Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1944, Blaðsíða 11

Ásgeir Sigurðsson:
ÁRAMOTAPISTILL
I þessum pistli við áramótin verður að mestu
dvalið við málefni, er sjómenn snertir. Enda
þótt margs sé að minnast frá liðna árinu, verð-
ur fátt eitt talið. Við höfum eins og svo oft
endranær orðið fyrir sjóslysum, vaskir menn
hafa látið lífið í baráttunni við Ægi og af stríðs-
ástæðum, slíkir atburðir gjörast tíðir með þjóð
vorri. En stefnan er áfram til starfs og dáða,
fyrir land og lýð, því að svo bezt lifir fólkið í
landinu, að starfað sé og stritað á sjó og landi.
En flestir menn eru þannig gerðir, að þeir
vilja sjá einhvern árangur af starfinu og því er
það að menn velta fyrir sér ýmsu því er fram
kemur í stjórnarfari og háttum þjóðarinnar og
hnjóta menn þá stundum um ýmislegt, sem eigi
virðist í fullu samræmi við yfirlýsta starfshætti
þjóðarinnar, eða í samræmi við það skipulag er
vér teljumst starfa eftir.
Á þingi því er F. F. S. 1. háði í sept. síðstl.,
voru mörg mál er varða sjómenn og sjávarút-
veg tekin til athugunar. Eins og menn rekur
minni til er þar voru, eða lesið hafa tilkynning-
ar þar um í blöðum, voru margar áskoranir og
ályktanir gjörðar. Skorað var á Alþingi að
breyta lögunum um stjórn Síldarverksmiðja rík-
isins á þann veg, að sjómenn fengju þar beina
íhlutun; að horfið yrði frá því, að færi um val
stjórnarinnar eins og nú er, að hún væri valin
af stjórnmálaflokkunum á Alþingi eftir flokks-
sjónarmiðum. öll sanngirni mælir auðvitað með
því, að þeir sem afla hráefnanna til verksmiðj-
anna ráði nokkru um rekstur þeirra, þar sem
þeir eiga alla afkomu sína undir rekstrinum, og
með því að verksmiðjurnar eiga samkvæmt lög-
um að rekast sem þjóðþrifafyrirtæki til eflingar
heilbrigðu athafnalífi í landinu, og ennfremur
vegna þess að mikiar líkur eru til, að þannig
beri að líta á, að sjómenn og útgerðarmenn
greiði andvirði þeirra á ákveðnum tíma, sam-
kvæmt því hvað fyrst skal lagt til hliðar, áður
en sett er verðið á síldina á hverjum tíma, og
að þeir því eigi verksmiðjurnar að réttu lagi eft-
ir vist árabil. En sú skoðun sjómanna er skipta
við verksmiðjurnar og margra sanngjarnra út-
gerðarmanna, fann eigi náð hjá hinu háu. Al-
þingi, að þessu sinni. Eins og áður var stjórnin
valin flokkspólitískt, en sjónarmið viðskipta-
mannanna lögð til hliðar. Eigi mun sjómönnum
VlKINGVR
og varla nokkrum útgerðarmanni, koma til hug-
ar að krefjast þess að hafa íhlutun um stjórn
þeirra fyrirtækja er eigi snerta hagsmuni þeirra,
enda væri það viðlíka sanngjarnt og að meina
þeim íhlutun um stjórn síldarverksmiðjanna.
Lýðræðið á Alþingi er í algleymingi, en hlutur
kjósendanna vill gleymast. Stjórnmálaflokkar
sem komið hafa nokkrum mönnum á þing hafa
það í hendi sér, að leika með það eftir vild, jafn-
vel án þess að hinir mestu lýðræðispostular
verði þess varir.
★
En þannig verður þetta á meðan að sjómenn
og aðrir eru þeir hirðuleysingjar um sinn hag,
að láta bjóða sér allt og eru sitt í hverri áttinni
með angana af misskilningi á málum sínum. Við
næstu kosningar, sem óðum færast nær, ættu
sjómenn að segja þökk fyrir síðast og sýna við-
eigandi svör, fyrir það dáemalausa virðingai'-
leysi fyrir óskum þeirra í ýmsum málum, sem
þó um leið snerta heildina og horfa til heilla.
Það skal skýrt tekið fram að þetta er ekki á-
deila á þingmenn almennt, allir eiga þar ekki
óskipt mál, og ýmislegt er á réttri leið, af því
sem sjómenn hafa óskað eftir að breytt yrði,
en það er heldur ekki samboðið neinni þjóð sem
telur sig vera lýðræðisþjóð, að sniðganga frek-
ar eina stétt en aðra, og sízt þá sem mest á
ríður.
Ennþá einu sinni þarf að benda á hið hræði-
lega framkvæmdaleysi í skipabyggingamálum
þjóðarinnar, eða er það máske virðingarleysi
fyrir þessari litlu og sundurleitu þjóð, sem veld-
ur því, að framkvæmdir eða efndir á gefnum
loforðum um véla- og skipasölu til okkar, eftir
þörfum, sem þó svo oft var auglýst í blöðum
landsins, fyrst eftir að samningar voru gerðir
við hin erlendu ríki, sem við höfum skipti við.
Við lýsum eftir efndum í þessu stóra máli fyrir
okkar litlu þjóð. Samkvæmt guðs og manna lög-
um ættum við þó í minnsta lagi rétt til þess, að
fá ný skip fyrir öll þau, er við höfum misst beint
af hernaðarástæðum, slíkt fá allar aðrar þjóðir,
sem eru í sambandi við bandamenn, og hefir
verið frá því skýrt í blöðum Norðmanna og
Dana í Bretlandi. Þótt við séum fáir, þá þurf-
um við ekki að sýna kjarkleysi um réttmætar
kröfur okkar.
ll