Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1965, Blaðsíða 33

17. Sóttust seggir þá lengi,
svo þá féli Jón kórkjappi.
Fylking Brands fór þá riðlast.
Feykileg manndráp urðu.
Hann sjálfur hesti á flúði.
Hann var á flótta tekinn.
Kolbeinn grön sá kappann,
knár það efldur gjörði.
18. Kolbeinn til Þórðar kemur,
kvað Brand handtekinn vera.
Þórður spyr, því þeir ekki,
þá Brand strax gjöri drepa.
„Ég vissi ei nema þú vildir,
vera sjálfur þar nærri,“
— Kolbeinn svaraði kaskur
kappinn horskum Þórði. —
19. „Þórður, þú skalt ei ganga
þangað,“ — mælti Hrafn
Oddsson,
„ef þú ætlar Brandi efldum að
fá bana.“
Sigurður nafn bar son Glúms,
sem Brandi fékk til granda.
Kauðinn Brandur klauf höfuð,
en Kolbeinn grön skildi af
rykkti.
20. Nær f jórum tugum féllu
fræknum af Þórðar mönnum.
Þar af bráðröskir bændur
af beztum Eyjaf jarðar.
Klyppur Ketilsson, Þorgils.
Kennum Guðmund son Gísla,
Magnús Narfason mætan.
Merkan Vigfús son Þorgils.
21. Á sjöunda tug sagt er
Seggir af Brandar liði,
hafi fallið hraustir.
Hetjur fáar slial nefna:
Jón Skíðason kórkjappa,
Kleppjárn Hallsson má telja.
Ólaf chaim, Jón, Illuga,
er var frá Svínavatni.
22. Orusta þessi er talin,
að vera mannskæðasta
orusta á íslandi.
Á annað hundrað manns féllu.
Fjöldi fólks þar særðist.
Fram fór í Haugsnesi.
Róðuiiross var reistur
á Róðugrund þar Brandur dó.
Einar Bogason
frá Hringsdal, Arnarfirði.
VÍKINGUR
GJAFIR TIL
S J ÓMANNAD AGSIN S
Hjónin Pálína Þorleifsdóttir og Kristmann Jónsson ásamt formanni SjómannadagsráSs,
Pétri SigurSssyni, alfnngismanni.
Allt frá því að’ félög sjómanna víðsvegar um land bundust samtökum
um, að tileinka sjómannastétt landsins einn dag á ári, með það fyrir aug-
um, að kynna þjóðinni í lieild störf stéttarinnar og jafnframt að vinna að
menningarmálum liennar, hefir komið í Ijós, að' þessi hugsjón féll í góðan
jarðveg og viröingin fyrir mikilvægi starfa sjómannastéttarinnar, átti sér
djúpar og sterkar rætur í íslenzku þjóðfélagi.
Sjórn Sjómannadagsráðs Reykjavíkur og Hafnarfjarðar, en stéttar-
félögin innan þessara samtaka, standa sameiginlega að stærstu félagslegu
átökunum, sem ráðist liefir verið í, á vegum Sjómannadagsins, byggingu
dvalarheimils aldraðra sjómanna, hefir auk velvildar og skilnings ríkis
og bæjaryfirvalda, frá fyrstu tíð notið þess styrks og ánægju í starfi, að
finna lilýhug og fórnfýsi þá, sem fram liefir komið í beinum peningagjöf-
um og öðrum vcrðmætum á liverju ári, frá félagsasamtökum og hundruð-
um einstaklinga, með virðingu og velvild til sjómannastéttarinnar.
1 Sjómannadagsblaðinu 1965, er yfirlit um aðsendar gjafir frá aðal-
fundi Sjómannadagsráðs 1964 til Sjómannadags 1965, samtals kr. 225,406,oo
í beinum peningum. Ennfremur er frá því skýrt, að lijónin Pálína Þor-
leifsdóttir og Kristmann Jónsson sjómaður, gáfu samtökunum húseign
sína og eignarlóð að Bræðraborgarstíg 32a hér í Reykjavík, nafnabrengl
varð í frásögn blaðsins, en liið rétta á að vera Kristmann Jónsson, biðjum
við hlutaðeigendur afsökmiar á þessum mistökum.
Halld. J. — G. H. O.
237