Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1973, Blaðsíða 30

heiminum svo fleiri geta leyft sér
það.
Leigutakar skipsins eru í San
Fransisco, umboðssmaður þeirra
tók á móti okkur þegar við lögð-
umst að. Að venju greiða þeir
fyrir öllum þörfum skipsins, auk
þess stóð mér nú til boða ágætis
bifreið til afnota meðan á dvöl
stæði. Þetta var einkennandi fyr-
ir þá gestrisni og höfðingsskap
sem ríkir á eyjunum, því það er
ekki venjan að skipstjórar hafi
bíla alveg til eigin umráða í höfn-
um. Farartækið, sem var nýr
Renault og ég kallaði „blaðlúsina“
af því hann var blaðlúsagrænn,
kom í góðar þarfir þennan viku-
tíma sem við stóðum við. Vega-
kerfið var ekki flókið en vegurinn
góður þótt hann væri mjór. Út
frá aðalveginum var hægt að fara
inn í dali og hátt upp í hlíðar.
Inn á miðri Tahiti Iti, upp í hæð-
unum, var komið í stórt kúabú
þar sem allar kýmar voru hvítar.
Ekki man ég eftir að hafa séð það
áður, ég man eftir skjöldóttum
beljum — en þetta eru auðvitað
hitabeltiskýr.
Það var mjög hentugt að hafa
bílinn og gafst betra tækifæri að
kynnast öllum staðháttum og
njóta þessarar einstöku náttúru-
fegurðar. Auk þess var kostur að
kynnast þessu einstaklega geðuga
fólki, sem bjó fyrir utan bæinn
i sinni ljúfu lífsaðlögun.
Á Palau-eyju í V.-Carolina I.,
sem er kóraley, voru svipaðar
móttökur en það var ekki bíll sem
mér stóð þar til boða, heldur lítill
hraðbátur. Hann var vel notaður
til þess að kanna kóralrifin og
lífið á þeim, það var einn undra-
heimur sem opnaðist manni. Fólk-
ið þar, sem flest er af Papúa kyni
var einnig mjög vingjarnlegt, en
skorti þann „sjarma“ sem Tahiti-
búar hafa.
í Papeete er stór yfirbyggður
markaður þar sem var fróðlegt
að koma og sjá ríkulegar afurðir
eyjarinnar. Þar var nóg af fiski,
ég bar ekki kennsl á annað en
túnfisktegundirnar en sá einnig
fisk af ýmsum stærðum og í öllum
regnbogans litum. Ávextirnir
voru fallegir, mikið af banönum,
ananas, papaya, mangos og pam-
plemousse. Þeim síðastnefnda hef
ég ekki kynnst fyrr. Mér var sagt
að það væri appelsínutegund.
Pamplemousse líkist helst góðum
grapefruit en er talsvert stærri
og mun ljúffengari. Mangó ávext-
ir vaxa viða í hitabeltinu á stórum
trjám en geymast illa og eins er
með papaya og þess vegna fáum
við Norðurlandabúar sjaldan að
njóta þeirra. Þessar mangós sem
spretta hér eru þær stærstu og
bestu sem ég hefi bragðað. Á
markaðnum var líka á boðstólum
ýmiskonar iðnaðarvara og list-
munir, svo sem útskornar skelj-
ar, falleg hálsbönd úr skeljum,
útskornir trémunir og annað fyr-
ir ferðamenn, sem einnig fæst í
búðum.
Á sumum eyjum Kyrrahafsins
er bjalla sem eyðileggur kókos-
pálmanna. Til þess að varna því
að hún berist til Tahiti, hafa ver-
ið sett lög er banna skipum er
koma af smituðum svæðum að
dvelja við land næturlangt. Þessi
bjalla sem kölluð er „rhinoceros”
af því hún líkist nashyrningi í
laginu, flýgur aðeins um nætur og
aðeins stuttan spöl. Við höfðum
legið í Pago Pago á Samoaeyjum
í rúma viku þar sem þessi pálma-
sýki er og þurftum þessvegna að
færa skipið út undir kóralrif fyrir
myrkur á kvöldin og svo uppað
á morgnana í birtu. Þetta bagaði
ekki frjálsræði okkar því við
höfðum afnot af góðum léttbáti.
Það er nóg skemmtanalíf á
kvöldin, dans og víða sýningar.
Á Tahiti eru 10 hótel, tvö þeirra
svokölluð „de Luxe“ og hin í „A-
flokki". Maeva Beach Hotel er
„de Luxe“ og hefur 230 gistiher-
bergi ásamt stórum veitingasöl-
um. Á kvöldin eru framhliðar
matsalarins opnar út í fallegan
garð, þá er svo hæfilega svalt að
það þarf enga loftkælingu og það
eru engar mýflugur að óttast á
eyjunum. Gestir velja sér sjálfir
matinn, þar eru glóðarsteikur á
staðnum, margar tegundir af kj öti
en öðrum réttum er smekklega
raðað skammt frá. 1 lok kvöld-
matar skemmta hópar innfæddra
með dansi og söng. Það vakti kát-
ínu þegar þeir buðu gestunum
upp í dans, það skorti mikið á að
þeir næðu réttum hraða í
mjaðmahreyfingum þótt þeir
hefðu sig alla við.
Nú verð ég að fara að láta stað-
ar numið þótt margt merkilegt sé
ótalið. T. d. eins og kunnugt er
eyddi listmálarinn Goughin mörg-
um árum ævi sinnar á Tahiti og
fleiri frægir menn koma við sögu
eyjarinnar. Sá sem hefur skrifað
einna ítarlegast um þær og íbúana
Bengt Danielsson, er sænskur
konsúll þar nú og það var ekki
ónýtt að fá hann í heimsókn í
inniverunni. Sænsk skip eru orð-
in nokkuð sjaldgæf í Papeete í
seinni tíð.
Að lokum skal geta atriðis úr
ferðinni, sem var nokkuð óvenju-
legt. Þarnamegin á hnettinum eru
nokkuð tíð neðansjávargos og
eyjar myndast og hverfa svo við-
sjált er að reiða sig á sjókortin
eingöngu. Það bar til að nætur-
lagi að við sigldum yfir eldgos.
Við vorum staddir nálægt eyjun-
um Niuatoputapu og Tafahi í
Tonga eyjaklasa að koma frá
Suva á Fiji-eyjunum á leið til
Eystri Samoa. Allt í einu vorum
við staddir í þykku vikurlöðri og
VÍKINGUR
382