Alþýðublaðið - 20.11.1922, Blaðsíða 1

Alþýðublaðið - 20.11.1922, Blaðsíða 1
Alþýðublaðið Gefld ét al Álþýflaflokknom 1922 Mtnudagino 20. növember 268. töíublað Óstjórn Islsnd er kostaland. Veðráttufar er raiít. Jarðvegurian er fullar af gsózka upp eftir öllum íjöllum. Bygðiruar standa i dölutn Og uadir fjatiahiíðsim og ajóta skjóls af fjöliunum eða við Vlkur og fjörðu, fulla af fiski, Og um> bverfii landið iykur hafið beztu fiskimiðum heimsids. Víðs vegar nm landið eru og auðug fiskivötn, og upp f árnar, sem falia á alla á alla vegu tii sjlwar er tnikii fisksgengd. í ánum eru Og fosstr, nægiiega aflmiklir tll þess að iýsa og hita upp öli býbýli landsbúa og vinna fyrir þá erfiðustu verkin. Srona er landið. Samt er i landinu margt fólk, sem vantar .daglegt brauð", föt og húsnæði og auk þess fiest öll þægindi og er þar á ofan — at vinnulanst, og það tekur út yfir allin þjófablák. Hvernig stendur á því? Það getur ekki staðið öðru vísi & þvf en svo, áð þsssn landi sé afskaplega illa stjómað, — að hér á landi rfki fuiikomin óstjórn. Hverkig stendur á þvf? Ekki getur það verið af þvf, að erfiðara sé að ntjórna þessu landi en öðrum. Ekki er mann íjöldinn svo mikiil Ekki er heldur fólkið svo ósiýrilátt, að engu tauti verði við það komið. Ekki eru heldur of fáir þeir menn, sem landisu eiga að stjórna. í Rúss- landi stjórna átján ráðkerr&r hundrað miljónum. Hér stjórna þsír ráðherrar hundrað þúsundum, Ekki er það heldur sf þvf, að hér aéa yfirkitt heímsksri mcnn við stjóra cn annarsataðar, ssé heldur, að fólkið aé ver gefið. Og ekki er landinu um að kenna. Það er að sumu Ieyti. betra ca önnsr iöad og &ð öðrá leyfci í esgu verra. Mönnum æiti þvf að gcta liðið eins vcl eða betur í þessa landi cn nokkru öðru, eí vel væri stjóraað. En hvers vegna er þá Iila stjórnsð? Vegna þess, að fyrir fisstum þeim mönnum, sem hér á lassdi er fengin stjórn < hendur, vakir engia hugtjón í neinum efnum, hvort sem þeir eru f hé-aðastjórn um eða fandsstjóra'. Fyrlr þeim vakir ekkert annað en að fá aem meiit laun fyrir sem rninsta vinnu, geta setið sem lengst að krásinni og stuagið sem mestu að kunn- ingjum sfftum og venzlareönnum og gættu hagsmuaa þeirra sem bezt f viðskiftum við aðra menn < þjóðfélsgiau Þess vegna eru öli áhugamál manna flekt og vafin, reynt að þóknast öllum, sem eitt- hvað eiga undir sér, reynt" að hiifa öllum énytjungum i opinber- um sföð,um tii þaas að gera þá að fylgifiskum stjórnanna og nm fiara alt reyst að villa fóiki sýn og hræða það, ef einhvers staðar bólar á einhverri umbóta hugsjón. Exkert er fengist um, þótt afkomu almennings hraki dag frá degi, hdlbrigðisástand vetsai, mentun arástandi hnigni, ef að eins er unt að sitja og — fieyta. Ea úr þessu þarf að bæta, og úr, þestu er hægt að bæta, ef menn vllja. Rsðið til þess er, að allir þeir menn, sem óáuægðir ern með ástandið, allir þdr, sém vilja bæta úr óstjórninni, sliir, sem vllja, að fóikinu Kði vel, andlega og likanÉ lega, allir, sem eitthvað meira vakir fyrir en að geta krsfsað til sfn peraónulega sem mest frá öðr- um án ttilits til þes*, hversu fyrir hinum fer, ailir, sem eitthvað æðra vilja en * eingöngu eigin- hagsmuni sfna, taki hösdum sam- an óg gangi i iið með þeim fiokki, sem berst fyrir göfugustu stjórnmáiahugsjóninni, sem upp hefir kornið f heiminum, og styðji hann alt af og æfinlega til þess að aá takmarki sinu, útrýming fátæktar og böis, sem af hsnni lsiðir, og veliiðan alira andiega og ifkámiega. Þegar því er aáð, er allri óstjórn "útrýmt. Þá verður enginn hungrað ur, enginn kiæðlaus og enginn mentunarlaus. Þetta er hugsjónin, og hún verður að veruleika, þsgar menn vilja Undir viljanum sr alt komið, ef takmarkið er Ijóit fyrir mönn- um og þeir kunna að fylgja réttu máli. Jafnaðarmenn hafa þegar marg> sýnt óhrekjsniega, hvernlg tak- marki stefnu þsina, sém hér hefir verið bent á, verði náð, og nú er að eins z'ð vilja það. .Nú hönd þfna, bróSirl þvf heitnssagan öll skai héðan af byrja sem ný." fri tajarsijírnarjusði 16. nóv. ----- (Frh) Formaður (Jón Öfeigston) hafði skýrt frá þvf, að hann hefði sam kvæmt samþykt nefndarinnar beiðat úrskurðar yfirstjómar fræðslumáí. anna um beimild skóianefndar- innar til að ákveða vérkaskifting mllli skólastjóra og nfmsstjóra og setja námsstjóra erindisbréf, og íengið vifi þelrfi beiðni frá dóms- og kirkjumáiaráðuneytina svo hljóðandi svar: „í bréfi, dags. 9 þ. m, hafið þér, herra skóianefndarformaður, skýrt frá þvf, að skóianefndin hafi 25. sept. sfðast liðinn ákveðið verkaskifting milli skólastjóra barnaskólans í Reykjavik og svo nefndt námsstjóra, er nefndin hefir viljað setja við skóisna, og siðar gcfið námsstjóranum erindisbréf, og enn fremur hafið þér spuust fyrir um það, hvort skólaneíndin hafi ekki samkvæmt þvf, er segir < bréfi fræðslumáiasijórans ig.sept,, þar s:m hann skýrir frá undir- tektum ráðuneytisins nndir þetta námsstjóramái, haft fulla hcimiid tll að gcra hina umræddu verka-

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.