Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1940, Blaðsíða 27

Kristján Jónsson frá Garðstöðum:
Deilan um breytingar
á Fiskifélagsl ögunum
Ársgömul orðaskipti athuguð.
Ýmsa lesendur Víkings mun eflaust reka
minni til skrifa nokkurra, er fóru milli undir-
ritaðs og Hallgríms Jónssonar vélstjóra, svo og
tveggja ónafngreindra höfunda út af grein um
fyrirhugaðar breytingar á lögum og skipulagi
Fiskifélagsins. — Grein mína — þá, sem deilan
spratt af — er að finna í ágústblaði Ægis 1939,
en hinar greinarnar eru í októb.blaði Víkings
’39. Auk þess gæddi fyrrv. ábyrgðarmaður Vík-
ings mér á nokkru ,,góðgæti“ út af svargrein
minni í Tímanum, mest smásmuglegar, per-
sónulegar ertingar, sem ég sé enga ástæðu til
að elta ólar við. — Enn skrifaði og Hallgr.
Jónsson stutta svargrein til mín í dezember-
blað Víkings 1939. H. J. bauð mér rúm í Vík-
ingi til andsvara þessurn höfundum. 1 það
skipti sá ég enga ástæðu til að þekkjast það
boð. Mér virtist þá, sem ekki mundi annað
græðast á því en skætingur og stóryrði á báða
bóga, eftir tóninum í greinunum að dæma.
Hallgr. J. fetti fingur út í það, að svargrein
mín birtist í Tímanum, og kallaði mig ræða
um sjómannamál í blaði landbænda. En hér
var og er um víðtækt Iandsmál að ræða og því
var greinin birt í landsmálablaði, sem sjávar-
menn þeir, er fylgjast vilja sem gerst með í
landsmálum, lesa sem aðrir áhugasamir þjóð-
félagsborgarar. — H. J. gat og varla vænst
þess að ég leitaði á náðir þeirra Víkingsmanna
með svargrein mína, ekki orðprúðari en þeir
félagar voru í minn garð út af Ægisgreininni.
Viðkvæmni og ertingar.
Af greinum þeirra félaga í Víkingi skildist
mér að þeir hafi einkum styggst mjög við þau
ummæli mín í Ægisgreininni, að Farmanna-
og fiskimannasambandinu bæri að halda sér
frá afskiftum fiskiveiðimálanna, en snúa sér
að málum farmanna einna. Var einkum bent
á, að tvö þing um fiskiveiðimálin myndu valda
glundroða og árekstrum milli F. F. S. I. og
Fiskifélagsins. — Hinsvegar taldi ég tilhlýði-
legt, að F. F. S. í. gerði ályktanir um málefni
farmanna og sjómanna yfirleitt, kjör þeirra og
aðbúð í hvívetna. — Þetta hefir og F. F. S. í.
reyndar gert og ennþá ekki farið þá leið, sem
varað var við. Mér virðist líka satt að segja
engin ástæða hafa verið til að firtast, þótt ég
léti í ljós efa um, að það yrði til nytja, ef F.
F. S. I. gengi inn á starfssvið Fiskifélagsins og
reyndi að kippa verkefnum þess í sínar hend-
ur. Ekki myndu starfsmenn Fiskifélagsins
þykkjast við það, þótt þeir væru varaðir við
að skifta sér af hagsmunamálum farmanna. —
Það hefir ekki komið til þess enn þá og kem-
ur væntanlega ekki, en vissulega væri rétt, ef
svo bæri undir, að vara félagið og starfsmenn
þess við að skipta sér af málum, er aðrir hafa
miklu betri skilyrði til að ráða fram úr. Og
rétt er að láta þess getið, að ekki voru um-
mæli þessi sett fram í lítilsvirðingarskyni við
F. F. S. í., enda hygg ég, að engum óhlut-
drægum manni hafi það til hugar komið. E i
þegar menn eru komnir í baráttuhug, eru ein-
att settar fram tilgátur um hvatir þess, sem
deilt er við, að meira og minna út í bláinn.
21
VÍKINGUR