Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1973, Blaðsíða 21

50 ára loftskeytamannaafmæli
1923-1973
Aftari röð frá vinstri: Ragnar Guðmundsson, Ólafur Árnason, Jón F. Matthiasson,
Pétur Brandsson og Einar Bjarnason. — Sitjandi: Snorri Jónasson, Kai Lorange
og Óskar Bergmann Jónasson. — Á myndina vantar Kaare Forberg og
Steingrím Matthíasson.
Annað var það að sjómanna-
samtökin voru ekki beðin um álit
á þessu breytta fyrirkomulag’i
vitaskipsins, enda kannski engin
furða því þetta virtist ekki koma
sjómönnum neitt við (aðeins Hag-
sýslustofnuninni).
Jón Eiríksson er með þanka í
grein sinni um það hvaða hulin
öfl höfðu þarna verið að verki, í
sambandi við breytt rekstrarfyr-
irkomulag vitaskipsins, það kem-
ur að nokkru leyti í ljós hér fram-
ar í greininni, samspil fjármála-
ráðherra og hagsýslustofnunar-
innar sem þóttist sjá sparnað í
þessum ráðagerðum, en reiknaði
þó dæmið aldrei til enda.
Á meðan Árvakur var undir
stjórn vitamála voru skráðir 11
menn á skipið. Eftir sparnað og
undir yfirstjórn Landhelgisgæsl-
unnar voru skráðir 14 menn á
skipið. Fjárhagsáætlun fyrir
skipið árið 1968 undir stjórn vita-
mála var 7 millj., en fyrir árið
1969 þá undir yfirstjóm Land-
helgisgæslunnar var 11 millj.
Eins og sjá má getur það ekki
hafa verið sparnaðar sjónarmið
sem réði málum a. m. k. ekki með
þessari tilfærslu, en hver var þá
hin raunverulegi tilgangur þessa
fyrirkomulags ?
Þegar vitaskipið kom nýtt til
landsins var mörgum manninum
boðið um borð til að skoða skip-
ið, þ. á m. Pétri Sigurðssyni for-
stjóra Landhelgisgæslunnar,
hafði hann þá látið að því liggja
að yfir þessu skipi myndi hann
ráða fyrr eða síðar.
Nú bið ég þá er þetta kunna
að lesa að líta ekki svo á, að ég
hafi verið mótfallinn breyttri
vinnutilhögun skipsins. Við yngri
mennirnir, sem voru á vitaskip-
inu fyrir breytingarnar vorum
oft búnir að hugleiða það hvílíkur
munur það væri ef þyrla flytti
fyrir okkur gasflöskurnar á land
eða byggingarefnið þar sem við
urðum að vinna við frumstæð-
ustu skilyrði. Það var að vísu ekki
nema hluti starfs okkar, viðgerðir
á innsiglingamerkjum, viðhald
og viðhald á vitum, lagfæringar
Frh. á bls. SU5
Það var efnilegur hópur ungra pilta,
sem útskrifaðist sem fullgildir loft-
skeytamenn vorið 1923 úr fyrsta reglu-
lega loftskeytaskólanum, sem haldinn
var hér á landi.
Með þeim myndaðist vísir að nýrri
atvinnugrein, sem mikið hefir komið
við sögu kaupskipa — og togaraút-
gerðar á Islandi, sem og f jarskiptamái
þjóðarinnar.
Á þessu sama ári stofnuðu þeir Fé-
lag íslenzkra loftskeytamanna, sem í
ár á því einnig 50 ára afmæli.
í tilefni afmælisins buðu afmælis-
börnin undirrituðum og Snorra B. P.
Arnar, sem er einn á lífi af fyrstu
kennurum skólans, í skemmtiferð upp
að Hvítarbakka í Borgarfirði og var
þar haldin dýrleg veizla.
Viljum við Snorri nota tækifærið og
þakka piltunum höfðingsskap þeirra og
ógleymanlega samverustund.
G. Jensson.
Hópurinn á Hvítárbakka. Á myndinni eru einnig Snorri B. P. Arnar, fyrsti kennari
Loftskeytaskólans, og Guðm. Jensson form. F. í. L.
VlKINGUR
325