Sjómannablaðið Víkingur - 01.05.1973, Blaðsíða 5

Heimsókn í Vélaverkstœði
Sigurðar Sveinbjörnssonar hf.
tm m
Háþrýstitogvinda með sjálfvirku vírastýri, og einnig er hægt að stýra henni
úr brúnni.
VÍKINGURINN heimsækir Sig-
urð Sveinbjörnsson. 1 Arnarvogi
er risin velbúin Þjónustustöð fyr-
ir skipaflotann. — Vélaverkstæði
Sig. Sveinbjörnssonar hf. flytur
út þilfarsvindur.
1 Arnarvogi, þar sem mætast
Arnarnes og Álftanes í krika,
hafa nokkur iðnfyrirtæki reist
hús og þar er starfað meðal ann-
ars að skiþasmíði. Eitt þessara
fyrirtækja er Vélaverkstæði Sig.
Sveinbjörnssonar hf., en margir
sjómenn þekkja á því nokkur
deili. — Fyrirtækið hefur sinnt
verkefnum við skip og sjávarút-
veg svo að segja allt frá stofnun
þess og því er ekki úr vegi, að
Víkingur kynni það lesendum
sínum nokkuð, ekki sízt þar sem
nú eru nokkur þáttaskil hjá fyr-
irtækinu, skil er sjómenn varðar
fyrst og fremst.
Víkingurinn hitti Sigurð Svein-
björnsson, aðaleiganda og for-
stjóra verkstæðisins, eða verk-
smiðjunnar öllu heldur og sagð-
ist honum frá á þessa leið:
— Vélaverkstæðið stofnaði ég
árið 1942 að Skúlatúni 6 í
Reykjavík. Áður hafði ég unnið
hjá nokkrum fyrirtækjum sem
iðnaðarmaður, þar á meðal hjá
Kveldúlfi, en vélsmíði hafði ég
lært hjá Burmeister og Wain í
Kaupmannahöfn, en þar var ég
hálft annað ár.
Þegar verkstæðið hóf starfsemi
sína unnu þar yfirleitt 5—8
manns. Við vorum í eigin hús-
næði, en hins vegar var mjög
erfitt að útvega vélar. Því var
mjög lítill vélakostur hjá okkur
fyrstu árin. Þó gat ég náð mér
í fáeinar notaðar járnsmíðavélar,
sem urðu að duga.
VlKINGUR
Þarna var aðallega unnin við-
gerðavinna við skip og landvélar
(þungavinnuvélar) og smám
saman urðum við allvel búnir
tækjum og komum t. d. upp góðu
renniverkstæði, eftir því sem þá
gerðist og verkefnin urðu um leið
fjölbreyttari.
Það mun hafa verið árið 1955
að við hófum framleiðslu á spil-
um. Gerði ég þá samning við
norskt fyrirtæki, Hydro-winch,
um framleiðsluréttindi á þeirra
tækjum hér á landi. Þessum vind-
um breytti ég nokkuð fyrir ís-
lenzka staðhætti. Við stækkuðum
línuspilin og gerðum þau eftir
okkar hugmyndum um slík spil.
Við höfðum þá um nokkurt
skeið unnið að viðgerðum á línu-
og togspilum og okkur var það
l'jóst, að tæknilega séð var okk-
ur ekkert að vanbúnaði að smíða
þau frá grunni, ef því var að
skipta. Við smíðuðum þau fyrstu
vorið 1956, en það voru 4 tog-
spil, eftir patenti. Þau eru ennþá
í notkun og hafa reynzt mjög vel.
Smíði á olíudrifnum vindum
fyrir skip var stöðug að Skúla-
túni 6 til ársins 1957, er sam-
dráttur varð í iðnaði hérlendis.
Við höfðum þá ekkert nema við-
gerðavinnu fyrir vélaverkstæðið.
Flutt í Arnarvog.
Árið 1969 urðu þáttaskil í
rekstrinum á ný. Ég hafði fest
mér land við Arnarvog, þrátt
fyrir hálfgerðar hrakspár vina
minna og nú byggði ég verk-
smiðjuhús undir starfsemina
þar. Eg seldi eignina að Skúl'a-
túni 6 og allar vélar, sem eldri
voru en 12 ára. Hinar flutti ég
hingað og setti niður. Nú hófst
157