Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1967, Blaðsíða 29

Trúðu þeim varlega er vísa til vegar.
*
Það var í Teheran 1943 að þeir
sátu og röbbuðu saman Churchill,
Roosevelt og Stalin. Roosevelt hafði
orðið:
„I gamla daga þurfti þrjú atriði
til að vinna stríð: Peninga, meiri
peninga og ennþá meiri peninga. Og
í dag eru það líka þrír hlutir, sem
við þurfum: Fólk, peninga ogtíma."
„Þá vinnum við,“ svaraði Churc-
hill gamli um hæl. Sovét hefir fólk,
Ameríkaninn peninga, — og við
Bretarnir, — plenty of time!“
VÍKINGUR
tír dýrafræði!
Margir apar haga sér oft eins og
manneskjur, — en það finnast þó
heiðarlegar undantekningar!
„Heyrðu mig, Pétur litli, ef þú
getur útvegað mér lokk úr hári
systur þinnar skal ég gefa þér tí-
kall.“
„Ég slæ til,“ svaraði sá litli, —
,,og fyrir annan tíkall skal ég ná í
tennurnar úr henni. Ég veit hvar
hún geymir þær á nóttunni!"
*
Ókurteisi er ósjálfrátt fálm hins
veika, eftir styrkleika.
*
FRÍ vaktin
Þórður bóndi, sem á sínum
,,kraftatímum“ hafði oft bæði veitt
og þegið „lífsins vatn,“ var nú að
því kominn að enda sitt æviskeið.
Presturinn var mættur til þess að
útdeila honum sakramentið.
Þegar Þórður gamli hafði bergt
á kaleiknum, hresstist hann svo að
hann staulaðist fram úr, að horn-
skáp, tók þaðan út fulla flösku og
tvö staup, um leið og hann tautaði:
„O, ég hefi nú lika eitthvað upp
á að bjóða, prestur minn.“
1 gamla daga.
„Þér verðið að spara spýturnar,
Soffía," sagði frúin við eldastúlk-
una. Það kostar allt peninga nú á
dögum og þér skuluð ekki halda að
þær vaxi á trjánum.
❖
„Ef hann endilega vill hafa
kirkjubrúðkaup," sagði heimsvön
móðir við dóttur sína, „þá látum
hann fá það. Maður á alltaf að virða
síðasta vilja mannsins."
❖
Hinn þekkti prófessor Parkinson
(þessi með lögmálið sitt) hefir stúd-
erað heilmargar „toppfígúrur"
þessa heims og komizt að þeirri
niðurstöðu, að þegar þeir hafi loks-
ins náð „toppinum," séu þeir orðnir
alltof útslitnir til þess að gera nokk-
urt verulegt gagn.
*
„Konan mín,“ sagði Lárus gamli,
„skilur hvorki upp né niður í þess-
um sameiginlega markaði. Hún hef-
ir hugsað sér að verzla áfram við
Silla og Valda og hann Þorbjörn í
Borg!“
*
Þeir eru undarlegir þessir karl-
menn, andvarpaði frú Olsen.
„í Tivoli stenzt maðurinn minn
allar styrkþrautir, — en ætti ég að
láta hann bursta teppi, er hann al-
veg lið ónýtur!
Þeir, sem villast, finna oft nýjar
leiðir.
*
Ég hef lieyrt þeir setji Stundum í stórlúðu hérna.
285