Sjómannablaðið Víkingur - 01.04.1950, Blaðsíða 25

Leiðréttingar og shýringar
við grein Theódórs Pálssonar, er hann nefnir „IMokkrar athugasemdir.“
Þessar athugasemdir Theódórs eru út af frásögn,
sem ég skrifaði og lét birta í jólablaði Sjómannablaðs-
ins Víkingur 1947 og nefndi „Viðburðarrík sjóferð hafís-
vorið 1915“, en ekki eins og Theódór nefnir hana „Við-
burðarrík sjóferð liafisáriö 1915“. Þessi ritsmíð Theó-
dórs er illkvitnislegur uppspuni, útúrsnúningur og per-
sónuleg árás á mig. Vissi ég þó ekki annað, áður en
ég las grein þessa, en að við Theódór værum gamlir
góðkunningjar. Ég læt þá, sem lesið hafa frásögn mína
í Víkingnum, dæma um það, hvort hún gefi tilefni til
slíkra árása, sem athugasemdir Theódórs bera vitni um.
Gils Guðmundsson ritstjóri Sjómannablaðsins Vík-
ingur hefur sýnt mér það drenglyndi og góðvild að
senda mér afrit af þessum athugasemdum Theódórs
til umsagnar, sem hann vill fá birtar í Sjómannablað-
inu Víking. Hefur Gils leyft mér óskorað rúm í blaðinu
til andsvaga. Þakka ég Gils Guðmundssyni hér með
fyrir þetta leyfi og mun nú taka athugasemdir Theó-
dórs Pálssonar skipstjóra til nánari athugunar.
Ég vissi það vel, að mótorbátur sá, sem Theódór
Pálsson var skipstjóri á og um er getið í frásögn minni,
hét Hafliði en ekki Helgi, komst ég í svo mikil kynni
í þessari sjóferð minni við mótorbátinn Hafliða, að það
er næsta ólíklega tilgetið að ég hefði gleymt hvað bát-
urinn hét. Það er misritun að mótorbáturinn er nefnd-
ur Helgi í handriti mínu, en Theódór sá sér þarna leik
á borði og gerði sér mat úr þessari misritun. — Svona
lagaðar villur geta komið fyrir hjá fleirum en mér,
sem dæmi um það, skal ég segja Theódór frá því, þó
ekki viti ég hvort hann vill trúa því, að fyrirsögnin
á þessari grein minni er ekki rétt eins og hún stóð í
handriti mínu. 1 handritinu stóð: „Viðburðarrík sjóferð
hafísveturinn og vorið 1915“, en í prentuninni hefur
orðið vetur.inn fallið niður, enda ber frásögnin í grein-
inni það með sér, að þessi sjóferð gerist seinni part
vetrar og vorið 1915. Þegar ég hafði lesið yfir grein
mína í Sjómannablaðinu Víking og séð þessar tvær mis-
sagnir í blaðinu, fannst mér þær ekki svo mikilvægar
að ég sæi ástæðu til að láta leiðrétta þær, því þá datt
mér ekki heldur í hug, að frásögn mín mundi gefa
tilefni til andsvara, og allra sízt að það yrði eftir rúm
Sigurður Sumarliðason hefur margt og mikið ritað
um sjóferðir og sjómennsku sína og annarra, og vafa-
laust sumt af kunnugleika og með sannindum. En ef
margt er þar um frásögnina likt þessari grein hans,
þá mundi þar margt betur óskráð.
Theódór Pálsson, skipstjóri.
tvö ár frá því að hún var skrifuð eða kom út í Vík-
ingnum.
Þegar byrjað var að skrá skip og báta í Sjómanna-
almanakinu, sem voru minni en 30 rúmlestir að stærð,
er mótorbáturinn Hafliði einnig skráður þar. — Nú
ætla ég að viðhafa mjög líkt orðatiltæki um Theódór
Pálsson eins og hann brúkar um mig í athugasemdum
sínum. — Ég geri ráð fyrir að allar þær missagnir
og rangfærslur, sem eru í athugasemdum Theódórs,
séu ekki gerðar af ráðnum hug og það sé af sjóndepru
að hann sér ekki í Sjómannaalmanakinu hvað mótor-
báturinn Hafliði er þar skráður stór. Ef hann gat ekki
lesið þetta hjálparlaust, var honum að sjálfsögðu vork-
unnarlaust að láta aðra lesa þetta fyrir sig án teljandi
fyrirhafnar. Theódór segir mótorbátinn Hafliða vera
9,9 rúmlestir, en í Sjómannaalmanakinu, sem er vett-
vangur fyrir almenning og jafnframt heimildarrit, er
hann talinn stærri. Sá, sem ætlar að gerast siðameistari
fyrir aðra, skyldi varast það, að láta vopnið sem hann
brúkar á aðra, snúast í sinni eigin hendi, svo það
löðrungi ekki hann sjálfan. Það hefði verið betra og
farsælla fyrir Theódór Pálsson að byrja aldrei á þess-
ari ritsmíði sinni, því hún mun ekki verða honum til
mikils sóma, þegar ég hef lokið þessu andsvari mínu.
Þau tvö atriði í athugasemdum Theódórs, að á
mótorbátnum hafi verið 9 manna áhöfn og 3 á heim-
leiðinni og að báturinn hafi aldrei farið inn á Reykjar-
fjörð, tel ég h'klegt að sé rétt, þó enga vissu hafi ég
fyrir því. Ég segi í frásögn minni um þessi tvö atriði,
að mig minni, með því gef ég i skyn, að ég fullyrði
það ekki, að Hafliði hafi farið inn á Reykjarfjörð eða
að á honum hafi verið 5 eða 0 manna áhöfn. Um þetta
skal svo ekki frekar deilt, því það skiptir engu máli
um það, sem er aðallega deiluefni í frásögnum okkar
Theódórs, hvor okkar hefur hér á réttu að standa.
Það hefði verið betra fyrir Theódór Pálsson að draga
það ekki fram í dagsljósið, hvað olíuforði mótorbátsins
Hafliða var lítill, því það sannar ótvírætt, að hann var
neyddur til að láta Hafliða hanga aftan í Súlunni til
Siglufjarðar. Ég er líka hræddur um að vátryggingar-
félagið, sem Hafliði var tryggður hjá, hefði haft eitt-
hvað við það að athuga og gert sínar athugasemdir,
ef Theódór hefði lagt, án samfylgdar, með þennan olíu-
forða og þriggja manna áhöfn í gegnum ógreiðfæran
ís til Siglufjarðar, hefði eitthvað komið fyrir bátinn,
jafnvel þó ekkert hefði komið fyrir hann, ef það hefði
verið kært. — Theódór vill láta skína í það, að það
hafi verið öryggistrygging fyrir Súluna að vera í sam-
fylgd með mótorbátnum Hafliða til Siglufjarðar. Ein
%
V í K I N G U R
1CJ5