Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1973, Blaðsíða 38

Hvers eigum rið að gjalda?
eftir Hinrik ívarsson, Merkinesi
Sjósóknin á litlu hátunum er ekkert auðveldari en á þeim stóru.
Frá ómimatíð hefur verið
stunduð sjómennska á opnum
bátum, sem knúnir voru með ár-
um og seglum og þurfti marga
menn, eftir því hve bátarnir voru
stórir, ekki sízt, þegar varð að
„setja“ þá upp og fram í hverjum
róðri. Á seinni tímum, eða allt
frá 1920 eru flestir eða allir bát-
ar, sem fiskveiðar stunda, knúnir
með vél, — fyrst benzínvélum —
en nú nær allir með hráolíu eða
dieselvélum. Árið 1930 voru gerð-
ir útfrá Höfnum á Reykjanesi 12
opnir bátar, sem stunduðu línu
og eitthvað net. Árið 1971 er
komin breyting á þessu, þá voru
gerðir út 6 opnir bátar, og voru
á þeim 1—3 menn. Skoðun fer
fram á hverjum báti árlega af
trúnaðarmanni Siglingamála-
stjóra; hvort þeir séu með nafni
og númeri og þeim útbúnaði, sem
lög ákveða. Síðan áritar hrepp-
stjóri á þar til gerð eyðublöð
nafn og heimilisfang hvers manns
og vikufjölda þann, sem hann
hefur verið sjómaður á nafn-
greindum bát og sendir til Skatt-
stofu Reykjanesumdæmis. Vott-
orðið er ekki gilt nema hann setj i
þar sinn embættisstimpil og sitt
„blessaða" nafn.
Nú eru víðast hvar orðin þau
hafnarskilyrði að bátar geta
legið við bryggju eða úti á legum.
Undanfarin ár hafa menn,
samkvæmt leiðbeiningu frá Skatt-
stofu Reykjanesumdæmis, talið
fram vikufjölda þann, sem þeir
eru skráðir á jsl. fiskiskip og
greitt sitt ti-yggingargjald fyrir
hverja viku, skv. vottoi'ði frá
viðkomandi lögreglustjóra, eða
hreppstjóra, og mun vei’a nú kr.
105,00 á viku. I 11 gi’ein, IV.
Frádráttur, segir orðrétt: „Ef
framteljandi er lögskráður á ísl.
fiskiskip í 26 vikur eða lengur,
skal hann samkvæmt gildandi
skattalögum margfalda viku-
fjöldan með tölunni 1339 og færa
útkomu í krónudálk. Sé fram-
teljandi skráður á ísl. fiskiskip
skemur en 26 vikur, skal mai’g-
falda vikufjöldann með tölunni
185 og færa útkomu í ki’ónudálk.“
Dæmið kom þannig út: Ef ég
var skráður á fiskibát í 31 viku,
bar mér til frádráttar krónur
41.509,00, en hefði átt að greiða
kr. 3.255,00 í slysatryggingar-
gjald.
Eftir þessum forsendum var
framtal allra opinna bátasjó-
manna nú, árið 1972, eins og
mörg undanfarin ár, og var ekk-
ert athugavert við það fyrr en
nú, þegar skýrslur koma aftur
heim í hérað — því sá er háttur
á að skýrslurnar liggja frammi
hjá hreppstjóra, 1 hálfan mánuð,
til athugunar fyrir skattgreiðend-
ur, eftir að skattstofan hefur
endanlega gengið frá þeim og
reiknað þær út — ef menn vildu
kæra.
Nú bregður svo undarlega við
að skýrslurnar eru allar útbíaðar
með rauðum breytingum, svo ekki
stendur steinn yfir steini. Við
nánari gaumgæfing kemur í
Ijós, að 4 róði'ardagar eru gerðir
að 1 viku. Þá breytist dæmið
heldur fruntalega. I stað krónur
41.509,00 verður sjómannafi’á-
drátturinn Jcr. 2.210,00. Nú gæti
maður haldið að þeir sem hér
hafa unnið að, líti svo á að menn
hér í Höfnum stundi róðra í ca. 9
mánuði ársins, aðeins sér til
gamans, eða heilsubótar, en þar
hefur gi’eind og góðmennska
þeirra geigað, eins og sjá má í
VÍKINGUR
38