Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1973, Blaðsíða 23

Á frívaktinni
Finnst þér það virkilega passa
fyrir einkaritara að vera í þessu
mini pilsi?
Ég er nú ekkert að hugsa um
að „taka mig út,“ en ég er ekki
beint klár í hraðritun og ég hefi
tekið eftir því, að forstjórinn les
bréfin hægar þegar ég er svona
klædd.
*
,,Ja, ekki fylgir nein blessun
þessari tækni," sagði frú Hansen
andvarpandi. „Fyrst keypti mað-
urinn minn ryksugu, þvínæst ís-
skáp og frystikistu svo kom
hrærivél og uppþvottavél. Nú
vill hann skilja við mig. Ég er
orðin óþörf á heimilinu.
*
Blaðamaður kom þjótandi inn
í apotek og spurði mann, sem stóð
fyrir innan afgreiðsluborðið:
„Eruð það þér, sem eruð lyf-
salinn og voruð að eignast tólfta
barnið?"
„Nei,“ svaraði maðurinn vand-
ræðalega. „Ég er aðeins aðstoðar-
maður hans.“
Biskupinn, hálærður en viðut-
an var á ferðalagi með járnbraut-
arlest. Þegar brautarþjónninn
kom að líta á farmiðann gat bisk-
upinn ekki fundið hann.
„Þetta gerir ekkert til sagði
brautarþj ónninn vingj arnlega.
Ég veit að hr. biskupinn er heið-
arlegur maður.“
„Nei, það er ekki hægt, kæri
vinur“ svaraði biskupinn. „Ég
verð að finna helv.. miðann; ann-
ars veit ég ekki hvert ég er að
fara.“
Er hann búinn að skipta yfir á snjódekk?
„Ég held bara að ég hafi verið
óheppin með kjötbollurnar í dag.“
Fyrst þú segir það sjálf þá
hlýtur það að vera satt.
Ekki spyr ég að. Alltaf skaltu
vera að kvarta yfir matnum.
*
Það var eldur laus í húsi í þorpi
á Skáni. Slökkvilið frá nágranna-
bæ kom til aðstoðar, en þar sem
vatn var að skornum skammti,
gerði það lítið gagn.
Einum þorpsbúanum, sem
horfði á varð þá að orði:
„Þetta gæti ég ekki síður gert,
ef þeir hefðu gefið mér nokkra
bjóra.“
Fangavörðurinn: „Heyrðu mig
hérna nr. 78 hættu að kalla á mig
á hálftíma fresti. Ég skal láta þig
vita árið 1977.“
Ég er eitthvað svo undarleg í
höfðinu Tobías“ sagði konan ang-
urvær. „Það er eins og allt hring-
snúist fyrir mér. Hvað heldurðu
að það geti verið?“
„Tja, þetta er dálítið dularfullt,
góða mín. Það skyldi þó aldrei
vera að hugsun hafi villst þarna
inn?“
*
Hin fræga sjóhetja Breta, Nel-
son missti eins og sagan hermir,
annan handlegginn, er hann varð
fyrir kúluskoti 1797.
1 samkvæmi nokkrum árum
síðar, sat hann við hlið konu, sem
starði í sífellu á þessa hlið hans
og gat að lokum ekki orðabund-
ist:
„Afsakið, en ég sé, að þér hafið
misst annan handlegginn."
„Nelson greip í tómu jakka-
ermina, hristi hana rækilega og
sagði með undrunarsvip:
„Svo sannarlega held ég —
að frúin hafi rétt fyrir sér.
V
Steinöld - poppiild. Hver er munurinn?
79
VÍKINGUR