Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1973, Blaðsíða 46

VÖKULÖG
Hr. ritstjóri.
Þar sem ég veit, að margir sjó-
menn eru frekar pennalatir, og
skrifa ekki mikið um þau mál sem
þá varðar um, eins og kjaramál
og félagsmál. Ætla ég að bæta úr
því, að litlu leyti. Núna eru komn-
ir nokkuð margir skuttogarar og
ég veit um nokkra enn, sem eftir
eiga að koma til landsins. Þá kem-
ur spurningin, getum við mannað
þá alla? Það held ég, en ég veit
að það verður erfitt að manna
skip eins og Maí og Víking. Nema
að við breytum þeim lögum, sem
heita vökulög, og gætum látið
vinna á þeim 6-12, eins og á þeim
skipum sem eru minni; 500 rl.
Eg veit um, að í Þýskalandi, er
meira kaup á síðutogurum en á
skuttogurum, því að það er verra
að manna þá. Ef menn spyrja, því
að vera kasta þessum lögum, þar
sem það var erfitt að koma þeim
á. Þá get ég sagt þeim að nú er
öldin önnur og breyttir tímar.
Þessi lög vóru góð, þegar salt-
fiskiríið var við Grænland, þar
var mikil vinna og oft erfitt, og
í svona tilfellum þyrfti að láta
þessi lög gilda. Núna kemur allt
splæst um borð og munar það
miklu fyrir mannskap. Háseti
sem fer út með togara í dag (þeim
stærri) í 1/> mánuð, hann sefur
í viku af þeim tíma. Þar sem við-
horf sjómanna til fría hefur
breytst, og sjómenn fara meira í
frí nú en áður, tel ég að sú þróun
í þessum málum væri, að hafa
visst marga menn í landi í fríi, og
hinir legðu meira á sig, eða að
maður færi 2 túra og þann 3ja
í frí á fullu kaupi. Stefnan í þess-
um málum er sú, að menn vilja
vinna meira úti á sjó og hafa
meira frí í landi. Þetta er sú
stefna sem við ættum að reyna, og
ekkert frekar á þeim minni heldur
líka á þeim stærri. Þess vegna
þarf að fella þessi vökulög úr
gildi, í einhverri mynd, svo að
þetta sé hægt. Ég tel að þetta fyr-
irkomulag komi útgerðarmönnum
líka til góða, þar sem það mundi
fækka um nokkra menn.
Ragviar G. D. Hermannsson,
stýrimaSur.
Fiskirækt . . .
Frh. af hls. 321
osis-áhrifanna hætti að gæta og
var þá ofangreind víxlun af lögð
í áðurtöldum sambandsríkj um,
nema í Úkraínu.
Kynblöndun Vkraínu ropsín-
karfa gefur ágætan heterosis,
einkum hvað vaxtarhraða viðvík-
ur. Gæði þessara kynblendinga
gefa fulla ástæðu til að mæla með
stórframleiðslu á þeim á fiski-
búum.
Afli flestra fiskibúa, sem rækta
báðar úkraínsku tegundirnar,
hreisturkarfa og ropsín; þyhbna
karfa, byggist á víxlun þeirra.
Af efnilegum kynblendingum
f jarskyldari tegunda ber að nefna
afsprengi karfa og rauðugga. I
Úkraínu hefur tekizt að vinna
bug á ófrjósemi þessara bastarða
og rækta nokkrar kynslóðir í röð.
Á þessi kynblöndun vafalaust
mikla framtíð fyrir sér.
í Leningradhéraði hafa nú
staðið um skeið kynbætur á regn-
bogasilungi. Kynbætur á jurta-
ætum meðal nytjafiska eru þeim
mun mikilvægari, að þær eru nú
sú tegund, sem næstmest er rækt-
uð í tjörnum landsins.
í Rostov héraði eru hafnar kyn-
bætur á styrjufiskum með víxl-
æxlun bélúgu (hvítu styrju) og
sterlettu. Kynblendingarnir geta
orðið afbragðs tjarnfiskar. Næst
liggur fyrir að hefja kynbætur á
laxfiskum af síg-ættinni, fyrst og
fremst Oblaxinum (peljad) og
eins þeim erlendum tjarnfiskum,
sem fluttir hafa verið til Sovét-
ríkjanna. Kynbætur eru og afar
mikilsverðar fyrir þá fiska, sem
ræktaðir eru í þróm og stíum,
þ. e. við skilyrði, eru eru gersam-
lega ólík því, sem þeir eiga að
venjast.
Mest er þó um vert að vinna
að kynbótum á ýmsum tegundum
göngulaxa og styrju.
Þegar litið er á kynbætur fiska
almennt í Sovétríkjunum, kemur
í ljós, að mestur árangur hefur
náðzt á sviði karfaræktar. Tekist
hefur að rækta nýjar tegundir og
arðmikil afbrigði kynblendinga.
Þetta gefur fyrirheit um stórauk-
inn afrakstur tjarna og miklu
arðbærari rekstur þeirra.
Hins vegar verður ekki fram
hjá því horft, að mikið vantar á
að árangur, sem náðst hefur við
erfðarannsóknir og kynbætur
karfa, sé hagnýttur í framkvæmd,
sem vert væri.
Hönnun og byggingu kynbóta-
búa og eldisstöðva miðar afar
hægt og mikill skortur er á sér-
fræðingum í kynbótum til starfa
á búunum. Þá er Ijóst, að hraða
þarf kynbótum á öðrum tjarn-
fiskum, sem og erfðafræði- og
kynbótarannsóknum á fljótafisk-
um, vatnafiskum, göngufiskum
og sjófiskum.
Þetta kallar á þéttriðið net af
rannsóknastofum og stofnunum
og að sem bráðast verði komið á
fót vel búnum tilraunastöðvum til
rannsókna. Jafnframt þarf að
mennta nægilegan fjölda sérfræð-
inga bæði í menntastofnunum
sjávarútvegsins og í erfða og líf-
fræðideildum hinna almennu há-
skóla.
V. S. Kírpíttsnjíkov, APN.
1) L. E. Donaldsson. Selective breed-
ing of salmonoid fishes. 1969. „Mar-
ine aquaculture", Oregon St. Uni-
verse.
2) T. V. Nikolskí. Aðild erfðafræðinga
að lausn líffræðilegra vandamála í
sambandi við fiskveiðar. Árbók
Moskvuháskóla. Bíología-1966, nr. 6.

ALLUR ÁÞVERVEGINN
Læknirinn: ,,I réttu hlutfalli
við þyngdina, ættuð þér að vera
4 metrar á hæð“.
350
VlKINGUR