Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1973, Blaðsíða 40

Eins og kunnugt ei’ eru helztu
göngur mintaj í höfum, sem
liggja að vesturströnd Kamt-
sjatka og í Beringhafinu, en þar
veiða japönsk iðnaðarfyrirtæki
hann aðallega.
Þegar athugað er hin feyki-
lega veiðiaukning Japana á lax-
fiskum Asíustofnsins, lúðu, min-
taj, þorsks, krabba og rækju,
verður skiljanlegt, hvers vegna
veiðiaukning Sovétmanna í norð-
urhluta Kyrrahafsins er svo hæg.
Veiðiaukningin þar árið 1970 er
alls 210 þúsund tonn miðað við
árið 1969, en árið 1971 minnkaði
veiðin um 20 þúsund tonn, þrátt
fyrir að nýtízkuskip bættust við
fiskiðnaðarflotann.
Vegna hins mikla iðnaðar dróst
veiði laxfiska, síldar og fleiri
stofna mjög saman, en þeir fisk-
ar höfðu ekki löngu áður verið
aðaliðnaðarfiskarnir.
Dæmi um einn dýrmætasta
laxfiskinn Onchorynchus Perka,
sýnir, hvernig ofveiði fiska hef-
ur áhrif á viðkomu þeirra og
stofn. Japan hóf iðnað á þessum
fiskstofni árið 1952 og árið 1955
-— 1958 var veiðin í hámarki —
25.0—50.0 þúsund tonn. Á þeim
tíma var stofninn í góðu ásig-
komulagi og stærsta gangan
„Ozernovskoe gangan“ gaf um
það bil 50% af heildarveiðinni.
Næstu ár takmörkuðu Japanir
á engan hátt veiði Onshorynchus
Perka, þrátt fyrir stöðugar kröf-
ur sovézkra vísindamanna og
fiskveiðisamtaka, en veiðin leiddi
til þess, að stofn þessa fisks
minnkaði stórlega og fór niður í
7.5 þúsund tonn hjá Japönum.
Japanskir sjómenn veiddu ókyn-
þroska fiska í stórum stíl til þess
að halda veiðimagninu við. Sam-
kvæmt upplýsingum Sovézk-
japönsku fiskveiðinefndarinnar
jókst veiðin á ókynþroska fiski
á veiðisvæðinu norðan við 48.
gráðu norðlægrar breiddar úr
13% árið 1966 og í 33% árið
1971.
Æ minni hluti ..Ozernoe göng-
unnar“ kom til hrygningar. Þessi
öfluga ganga er í mikilli lægð og
efli Japanir sjávariðnað sinn, get-
ur þessi fiskur horfið úr tölu
nytjafiska.
Veiðin á mintaj í norðurhluta
Kyrrahafsins hafði tvöfaldast.
Samanlögð veiði Japan og Sovét-
ríkjanna nam yfir 3 milljón
tonn árið 1970. Svo snöggaukin
veiði varð til þess, að ein ganga
var ofnýtt, en aðrar ekki full-
nýttar.
Þessi aukna veiði mintaj við
vesturstrendur Kamtsjatka urðu
til þess, að veiðin í einu togi fór
niður í 11.3 tonn árið 1966, 8.2
tonn árið 1971 og meðalstærð
fisksins var frá 44.6 sm. niður í
41.8 sm.
Sú staðreynd verður æ ljósari,
að þrátt fyrir hina feikimiklu
fiskstofna norðurhluta Kyrra-
hafsins eru birgðir þeirra ekki
óþrjótandi og eru þess vegna of-
nýttar.
Sovézkir vísindamenn og fisk-
veiðisamtök hafa miklar áhyggj-
ur vegna þess lægðarástands, sem
ýmsir stofnar norðurhluta
Kyrrahafsins eru í, einkum verð-
mætir fiskistofnar, eins og l'ax
og síld.
Ýmsar ráðstafanir eru gerðar
til að auka viðkomuna. Veiði við
strendur hefur verið minnkuð,
umhverfi haldið ómenguðu og
unnið að fiskeldi o. s. frv. Komið
hefur verið á veiðikvóta fyrir
hvern stofn á grundvelli vísinda-
legra mnnsókna og fylgjast full-
trúar fiskiverndarnefndar með
að ákvæðunum sé framfylgt. T. d.
hefur verið lagt algert bann við
veiði á Korfokaraginsk-síldar-
stofninum. Frá og með ársbyrjun
1972 var lagt bann við veiði á
Amúr-ketunni o. s. frv.
En eins og reynslan hefur
sýnt, eru einhliða aðgerðir ekki
nægilegar og stofnar helztu
nytjafiskanna halda áfram að
dragast saman. Fiskveiðisamtök-
in og fyrirtæki allra landa, sem
stunda veiðar í norðurhluta
Kyrrahafsins, verða að fara eftir
fiskveiðireglunum og leyfa ekki
veiði ókynþroska fisks og seiða.
Það er okkar álit, að slíkt
vandamál verði leyst, ef fylgzt er
stranglega með skipafjölda og
veiðimöguleikum þeirra á veiði-
svæðunum.
Sú hætta, sem vofir yfir fisk-
stofnunum í norðurhluta Kyrra-
hafsins, hlýtur að hvetja almenn-
ing í fiskveiðilöndunum til þess
að gefa þessu málefni góðan
gaum.
A.Evdokimov,
vísindcilcandidat í
hagfræði.
Frá lettneskum
fiskiræktarmönnum
Ekki alls fyrir löngu fékk Haf-
rannsóknastofnunin í Riga ó-
venjulegt bréf frá sænskum fiski-
fræðingum, þar sem sagði, að við
strendur Svíþjóðar hefðu veiðst
4 styrjur með merkjum stofnun-
arinnar.
Óvenjuleg var þessi frétt vegna
þess að áður höfðu ekki fundist
styrjur í Eystrasalti. Þessi fisk-
ur, sem frægur er fyrir bragð-
gæði sín, lifir í ám og vötnum í
suðurhluta Sovétríkjanna og Sí-
beríu. Hvernig gat henni þá allt
í einu skotið upp í Eystrasalti?
Eystrasalts-hafrannsóknastofn-
unin hóf störf fyrir ellefu árum
í Lettlandi. Forstöðumaður henn-
288
VlKINGUR