sjálfan náttúrlega,
—, segir þetta tízku framtíðarinnar. Hun mun fegra líf konunnar,
segir hann, og örva lamaða kynkvöt karlmannsins. Jæja, piltar?
Erfitt að halda uppum sig: Fótó- Ómótstæðilega sexí: Kviltmynda-
módel í mjaðmastígvélum. stjarnan Brigitte Bardot I
lærastígvélum.
Um leið og faldarnir kippast, lyftast stígvélin, hvort tveggja hærra
og hærra og nú eru stígvélin komin alla leið upp á mjaðmir. Hvern-
ig blessaðar dúfurnar fara að halda þessu upp um sig er mönnum
hreinasta ráðgáta, jafnvel fagmönnum, en eins og tízkuskósmiður-
inn David Evans í New York sagði: Ég sauma þrjár lykkjur á stíg-
vélin að ofan, svo læt ég dömurnar um hitt. — Aðrir skóarar sníða
stígvélin úr teygjanlegu gerviefni svo þau liggja þröngt á leggnum
eins og hanzki á hönd. „Ómótstæðilega sexí“ segja þeir sem vit
hafa á.
ÉUijýtvalU
óskar lesendum sínum
gleðilegra jóla!