Sjómannablaðið Víkingur - 01.05.1973, Blaðsíða 13

en svo var nú ekki, þetta var upp-
talning á nokkrum af þeim sem
kenna við Stýrimannaskólann. Ég
tel nú ástæðulaust að fara að
telja upp fleiri, því þetta eru
menn sem við þekkjum allir.
Að vísu eru kennarar skólans
af ákaflega misjöfnu sauðarhúsi
komnir, en það er þó eitt sem
kennarar skólans eiga sameigin-
legt. Þetta eru allt ágætis kennar-
ar hver á sínu sviði. Ég ætla nú
ekki að fara að gerast langorður,
en mér er þó skylt að minnast
þess að það eru fleiri sem starfa
við skólann en skólastjóri og
kennarar. Hér á ég við prófdóm-
arana, að ógleymdum blessuðum,
elskulegu, dásamlegu og syfjuðu
yfirsetumönnunum.
Ég vil nú fyrir hönd allra
þeirra, bæði farmanna og fiski-
manna, sem útskrifast úr Stýri-
mannaskólanum í Reykjavík vor-
ið 1973 þakka þessum mönnum
fyrir samveruna á liðnum vetr-
um. Allir voru þeir samhentir um
að gera einkunnir okkar sem
hæstar og árangur sem beztan,
hver á sinn hátt.
P.s. Persónulega vil ég svo
þakka þeim tveimur kennurum,
sem gerðu hetjulega og virðingar-
verða tilraun til að kenna mér
dönsku.
Helgi F. Jónsson, Seltjarnarnesi.
Hilmar J. Hauksson, Rvík.
Jóhann Einarsson, Akureyri.
Jón B. Ákason, Rvík.
Jón B. Björgvinsson, Rvík.
Jónas F. Sumarliðason, Sigluf.
Kristján Halldórsson, Akureyri.
Magnús Jónsson, Rvík.
Marteinn Einarsson, Akranesi.
Ólafur Gunnarsson, Akranesi.
Ólafur Örn Jónsson, Rvík.
Ólafur F. Ólafsson, Rvík.
Páll Elíasson, Þingeyri.
Pétur Jóhannsson, Sandgerði.
Ragnar R. Jóhannsson, Ársk.str.
Rúnar Sigurjónsson, Reyðarfirði.
Steinþór Guðmundsson, Ólafsvík.
Sæmundur Friðriksson, Ak.eyri.
Vilhjálmur Jónsson, Seyðisfirði.
Þór Ingólfsson, Garði.
Ölver Skúlason, Kópavogi.
Enn um undanþágumálin
Álitsgerð Stýrimannafélags íslands um ástand og horfur
vegna veitinga undanþágna til skipstjórnar.
Stýrimannafélagi íslands hef-
ur alllengi verið ljóst, enda stað-
fest af umræðum og blaðaskrif-
um undanfarið, að algjört neyð-
arástand er ríkjandi vegna skorts
á nægilega menntuðum skip-
stj ómarmönnum á íslenzka
skipastólinn.
Mjög slæmar horfur eru á að
þetta ástand komist í betra horf
í næstu framtíð, að óbreyttu á-
standi. — Nokkrar staðreyndir
benda til þess að heldur muni
síga á ógæfuhlið á næstunni. Þar
má nefna, að áhugi fyrir námi
til skipstjórnar virðist fara
minnkandi. Samgönguráðuneytið
gefur hömlulaust út undanþágur
í skjóli verkamannafélaga við-
komandi byggðarlaga, sem mun
þegar fram í sækir, bitna harð-
ast á þeim byggðarlögum, sem
þannig stuðla sjálf að því að
koma ekki skipum sínum á veið-
ar eftir nokkur ár. Á kaupskip-
unum mun ástandið vera nokkru
skárra en á fiskiskipunum, þó er
það svo, að ekki er einsdæmi að
Samgönguráðuneytið veiti und-
anþágu til manna til' að gegna
stýrimannsstörfum á skipum í
utanlandssiglingum, sem alls
enga skipstjórnarmenntun hafa
hlotið og í einu tilviki til pilts,
sem ekki hefur náð lágmarks
aldri, sem lög um atvinnuréttindi
skipstjórnarmanna ákveða um þá
menn, sem uppfylla þó allar aðr-
ar kröfur, er atvinnuskírteini
krefst. Þá eru og dæmi til að
einn og sami maður hafi fengið
undanþágur til að vera stýrimað-
ur og vélstjóri yfir sama tímabil.
Þetta sýnir bezt hversu gegnd-
arlausar og eftirlitslausar und-
anþáguveitingar ráðuneytisins
hafa verið og er dæmigert fyrir
þann hugsunarhátt, sem þar rík-
ir og það sjálfdæmi, er ráðu-
neytið nefur tekið sér í þessum
efnum.
Áður en skipaflotinn verður
meira og minna bundinn vegna
þessa sjálfskaparvítis, skal LlÚ
og öllum öðrum er hagsmuna
hafa að gæta eindregið bent á að
bindast samtökum um tölulega
úttekt á ástandinu. Ljóst þarf að
vera, hve marga skipstjórnar-
menn vantar nú á flotann, hver
aukningin verði t. d. næstu fimm
ár, og þar með hve margir rétt-
indamenn þurfa að koma að út-
gerðinni á næstu árum. Að þess-
ari könnun lokinni ættu þessir
aðilar að leita til stjórnvalda um
mótun á raunhæfum úrlausnum,
til að leysa vandann og manna
rétt skipastól framtíðarinnar.
Nemendur Stýrimannaskólans
hafa lýst tillögum sínum um und-
anþáguveitingar. — Af raunsæi
hafa þeir gert þessar tillögur,
því þeim er ljóst, að svo langt
hefur verið gengið í þá átt að
brjóta niður nauðsynlega aðsókn
að Stýrimannaskólanum, að mörg
ár mun taka að koma málinu í
rétt horf.
Félög skipstjórnarmanna hafa
ekki á undanförnum árum viljað
skrifaðar reglur um undanþágu-
veitingar, en hafa fengið loforð
um hömlur á undanþágur frá
ráðuneytinu, en flest þessara lof-
orða hafa ekki verið efnd.
Allir aðilar, sem mál þetta
snertir vei'ða að gera sér ljóst að
kröfur til skipstjórnarréttinda
eru í öllum tilvikum lágmarks-
kröfur. — Núverandi skipakostur
og skip framtíðarinnar auka stöð-
ugt þær kröfur ,sem gera verður
til skipstjórnarmanna. Allir að-
ilar verða að leggja sinn skerf
fram til þess að mennta nógu
marga skipstjórnarmenn til
lausnar þessum vanda, og snúa
núverandi óheillastefnu upp í
markvisst uppbyggingarstarf
fyrir framtíðina.
VlKINGUR
165