Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1967, Blaðsíða 16
(A-sa) 56°5 og Eiði—Sandur
(E-Sa) 52° 5, og fundinn skurð-
punktur þeirra, þá fæst athugað-
ur staður skipsins: 56° 22’ N, 21°
17’ V.
Þessi staðarákvörðun fæst með
því að stilla miðunarstöðina að-
eins einu sinni, og hún verður
rétt, hvaða skekkja sem kann að
vera á kompásnum.
Dœmi 3.
Sé nú óskað eftir staðfestingu
á athuguninni í dæmi 1 með tví-
hornaaðferðinni, er það gert
þannig: Notaðar eru leiðréttar
miðanir dæmisins réttvísandi og
fæst þá:
Angissoq Sandur Eiði
Réttv. miðun 303° 017° 053°
303° \i 377° \ 413°
_______303° 377°
74° 36°
Hornið Angisso—Sandur er
74° (A-Sa 74°).
Hornið Eiði—Sandur er 36°
(E-Sa 36°).
Með því að fara með staðar-
línurnar A-Sa 74° og E-Sa 36°
inn í tvíhornakortið NA-3a, og
finna skurðarpunkt þeirra, þá
finnst þegar athugaður staður
skipsins: 56°03’ N, 30°19’ V.
Þessi staður er um 3 sjómílum
austan við athugaða staðinn í
dæmi 1.
CMBÆDA.
Með hjálp staðarlínukortanna
frá Plath, verður bæði auðvelt,
fljótlegt og öruggt að fá staðar-
ákvarðanir með radíómiðunum
teknum yfir langar fjarlasgðir.
Andstætt áður þekktum radíó-
miðunarkortum, er nú þarflaust
að hafa sendistöðina merkta inn
á kortið. Með því móti er hægt
að nota mælikvarða, sem gerir
staðarlínukortin hentugtil bestik-
siglingar með gráðuboga og slíku,
ásamt kvörðun á himinstaðarlín-
um o.fl.
Ekki er nauðsyn erfiðra út-
reikninga, boglínurnar í kortinu
eru sjálfar staðarlínurnar tilbún-
ar. Erfiðleikar eru ekki á að
'jSíacSrf’
Mynd 6.
Stadarlínukort yíir svæðið 53°—60°
N, og 17°—33° V.
finna góðar stöðvar til miðunar,
hnattstöðu þeirra, senditíðni o.fl.
Venjulega er hægt að ná þrem-
ur, mest fimm stöðvum með einni
stillingu á miðunarmóttakaran-
um.
Ennfremur er merkt á kortið
frá hvaða stöð staðarlínan er
ásamt senditíðni o.fl.
Við flutning siglingarinnar úr
staðarlínukortinu yfir í sjókort
með ströndinni sjáanlegri, á að
vera auðvelt að þekkja ströndina
á ratsjárskermunum.
Með notkun staðarlínukortanna
með tvíhornalínunum, má alltaf
ná hornamiðunum með einni still-
ingu á miðunarmóttakaranum.
Staðarákvörðunin verður rétt,
þrátt fyrir það, að skipið erfiði
mikið vegna sjógangs, og breyt-
ing kompásins sé töluverð, og
þrátt fyrir að kompásskekkj-
an sé óþekkt. Ekki þarf heldur
að eyða tíma í að leita að heppi-
legri stöð til miðunar, það er allt
í staðarlínukortinu.
,vAkvi:mxi\ _ n vnrív
SIGLING.
Margir munu halda því fram,
að ekki hafi nokkra þýðingu,
hvort skip er 5 til 10 eða jafnvel
20 sjómílur út úr leið sinni.
Hvað öryggi viðvíkur, má þetta
vera rétt, en í þróuðum siglinga-
löndum eru menn á öðru máli.
Sum lönd krefjast hárfínnar sigl-
ingar jafnt af flutningaskipum í
rúmsjó. Samkeppni siglingaþjóða
í milli er mjög hörð, og vitað er,
að bæði í U.S.A. og Vestur-
Evrópu eru áætlanir um bygg-
ingu hylkjaskipa svo gangmikl-
um, að dagleg eyðsla olíu og
birgða nálgast óðum 200 tonn.
Þegar reksturskostnaður er orð-
inn í slíkum mælikvarða, skiptir
það ekki litlu máli, hvort ferðin
lengist um einn eða tvo tíma.
Hvcvt’t sem mönnum er Ijúft eða
leitt, munu hin hraðskreiðu, dýru
skip, sigla ákveðnar leiðir eftir
veðurfari, og sé þá skekkja í
staðarákvörðun, þegar ákveða
skal hvort halda skal norður eða
suður fyrir ákveðna lægð, getur
sú skekkja ráðið úrslitum um
fjárhagsafkomu ferðarinnar.
NÝTING MiIST IiKHA
MÖGULEIKA.
Nú á dögum er talað um
tregðasiglingu og gervitunglasigl-
ingu, og sá slagur mun ef til vill
koma, þegar tæki til þessháttar
siglingar verða örugg og verðið
hóflegt til notkunar í skipum.
En eftir því getum við ekki
beðið.
Með hjálp Plath-staðarlínu-
kortanna má auðveldlega fá stað-
arákvörðun fljótt og örugglega,
og kortin eru ódýr. Hugmyndin
er, að sama kortið sé aðeins not-
að eina eða tvær ferðir, og síðan
kastað.
Enn sem komið er hafa aðeins
verið framleidd staðarlínukort
fyrir N.-Atlantshafið, en augljóst
virðist, að framleidd verða kort
fyrir aðrar úthafsleiðir á jörð-
inni, þegar nauðsyn þess kemur
á daginn.
Með framleiðslu miðunarkort-
anna hefur Plath rutt leiðina til
auðveldrar og öruggrar hárfínn-
ar siglingar yfir heimshöfin, og
gert störf siglingafræðingsins
auðleystari.
Fastlega má gera ráð fyrir, að
notkun radíómiðunarstöðvarinn-
ar, sem hefur staðið nokkuð í
VÍKINGUR
272