Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1973, Blaðsíða 33
8
4. mynd. Polyethylen tilraunatrollið. öll mál eru hin sömu og á nælontrollinu (2. m.).
5. mynd. Höfuðlínuhleri með helztu málum. Augunum á baujuvírnum er fest á
miðja höfuðlínuna með um fets millibili.
Loks er á það að minnast, að
stór troll eru sjaldnast eins þjál
við snúninga á togi. Ennfremur
er hætta á, að h-hleri óklárist, ef
hvellt er snúið. Einnig þetta kom
fram á Vigra og var því oft grip-
ið til þess ráðs, þegar hvellsnúa
þurfti, að hífa að hlerum og snúa
síðan.
3. 21 Aflasamanburður.
Samanburðarveiðar má fram-
kvæma á ýmsan hátt. Þegar tími
er knappur er oft leitazt við að
toga með öðru skipi á eins sam-
bærilegan hátt og kostur er. Þó
ber að hafa í huga, að aflabrögð
geta oft verið afar misjöfn hjá
skipum á sama togi, enda þótt
VlKINGUR
allt sé gert eins og skip og veiðar-
færi af sömu gerð. Á Vigra var
tími ekki það naumur, að ástæða
væri til að elta sífellt önnur skip,
enda þótt oft næðust mjög sam-
bærileg tog við önnur skip. Því
var sá háttur á hafður, að leitast
var við að vera innan um sem
flest skip, þó þannig að skip-
stjóri og stýrimaður höfðu frjáls-
ar hendur, enda er ekki vænlegt
að skerða um of athafnafrelsi
þessara manna. 1 fyrri ferðinni
voru skipin oftast að veiðum á
sama svæði, misjafnlega þétt eins
og gengur. Var því ákjósanlegt
að gera samanburð. I seinni ferð-
inni voru skipin dreifðari, enda
náðist þá sjaldan samanburður.
Næsta aðalatriðið vir saman-
burðarveiðar er áætlun afla-
magns, svo og vitneskja um tog-
tíma. Áætlun aflamagnsins var
tiltölulega einföld fyrir þá tóg-
ará, sem hafa loftskeytamann.
Útsent aflamagn í hverju togi var
bókað svo og heildaraflamagn á
hverjum tíma. Þessi uppgefni
afli er alltaf eitthvað minni en
landaður afli. Eftir löndun hvers
skips fæst því sá stuðull, sem
margfalda þarf uppgefinn afla
með til að fá raunverulegan afla
í hverju togi. Að vísu má reikná
með, að ekki sé alltaf gefið jafnt
upp e. t. v. heldur minna fyrst í
túr, en slíkt misræmi jafnast þó
út. Þá er þess að geta, að við
afla þeirra skipa, sem lönduðu er-
lendis var bætt 10%, þar sem
verr vigtast sem því nemur. Sam-
anburður við skip án loftskeyta-
manns var að sjálfsögðu örð-
ugri. Ekki var um annað að
ræða en að taka óbreyttan þann
afla, sem gefinn var upp í tal-
stöð. Sennilegt er, að sá afli'sé
eitthvað minni en raunverulegur
afli.
Það kann að virðast einfalt að
fá upplýsingar um togtíma í
gegnum talstöð (örbylgjustöð eða
rabbtæki). Þó var það svo, að
nokkuð vantar á, að nákvæmar
upplýsingar hafi náðst. Kemur
það bæði til af því, að hlustun
varð aldrei 100% hjá okkur og
í öðru lagi vegna þess, að svo
mikil örtröð var stundum á bylgj -
unni, að ekki var fært að trufla
með spurningum um togtíma, og
þá einkum, vegna þess að við-
skiptin á bylgjunni snerust lang-
tímum saman um það, hvernig
mætzt skyldi í þoku og/eða nátt-
myrkri. Varð því stundum að á-
ætla togtíma eftir ýmsum leiðum.
Hlýzt af þessu nokkur skekkja,
sem þó ætti ekki að vera stór í
heild og var frekar leitast við áð
halla ekki á samanburðarskipin
til að koma ekki með of stórar
fullyrðingar um aflagétu til-
raunatrollsins.
1 eftirfarandi samanbúrði er
samanburðarskipunum skipt í 2
flokka þ. e. „togara“ (skúttogar-
281