Sjómannablaðið Víkingur - 01.05.1973, Blaðsíða 24

A frivaktinni
Tímabilið rétt fyrir kosningar
þykir yfirleitt hafa mj ög mikil
áhrif á ytri háttsemi þeirra
manna, er æskja eftir kjósenda-
fylgi.
Fyrir •allmörgum árum var
einn slíkur atburður í aðsigi. —
Einn „kandidatinn", hár og mik-
ill á velli, var tíðséður á götum
Reykjavíkur. Varð af því tilefni
einum kj ósanda þetta að orði:
Kosningar er koma senn
kurteisina bæta:
Nú heilsa allir heldri menn,
hverjum sem þeir mæta.
*
Aldor Inger var þingmaður
fyrir Tromsö í Norður-Noregi.
Hann þótti oft harla frumlegur í
orðum, og eitt sinn er hann var
að halda ræðu í Stórþinginu
komst hann svo að orði:
„Hér stend ég eins og útblást-
ursrör fyrir það sem er að brjót-
ast um í kjósendum mínum; sjó-
mönnunum þarna norður frá“.
*
— Það leiðinlegasta, sem ég
hlusta á er fólk, sem tekur til við
að tjá mér heilsuleysi sitt eftir
að ég hef spurt með hluttekn-
ingarrómi hvernig heilsan sé.
*
Maður nokkur, allvel við skál,
kom inn í strætisvagn og settist
hjá eldri konu.
Sú gamla leit á hann óblíðum
augum: „Þér vitið kannski ekki,
maður minn, að þér eruð á hraðri
leið til glötunar".
Maðurinn stóð upp með erfið-
ismunum og hrópaði til bílstjór-
ans: „Halló, stanzaðu án tafar,
ég hef tekið vitlausan vagn!“
*
Hjónin í Efstabæ voru orðin
öldruð og vildu bregða búi. Það
var ekki svo auðvelt. Eftir heima
var aðeins ein dóttir, liðlega þrí-
tug. Tengdasonur sem gæti tryggt
þeim rólega elli var ekki auð-
fundinn.
En þau áttu forláta mjólkurkú,
sem kannski gæti freistað. Þeim
datt því í hug að setja eftirfar-
andi auglýsingu í blöðin:
„Sá, sem vill giftast dóttur
okkar, fær beztu mjólkurkúna f
sveitinni.
rv-
Þetta hlýtur að vera gamalt og traust
flugtélag.
VÍSA UM GRÍMSEY
Hún er öll til enda strengd,
átján hundruð faðmar á lengd;
til helftar breið, á þverveg
þrengd, —
þessu valda björgin sprengd.
*
Lengi vel var, meðal banda-
rískra sjóliða, í hávegum höfð
frásögnin af því, þegar flota-
deild þeirra, undir stjórn Joe
Fife flotaforingja, kom í kurteis-
isheimsókn til flotastöðvar Breta
í Hong Kong á ríkisárum Vikt-
oríu drottningar. Ölvuðum sjó-
liða varð á sú skyssa að skjóta
einu skoti til viðbótar þeim tutt-
ugu og einu skoti, sem reglan
bauð.
í staðinn fyrir að svara kveðj-
unni, spurði brezki flotaforing-
inn drembilega á merkjamáli
hvort Ameríkaninn kynni ekki al-
mennar kurteisisreglur herflot-
ans.
Hinir áttuðu sig fljótt og svör-
uðu aftur á merkjamáli: „Betur
en þið. — Tuttugu og eitt skot
handa Viktoríu drottningu og eitt
fyrir Joe Fife flotaforingja og
hana nú!“
176
VÍKINGUR