Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1964, Page 18

** ANDLEGAR
BEITUR
I
VÖRPUGERÐ
Ég var þess fullviss og það
Iöngu áður en ég fór að senda
þessi bréf mín í Víkinginn, að
engin leið væri fær til þess að
vinna upp verkfræðilega neta-
gerð hérlendis, svo sæmilegt vit
væri í.
Það var vonlaust verk, að fara
á milli manna og reyna að sann-
færa þá um að samsetningur á
neti í botnvörpum væri hreinn
hundavaðsháttur í netagerð fag-
lega séð. Ég reyndi þetta nokk-
uð, en hætti fljótlega, því flestir
sem ég talaði við létu greinilega
í l.iós að ég væri haldinn dellu.
Flestir þekktu gerð botnvörp-
unnar og trúðu því að hún væri
eðlislega rétt samansett.
Þetta er engin furða, því frá
upphafi vörpugerðar hafa há-
skólar heimsins og vísindamenn
sett vísindastimpil á tækið og
þar með gert þennan samsetning
á neti að trúaratriði.
Ég gekk þess ekki dulinn að
þessi bréf mín vektu nokkra
skemmtan, en ég reiknaði dæm-
ið þannig að menn hlæja ekki
endalaust að því sama, nema
þeir viti að hverju þeir eru að
hlæja.
Ég hef teygt úr þessum bréf-
um mínum, svo það elzta er að
verða 6 ára gamalt. — Þetta er
sæmileg % af tilverutíma vörpu-
gerðar og enn heldur elzta gerð
botnvörpunnar velli með sæmd,
þrátt fyrir nýjar og nýjar upp-
finningar í vörpugerð.
Meining mín með þessum
bréfum var og er, að skrifa það
lengi að lesendur furði sig á því
að ég komist upp með það átölu-
laust, að skrifa eins og ég geri.
Ef það gæti orðið til þess að þau
veki það mikið umtal að fram
komi þvingun á háskóla og vís-
indamenn, að þeir gefi skýr svör
um það hvað yfirleitt þeir þekkja
í neti fræðilega séð.
Að það komi í ljós að þeir
hafa aldrei lagt vinnu í að gagn-
196
rýna gerð botnvörpunnar á
fræðilegan hátt. Að frá upphafi
vörpugerðar, hefur enginn há-
skóli eða vísindamaður haft
frumstæðustu skilyrði til þess
að dæma eitt eða neitt unnið úr
neti, umfram sæmilegan neta-
mann á togara.
Að sjálfsögðu er vörpugerð
verkfræðilegt úrlausnarefni,
heyrir líklega undir byggingar-
verkfræði, þar sem byggingar-
efnið er net. En það hefur farið
fram hjá ráðamönnum og vit-
mönnum heimsins, að það vant-
ar öll fræðin.
í síðasta bréfi kom ég með
reikning af einni feralin í neti
og bar það á Iðnskólann að hann
gæti ekki með gildandi skilningi
á neti, útskýrt net stærðfræði-
lega nema á tvo vegu og báða
vitlausa.
Og nú segi ég það sama við
Háskólann okkar. Ég yrði mjög
undrandi ef stofnunin lumaði á
einhverri fræðilegri skýringu á
neti, sem væri í andstöðu við það
sem ég hef sagt í Víkingnum.
Það verður með einhverjum ráð-
um að þvinga fram viðurkenn-
ingu háskóla heimsins fyrir
þeirri staðreynd, að þessum
stofnunum hefur aldrei dottið í
hug, að það þyrfti einhver sér-
stök fræði fyrir net og netagerð
önnur en þau, sem eru gildandi
og allir þekkja, en eru svo mein-
gölluð að engin leið er að nota
þau til að rökstyðja með ákveð-
in vinnubrögð í netagerð.
Allir vita að meðlimir þessara
virðulegu stofnana eru ekkert
blávatn, þegar frá eru dregin
netfræðin. Þessvegna hafa þess-
ar stofnanir breiðast bakið til
þess að bera þessa vanvirðu. Að
taka ekki eftir því, að það er
enginn reikningur til fyrir net,
hvað þá verkfræðileg þekking á
neti.
Ég ætla að biðja hr. ritstjór-
ann að endurprenta leiðréttingu,
sem kom í aprílblaði Víkingsins
.1961 við áður komið bréf, þar
sem ég kom með stærðaryfirlit
yfir framvörpuna og smá gagn-
rýni.
Ég set teikningu af vængend-
unum, ef það gæti orðið til þess
að menn skyldu betur það sem
ég er að segja.
— o —
Þar sem leiðinleg en þó auðsæ
prentvilla er í síðasta bréfi mínu,
gefur hún mér tilefni til að end-
urtaka kaflann um frágang
vængja við gafllínu.
VlKINGUR