Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1951, Blaðsíða 13

strangri takmörkun á innflutningi og bættri
hagnýtingu á áður innfluttum, eyðslufrekum
framleiðslu- og flutningatækjum.
Þingið lítur svo á, að gengisfellingin hafi ekki
borið þann árangur, sem henni var ætlað, og
varar mjög eindregið við frekari skerðingu
krónunnar, þar sem hún myndi, að áliti þings-
ins, hafa mjög alvarlegar afleiðingar á viðleitni
til spárnaðar og f jársöfnunar meðal almennings
í landinu.
14. þing F. F. S. í. ályktar, vegna framkom-
innar tillögu um tekjuöflun til hlutatrygging-
arsjóðs, að ógerlegt sé að skattleggja útveginn
meir en orðið er, enda þótt það sé til tekju-
öflunar í hlutatryggingarsjóð. Alþingi og rík-
isstjórn verða því að afla sjóðnum nauðsynlegra
tekna á annan hátt.
14. þing F. F. S. í. skorar á Alþingi og ríkis-
stjórn, að létta af þjóðinni þeim höftum, sem
áðurnefndir aðiljar hafa á hana lagt s.l. 20 ár,
í sölu útflutningsafurða, og gefa þjóðinni aftur
það frelsi, sem hún hafði áður í útflutnings-
verzluninni.
14. þing F. F. S. í. skorar eindregið á Alþingi,
ríkisstjórn og fjárveitinganefnd Alþingis að
gera róttækar ráðstafanir til niðurfærslu á öll-
um ónauðsynlegum f járveitingum, sem ráðgerð-
ar eru í framkomnu fj árlagafrumvarpi. Af því
fé er þannig sparast, verði varið 10 milljónum
til eflingar hlutatryggingarsjóði.
14. þing F. F. S. í. beinir þeirri fyrirspurn til
Alþingis og ríkisstjórnar, hvort eigi muni ger-
legt, að krefja sömu tolla og skatta af innflutn-
ingi á þurftum þjóðarinnar.
Þingið lítur svo á að ógerlegt sé að líða að
nokkur skattafríðindi séu veitt, hverjum sem í
hlut á, meðan fjárhagsafkoma er slík, sem raun
ber vitni. Þarna myndi og vera um allverulega
tekjuaukningu ríkissjóðs að ræða.
Fiskirœkt og fiskvernd.
14. þing F. F. S. 1. skorar mjög eindregið á
Alþingi það er nú situr, að setja strax á þessu
þingi fullkomna löggjöf um fiskirækt og fisk-
vernd.
Greinargerð.
Það er öllum fiskimönnum fullljóst, þótt á-
hugaleysis virðist hafa gætt um of hjá ábyrg-
um aðilum, að sú þjóð, sem verður nær ein-
göngu að byggja innflutningsgetu erlends varn-
ings á gjaldeyrisverðmæti því, sem fæst fyrir
útfluttar sjávarafurðir, verður meðan svo er
ástatt, að hlúa eftir föngum að uppvexti nytja-
fiskanna, með öllum þeim ráðum, sem tiltæk
þykja og sérfræðingar okkar ráðleggja. Á þessu
hefur verið mikill misbrestur allt til þessa dags,
lítt skiljanleg deyfð um jafn stórkostlegt hags-
munamál íslenzku þjóðarinnar. Uppeldisstöðvar
nytjafiskanna hafa verið og eru skafnar með
dragnótum, rækjutrollum og botnvörpum ár eft-
ir ár. Kræðuveiðar hafa verið látnar viðgangast
með vafasömum hagnaði.
Smáufsaveiði með landnótum er ein tegund
þessarar rányrkju, og hefur verið stunduð tals-
vert til loðdýraeldis. Smáþyrslingsgöngur hafa
verið uppurnar af stórvirkustu botnvörpuskip-
unum og aflinn malaður í fiskimjölsverksmiðj-
unum. Heilir firðir, þar sem % og allt upp í
%o hlutar kolaaflans eru fyrir neðan hálft pund,
eru mjög eftirsótt dragnótasvæði (Hafursfjörð-
ur, Álftafjörður, Hamarsfjörður, Húnafjörður,
Haganesvík).
Það þjóðarhneyksli er látið viðgangast ár eft-
ir ár, að Faxaflóalandhelgin er skafin með drag-
nótum og einnig stundum með síldartrollum,
enda þótt unnið hafi verið að því árum saman
að fá samþykki nágrannaþjóðanna um algera
friðun flóans fyrir botnsköfum, og allar heyr-
anlegar raddir hérlendis virðast hafa verið því
samþykkar. Engin hrygningasvæði þorsks eða
ýsu eru friðuð, tæpast að heyrzt hafi raddir um
að það væri nauðsynlegt, hvað þá að um slíka
friðun hafi verið rætt við aðrar þjóðir, ef und-
an eru skildar umræður þær, sem fram hafa
farið um Faxaflóa.
Ránfiski og offiski er ekkert hégómamál hinni
íslenzku þjóð, meðan högum er háttað eins og
fyrr hefur verið að vikið. Þessi tillaga er fram-
borin til þess að vekja áhuga ráðamanna þjóð-
arinnar á þessu nauðsynjamáli. Fiskþurrð á
heimamiðum nági’annaþjóða okkar er stórt
vandamál viðkomandi þjóða. Fiskþurrð á heima-
miðum okkar er ekki langt undan, verði ekki
nú þegar hafizt handa um vei'ndun ungviðis í
laixdhelginni. Ennfremur er áríðaixdi, að fylgj-
ast með fiskræktartilraunum annarra þjóða og
færa okkur þær í nyt án tafar, ásamt þeim til-
lögum, sem frarrx hafa komið frá íslenzkum aðil-
um um fiskirækt.
Framh.
13
VÍ K I N G U R