Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1940, Blaðsíða 6

Oddur Hannesson, loftskeytam.:
Daglegur
vi SburSur á hafi nu
Það var að morgni hins 8. ágúst s.l. að farið
var af stað úr Reykjavík og var ferðinni heitið
til Fleetwood. Veður var bjart og sólin hellti
geislum sínum yfir land og láð. Allt minnti
á dýrð sumarsins í morgunkyrrðinni. Fjöllin
beggja megin Faxaflóa glitruðu í skrúða sum-
arsins. Allt umhverfið var dásamlegt, sem
hjálpaðist til að dreifa þeim skuggum, sem
fallið hafa á okkar kæra land, síðan styrj-
öldin braust út og yfir þær hörmungar, sem
af henni leiðir.
Hin risastóru skip á höfninni, full af alls-
konar morðtækjum, hin vopnuðu herskip
sveimandi úti fyrir og allur sá mikli hernað-
arútbúnaður sem blasir við, hvert sem litið
er, og athygli allra hefir beinst að, virðist
bíða ósigur í sumarkyrrðinni. Allt þetta gerði
löngun okkar sterkari til að mega vera heima
og njóta sumarsins, en því var ekki að heilsa.
Skipið var ferðbúið og skipstjórinn skipaði
að leysa landfestar. Síðustu kveðjuorðin voru
kölluð til okkar, ,,góða ferð“, og er óhætt
að segja að þær óskir hafi fyllilega rætst í
ft!.rð þessari. Öll öryggistæki skipsins voru
sett í þær skorður, að auðveldast væri að
grípa til þeirra, ef þess gerðist þörf. Að því
loknu var vegmælirinn settur út og vélin sett
á fulla ferð.
Ekkert bar til tíðinda á leiðinni út, er í frá-
sögn sé færandi. ,,Helgafell“ kleif hinar sof-
andi öldur hafsins, sem ekki virtust nenna að
VÍKINCUR
vakna af sumardvalanum, en létu sér nægia
að kinka kolli til okkar og vagga sér ofur
mjúklega á haffletinum.
Loftið ómaði af hinum miklu loftárásum
ófriðarþjóðanna og af hinum tíðu kafbáta-
árásum á skip við strendur frlands. En allt
þetta var ekki meira en sem daglega hefir
skeð, síðan þessi hildarleikur byrjaði. —
Gekk því ferðin að óskum út og komið var til
Fleetwood að morgni hins 12. ágústs. Er
komið var inn í skipakvína var hún full af
skipum, sem ýmist voru að landa eða biðu
eftir löndun, þar sem ekki reyndist nægilega
margt fólk til, til þess að koma fiskinum upp
úr skipunum á markaðinn þó þörf væri fyrir
hann. Þó eru hundruð þúsunda verkamanna
skrásettir sem atvinnuleysingjar í Bretlandi.
Virðist manni þetta vera all-miklar andstæð-
ur og ekki í samræmi við þarfir þjóðarinnar.
Samt fengum við að landa á þeim degi, er við
sigldum fyrir og var salan hin bezta. Lá því
vel á mannskapnum.
Fátt var það í landi, þar sem við fórum,
sem minnti á stríð. Fjöldinn allur af fólki,
bæði konum og körlum, er eyddu sumarleyfi
áínu þarna á skemmistöðunum og virtist ekki
ber^, neinar áhyggjur út af yfirstandandi
ófriði.
Miðvikudagskvöldið 13. ágúst var farið frá
Fleetwood áleiðis til fslands. Nokkrir landar
okkar komu inn í skipakvína og kölluðust
þeir á kveðjum ,er þekktust. Fögnuðum við
6