Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1951, Blaðsíða 27
FIMMTUGUR:
JÓN MATTHÍASSON
loftskeytamaður
«
Hinn 23. ágúst s.l. varð Jón Matthíasson loft-
skeytamaður á m.s. Dettifossi fimmtugur.
Saga Félags íslenzkra loftskeytamanna verð-
ur varla skráð án þess að Jóns verði þar minnst.
Hann var einn af stofnendum félagsins, átti
sæti i stjórninni fyrstu tíu árin samfleytt, stund-
um sem formaður, og er nú sem stendur vara-
formaður.
Jón Matthíasson hefur unnið mikið og merki-
legt starf í þágu F.Í.L., ekki sízt á fyrstu ár-
um félagsins, þegar skilningur manna á þýð-
ingu þessarar starfsgreinar var mjög takmark-
aður, reyndist hann þá einn hinn nýtasti félagi
og sparaði hvorki tíma né fyrirhöfn, þegar um
það var að ræða að vinna að framgangi og efl-
ingu stéttar sinnar. Hann átti árum saman sæti
í samninganefndum fyrir hönd F.Í.L. og má
óhætt fullyrða, að margar samningagerðir, sér-
staklega fyrir loftskeytamenn á verzlunarskip-
unum, hafi mætt á honum éinum, og að honum
megi þakka öðrum fremur þá árangra, sem
náðust í bættum kjörum og aðbúnaði loftskeyta-
manna, enda urðu íslenzkir loftskeytamenn í
þeim efnurn á undan stéttarbræðrum annarra
Norðurálfuþjóða.
Jón Matthíasson er giftur Jónínu Jóhannes-
dóttur, hinni mestu ágætiskonu, hafa þau eign-
azt tíu börn, sem öll eru á lífi, og er það glæsi-
legur hópur. Það var ekki ætlunin með þessum
línum að semja æviferilsskýrslu Jóns Matthías-
Leystur úr álögum
Frh. af bls. 24.7.
„Hvað illt hefurðu þá gert, Bill?“ segir Peter Lamb,
og- var nú mjúkmáll. „Ef það sefar tilfinningar
þínar áður en þú yfirgefur þennan heim, þá er
bezt að meðganga allt hreinlega. Við erum allir vinir,
sem hér erum“. En Bill stundi bara. „Og nú er orðið
of seint að hegna þér, Bill, fyrir það illt, sem þú kannt
að hafa gert“. Og Bill stundi aftur og hristi höfuðið,
en svo fór hann að hvísla fram því illa, sem hann
hefði aðhafzt. Þegar læknirinn kom inn svo sem hálfri
khikkustund síðar, voru þeir allir eins rólegir eins og
drukknar mýs, en aumingja Bill hélt áfram að hvísla
eins hratt og hann gat.
Á svipstundu var læknirinn búinn að ryðja þeim öll-
um úr vegi frá sér. Hann beygði sig yfir Bill, þreifaði
á lífæðinni og skoðaði í honum tunguna. Svo hlustaði
hann á hjartaslögin og lyktaði, eins og hann væri í
vandræðum, af flöskunni á borðinu, sem Jasper Patt
hsfði tekið að sér að annazt, vætti á sér fingur og
bragaði á leginum.
„Það hefur einhver verið að leika á ykkur og á mig
líka“, sagði hann reiðilega. „Þetta er bara hreint brenni-
vín, og það gott brennivín. Svona, pillið ykkur heim!“
Þetta spurðist allt um morguninn, og einu sinni enn
varð Joe Barlcomb til athlægis um allt byggðarlagið.
Fiestir sögðu að frú Prince hefði breytt alveg rétt og
þeir vonuðu að Jói gæti nú lært af þessu. Og upp frá
þessu var ekki mikið talað um „galdranornir" í Clay-
bury. Og það eitt var víst, að Bill Jones vildi ekki að
það orð væri viðhaft í sinni áheyrn.
Sig. Fr. Einarsson.
Lauslega þýtt úr ensku.
£)nœlki
Á aðalfundi Cunard skipafélagsins, sem haldinn var
nýlega, var skýrt frá því að félagið hefði undanfarin
■4 ár greitt 15 millj. sterlp. samtals í skatta.
★
í apríl mánuði 1949 ráðgerðu Bandaríkjamenn að
láta smíða 60 þús smál. flugvélamóðurskip. Efni, vinna
o. fl. var þá áætlað 189 þús. dollarar. Nú mun sá kostn-
aður nema 235 þús. doll., en 1948 hefði hann orðið
helmingi lægri.
★
um eru 5-6000 útlendingar.
Af 37 þús. manns, sem eru á norska verzlunarflotan-
sonar. Hann er ennþá á bezta aldri og á mikið
óstarfað ennþá. En ég vildi óska honum og fjöl-
skyldu hans hjartanlega til hamingju á þessum
tímamótum, og um leið þakka honum fyrir hönd
F.Í.L. langt og gott starf í þágu félagsins.
Lifðu heill, góði drengur.
G. J.
V í K I N G U R
251