Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1951, Blaðsíða 12

fyrir framgangi þessa máls, með því að fá sam-
þykktar nauðsynlegar fjárveitingar til lúkning-
ar þessara framkvæmda. Leyfir þingið sér að
benda háttvirtum alþingismönnum á, að sjó-
menn hafa greitt þeim atkvæði sitt í trausti
þess, að þeir sýni menningar- og öryggismálum
sjófarenda fullan skilning.
Þá vill þingið sérstaklega undirstrika sam-
þykkt 9. þings um stjórn Sjómannaskólans, sem
er svohljóðandi:
Skólanum sé stjórnað af skólaráði, er saman-
standi af öllum skólastjórum skólanna. Þeir
velji sér formann úr sínum hópi, og sé hann
valinn til eins árs í senn. Starf formanns og
skólaráðs verður, að sjá um allan rekstur Sjó-
mannaskólans, með svipuðum hætti og Háskóla
Islands. Síðan ræður skólaráð mann, er sér um
allt reikningshald skólans og útborganir.
Þar sem þetta skólaráð hefur ekki ennþá ver-
ið stofnað, eða annað hliðstætt stjórnarfyrir-
komulag, og byggingu skólans ekki lokið, verð-
ur að líta svo á, að allt það er viðkemur fram-
haldsbyggingu skólahússins sjálfs og vélahúss-
ins, ásamt frágangi á lóð skólans, heyri undir
byggingarnefnd, svo og forráðamenn skólanna
(skólastjórana). Vill þingið því sérstaklega
hvetja þessa aðila til að ganga fast eftir því
við fjárveitingavaldið, að það veiti á yfirstand-
andi Alþingi allt það fé sem þarf til að ljúka
byggingu skólahússins, svo og til fullnaðarfrá-
gangs á lóð skólans, þar sem skipulag hennar
mun nú ákveðið, að því er upplýst hefur verið.
Öryggismál.
14. þing F. F. S. í. lýsir fyllsta stuðningi sín-
um við tillögu þá, er þeir alþingismennirnir
Jóhann Þ. Jósefsson, Pétur Ottesen og Finnur
Jónsson hafa borið fram á Alþingi um: „að fela
ríkisstjórninni að hlutast til um það við land-
símann, að vélbátum, sem talstöðvar hafa, verði
látin í té án endurgjalds, vitneskja um veður-
far, sjávarlag, landtökuskilyrði og annað, er
máli skiptir fyrir öryggi þeirra og telur að hér
sé um þýðingarmikið atriði að ræða, hvað snert-
ir fiskveiðar frá verstöðvunum.
Jafnframt skorar 14. þing F. F. S. I. á sömu
flutningsmenn að beita sér fyrir því, að Al-
þingi það, er nú situr, feli ríkisstjórninni að
hlutast til um það við landsímann nú þegar:
1. Að vörður verði haldinn allan sólarhring-
inn allt árið um kring, við loftskeyta- og tal-
stöðvarnar í Vestmannaeyjum og Siglufirði eins
og í Reykjavík, ísafirði og Seyðisfirði. Sérstök
fjárveiting verði veitt til aukinna útgjalda í
þessum efnum, ef nauðsyn krefur. Þá verði
tryggt, að þessar stöðvar séu útbúnar varaafl-
gjafa, sem grípa megi til, ef aðalrafstraumur
rofnar af einhverjum ástæðum.
2. Að landsíminn tryggi sjálfur talstöðvarn-
ar, er hann leigir til fiskiskipa.
3. Að landsíminn sendi út á stuttbylgjum
daglegan fréttaútdrátt, er fréttastofa útvarps-
ins leggur til íslenzkra skipa á höfum úti.
4. Að öll símaviðskipti íslenzkra skipa við
land til að fá radiomiðanir, verði gjaldfrjáls.
5. Að landsíminn hafi næga varahluti til tal-
stöðva og hæfan viðgerðarmann í aðalverstöðv-
unum.
6. Að landsíminn hlutist til um, að endur-
útvarpað verði til sjófarenda veðurfregnum að
nóttu til, frá öllum stöðvum landsímans, þar
sem næturvörður er haldinn.
Greinargerð.
öll þau atriði, sem eru upptalin, eru svo aug-
ljós, að þau skýra sig sjálf án langrar greinar-
gerðar. Er óhætt að segja, að í tillögunum sé
hvergi til ofmikils mælst til hagræðis fyrir báta-
útveginn og til öryggis fyrir sjómennina. Hér
er um aðkallandi nauðsynjamál að ræða, sem
ekki má lengur láta dragast að koma á endan-
legri framtíðarskipan. Um margt af þessu hef-
ur verið rætt og ritað á fjölmörgum þingum og
ráðstefnum og sjómannastéttin hlýtur að skoða
það sem fjandskap við sig, verði lengur skellt
skolleyrum við réttmætum kröfum sjómanna
í þessum efnum.
Sjávarútvegsmál.
14. þing F. F. S. I. beinir þeirri eindregnu
áskorun til Alþingis, að lögbinda, að álagning
á útgerðarnauðsynjar verði ekki hærri en 18%,
miðað við sömu álagningarreglur og nú gilda.
14. þing F. F. S. í. beinir því til ríkisstjórn-
arinnar, að hlutast til um það við innflytjend-
ur og skipafélög, að útgerðarvörur verði, þegar
hægt er að koma því við, fluttar til hinna ýmsu
staða úti á landi með gegnumgangandi flutn-
ingsgjöldum, enda verði þær vörur seldar á
sama verði um land allt.
Þingið krefst þess, að niður verði felldur all-
ur innflutningstollur af kapitalvörum sjávar-
útvegsins. Þingið bendir á þann háska, sem sí-
versnandi efnahagur sjávarútvegsins hlýtur að
hafa í för með sér, ef hann drægist mikið sam-
an á þessum tímum gjaldeyrisörðugleika.
Þingið skorar á Alþingi og ríkisstjórn, að
gera allt, sem í þeirra valdi stendur, til að koma
á verzlunarjöfnuði. Sambandsþingið lítur svo
á, að spara megi mjög mikið gjaldeyri með
12
VÍ K I N G U R