Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1973, Blaðsíða 41
ar, Mikhail Poljakov segir: „Við
vinnum að skynsamlegri hagnýt-
ingu fiskiforða Eystrasalts og
rannsökum helztu nytjafiski-
stofna, en auk þess fáumst við
við fjölgun fiskistofna og aðlög-
un dýrmætra fiskitegunda í
Eystrasalti.
Auðvitað er aðeins hægt að
vernda fiskstofnana með sam-
starfi allra ríkja sem hlut eiga
að máli og við reynum allt sem
við getum til að efla slíka sam-
vinnu. Allgóð samvinna hefur t.
d. tekizt með okkur og sænskum
starfsbræðrum okkar.
Ég get tilfært ákveðin dæmi
um ráðstafanir í þessu sambandi.
Frá og með 9. janúar 1969 hættu
sovézkir sjómenn að tilmælum
stofnunarinnar að veiða síld í
Noregshafi, þar sem mjög var á
stofn hennar gengið. Við vildum
gjarna að önnur lönd sem veiða
á þessu svæði færu einnig að
dæmi okkar. Aðeins að því til-
skildu getur síldarstofninn orðið
nógu stór til að vogandi sé að
stunda veiðar á honum.
Annað dæmi. Stofnun okkar á
flota rannsóknaskipa, sem árið
um kring sveima um Eystrasalt.
Vísindamenn á skipum þessum
stunda víðtækar haf- og fiski-
rannsóknir. Þeir fylgjast með
vexti blaðsíldar, annsjósu, þorks
og ganga úr skugga um stærð ár-
ganga. Á grundvelli fenginna
upplýsinga eru samdar leiðbein-
ingar fyrir sjómenn um fiskveið-
ar á hverjum ársfjórðungi á
hverju einstöku svæði á Eystra-
salti og Riga-flóa, gengið er frá
reglum um fiskveiðarnar og á-
kveðið leyfilegt hámarksmagn.
Þannig eru t. d. bannaðar blað-
síldarveiðar frá 15. apríl til 15.
júní. Allir helztu fiskistofnar
Eystrasalts eru sem sagt undir
ströngu vísindalegu eftirliti. Það
hefur svo aftur gert það kleift
að semja grundvallaráætlun um
þróun fiskveiða í ám og vötnum
í vestasta hluta Sovétríkjanna og
í Eystrasalti á tímabilinu 1971—
1980. Þetta er fyrsta tilraun til
að semja samfellda heildaráætl-
un um skynsamlega hagnýtingu
fiskiforða Eystrasalts. Jafnframt
var gengið frá tillögum um svæð-
isbundna og alþjóðlega samvinnu
landa, er veiðar stunda á þessu
hafsvæði. Niðurstöður og leið-
beiningar stofnunarinnar hafa
hlotið samþykki yfirvalda iðnað-
ar- og áætlanagerðar SSSR og
er þeim beitt í framkvæmd.
Önnur og engu ómerkari hl'ið
á starfsemi stofnunarinnar er að-
lögun og ræktun dýrmætra fisk-
tegunda. Þetta er þeim mun mik-
ilvægara, sem ár og fljót eru nú
fjötruð stíflum og raforkuverum
og vatn þeirra mengað og þar af
leiðandi hefur dýrmætum fiskum
farið stórfækkandi. — Einkum á
þetta við konung Eystrasaltsins,
laxinn. Með tilliti til þessa hefur
stofnunin lagt til að hefja stór-
fellda ræktun ýmissa göngufiska,
að láta dýrmæta nytjafiska nema
land í nýtilkomnum uppistöðum
og einnig að hagvenja þar bæði
Evrópu- og Asíustyrjur. 1 stofn-
uninni í Riga var fundin upp
einstæð aðferð við seiðaeldi á
grundvelli nýrrar tegundar af
gervifóðri, sem kallað er KRT.
Aðferðin hefur verið tekin til
notkunar í klakstöðvum í Lett-
landi. Höfundur hennar eru J.
Malikova, N. Kotova og N. Rezni-
kova. 1 Lettlandi er hafin fram-
leiðsla á KRT fyrir allar fiskeld-
isstöðvar lýðveldisins. Frá verk-
smiðjunnar hendi minnir fóður
þetta á kæfu.
Lítum nú á nokkur dæmi um
notagildi KRT. KRT eykur þunga
nýseiða úr 0,5 til 1,2 upp í 3—5
grömm, gerir það kleift að hefja
laxaseiðarækt með stóriðjusniði
og yfirleitt stóreykur afrakstur
og bætir afkomu fiskræktarfyrir-
tækja. Við venjuleg skil'yrði tek-
ur það laxinn ekki minna en tvö
ár að ná þeim þroska að hann geti
haldið út í árnar og síðan á haf
út. Sé notað KRT, styttist þessi
tími niður í 12 mánuði. Á þeim
4 árum sem tilraunaeldi laxa-
seiða hefur staðið yfir, hefur um-
fang þessa eldis í fiskiræktar-
stöðvum í Lettlandi nítugfaldazt.
Auk þess hafa vísindamenn
komizt að raun um það, að lax,
sem ræktaður hefur verið í klak-
stöð og fóðraður á KRT vex einn-
ig hraðar, þegar hann kemur út
í sjó, hann er lífseigari og snýr
ári fyrr en aðrir laxar upp í árn-
ar til hrygningar. Með notkun
KRT er einnig hægt að rækta
miklu meira magn seiða af hverj-
um hektara vatns í eldisstöðvun-
um og sleppa þeim miklu fyrr.
Stofnunin í Riga hefur unnið
mikið og gott starf til að hag-
venja styrjutegundir í Eystra-
salti. Undirbúningstilraunum er
lokið og nú er farið að sleppa
styrjuseiðum til reynslu í sjóinn.
Vonir standa til þess, að brátt
muni lettneskir vísindamenn fá
bréf þess efnis að veiðst hafi
styrjur merktar stofnuninni víð-
ar að en frá Svíþjóð.
A. Bakalov.
Rannsóknir á hljóðum
rækjunnar
Rækjuiðnaður hefur ekki getað
þróast sem skyldi þar sem ekki
hefur verið fundin enn áhrifarík
leitaraðferð rækju. Það er vitað
að rækjan heldur sig ekki í þétt-
um torfum, og þess vegna hefur
verið erfiðleikum bundið að nota
VÍKINGUR
289