Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1962, Side 26

— Svona fallega veiffi fáiff þiff ekki í án-
um. En þetta fánm við, sem dorgnm i
sjónum!
o
Hefur þú elskað marga áður en
mig?
— Nei, Jón, ákveðið ekki. Ég hefi
dáðst að mönnum fyrir gáfur og
hugrekki. En hvað þig snertir, er
aðeins um ást að ræða.
*
Hvernig á ég að finna nál í hey-
stakki? var blað eitt spurt.
— Gakktu berfættur í heyinu, var
svarið.
*
í Paradís gengu þau um Adam og
Eva með sín fikjublöð og horfðu á
dýrin og hvort á annað. Allt í einu
sáu þau hvar gamall síðskeggjaður
maður faldi sig á bak við eplatré.
Erum við þá ekki fyrstu manneskj-
urnar í heiminum, sögðu þau undr-
andi. Ónei, ónei kæru félagar, ég er
nefnilega Rússi.
*
— Geturffu selt hann fyrir mig? Ég get
hvergi lagt honum, og hann vinnur ekkl
upp úr bænom!
26
— Hvers vegna hefur þú alltaf
logandi útidyraljósið?
— Það er vegna innbrotsþjófa.
— Geta þeir ekki haft með sér
vasaljós, bölvaðir.
*
— Ég er kominn til að biðja um
launahækkunina, sem olli því að þér
hækkuðuð framleiðslu verksmiðj-
unnar, hr. forstjóri.
*
Það skeði fyrir nokkrum árum, að
enskur ferðamaður í Danmörku
renndi upp að benzínstöð rétt hjá
Korsör og bað um vatn á kælirinn.
Snarleg ung stúlka í gúmmístígvél-
um hjálpaði honum og rabbaði við
hann á ágætri ensku. Hvar hafið þér
lært svona góða ensku, spurði ferða-
maðurinn. í skóla og í Englandi þar
sem ég lærði lögfræði. En hvers
vegna gangið þér hér um eins og
bóndastúlka? Það er ég bara á
sunnudögum, svaraði hún. Og hvað
gerið þér svo á virkum dögum? Þá
er ég dómsmálaráðherra Dana, Helge
Pedersen.
Jrítiaktin
Hinn metnaðargjarni meðhöndlar
vini sína líkt og þrep í stiga. Hann
tekur í hendina á þeim, þegar hann
lyptir sér upp, en treður á þeim
á eftir.
*
Það finnst fólk, sem hefir svo
slæmt minni, að það trúir því, að
það hafi góða samvizku.
*
Hvort liún getur þagað yfir leynd-
armáli. Ég skyldi nú halda það,
hún var trúlofuö níu sinnum, áður
en hún sagði mér að það væri ég,
sem hún ætlaði að giftast.
*
Kvenfólkið vill hafa meiri rétt-
indi. Ekki veit ég hvað það vantar.
Þú kúgar mig, dóttir okkar kúgar
okkur bæði, og vinnukonan kúgar
alla fjölskylduna.
Sá sem heldur því fram, að hann
viti ekki neitt, er vís til að verða bál-
reiður, ef þú samsinnir þeirri stað-
hæfingu hans.
*
Svo var það náunginn, sem byrj-
aði að hamstra frímerki, þegar hann
heyrði að burðargjaldið ætti að
hækka.
*
Nei, tautaði gamli bátsmaðurinn,
það gat ekki endað nema með skelf-
ingu fyrir skipstjóranum. Honum
var nær að hafa það eins og skipið
hans; byrja með kampavín og halda
sig svo við vatnið.
*
Varaðu þig á smásyndunum; það
er hægara að temja fíl en flugu.
*
Ung ekkja hafði gifst aftur bróð-
ur hins látna eiginmanns síns. Vin-
kona hennar, sem ko meitt sinn í
heimsókn, sá mynd látna eigin-
mannsins á veggnum og spurði: Af
hverjum er þessi mynd, mér sýnist
hann vera svo líkur manninum þín-
um. — Æi já, andvarpaði ekkjan.
Þetta er veslings mágur minn, sem
dó í fyrra.
*
Stjörnufræðingurinn var að skýra
gang himintunglanna.
fyrir nokkrum gestum í turninum
— Þessi stjarna hér heitir Akturus
og fjarlægð hans frá jörðu er ná-
kvæmlega eitthundrað milljón sjö-
hundruð þrjátíu og sex þúsund fimm
hundruð og ellefu kílómetrar.
— Er það mælt neðan frá götunni
eða héðan úr turninum? spurði einn
gestanna.
*
— Halló Kalll, spurffu stelpumar hvort
þær eijJ nokkrar sítarettur ...
VÍKINGUR