Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1940, Blaðsíða 2

Pétar Sigurðsson, sjóliðsforingi
Herskip nútímans
Niðurl.
Um hin svonefndu ,,vasa-orustuskip“, er
það að segja, að enda þótt þau að flestu leyti
líkist orustubeitiskipunum, þá liggja þó dálít-
ið aðrar orsakir til byggingar þeirra. Árið
1921 gerðu nefnilega stórveldin með sér flota-
samning í Washington, og þar var m. a. á-
kveðið að engin þjóð mætti byggja ný herskip
stærri en 10 þús. tonn, eða eins og venjulegt
stórt beitiskip. Þjóðverjar voru ein af þeim
þjóðum, sem byggðu skip samkvæmt þessum
samningi, og smíðuðu þá 3 skip af þessari
gerð. Tilgangurinn með smíði vasa-orustu-
skipanna var- þó sá, að ef síðar meir drægi til
styrjaldar, þá ættu þessi skip að flakka um á
úthöfunum, og sökkva verzlunarskipum ó-
vinanna. — Þareð reynslan um slík skip frá
heimsstyrjaldarárunum hafði sýnt, að fyrsta
skilyrðið, til þess að geta haldið sem lengst úti,
var að hafa sjálfur sem mestar birgðir af
eldsneyti og vistum um borð, en treysta sem
minnst á birgðaskip, þá voru þessi skip útbúin
með diesel-vélum, sem annars er alveg ein-
stakt um svo stór herskip. Þar að auki voru
skipin vopnuð stærri fallbyssum og betur var-
in en almennt gerist um beitiskip af líkri
stærð, sem þau gátu búist við að lenda í or-
ustum við á höfunum, og að lokum voru þau
látin hafa heldur meiri ferð en orustuskip, til
þess að þau gætu sloppið frá þeim ef fundum
þeirra skyldi bera saman. Einu herskipin, sem
einsömul gátu staðið þeirn á sporði, voru or-
ustubeitiskipin, en af þeim eiga t. d. Bretar
ekki nema nokkur skip.
Hvað ílugvjelamóðurskipunum viðvíkur, þá
er sú tegund herskipa einna yngst af þeim,
sem nú eru notaðar, því fyrstu tilraunir til
þess að hafa flugvjelar um borð í skipum
voru gerðar í síðustu heimsstyrjöld. Til að

mhmh
ú - m
'//*>/ 'j", /y-\4 -S
piilÍiflSPllil
hréMShm
liiipilli
MHMl -íx'.'-
t
> .
lilftlill
■
i
lillSÉlill
■ ■
■ ■ ■ ■ : . ■
mSMm

Enskur kafbátur á ferð ofansjávar.
VIKINGUR
2