Sjómannablaðið Víkingur - 01.05.1980, Qupperneq 51

Sigurvin Hannibalsson:
Þangflutningar
á Breiðafiröi
Reikult er rótlaust þangið
rekst það um víðan sjá
straumar og votir vindar
velkja því til og frá.
J.S.

l i ,'SBS mr* P*
§ ayp mi
9ljL1 éi. »Is r
Undanfarin nokkur ár hef ég
unnið við þangflutninga á
Breiðafirði, og þar sem ég hef
þráfaldlega orðið var við það hjá
fólki sem ég hef hitt og mælt máli,
að það hefur mikinn áhuga á því
hvernig þessi starfsemi fer fram,
datt mér í hug að lesendur Sjó-
mannablaðsins Víkings hefðu
gaman af því að fræðast um þessa
nýju og sérstæðu atvinnugrein
okkar. Mig langar því til að reyna
að lýsa henni í stórum dráttum.
Eins og alþjóð er kunnugt hófst
starfsemin hér á Reykhólum í nú-
verandi mynd sumarið 1975. Að
vísu hafði tilraunavinnsla hafist
nokkrum sumrum fyrr. Ýmsir
byrjunarörðugleikar háðu starf-
seminni í fyrstu, aðallega vegna
skorts á heitu vatni og erfiðleika
við öflun þangs, en nú virðist hafa
tekist að ráða bót á þessum erfið-
leikum að mestu.
Það sem við köllum þangver-
tíðina hefst á vorin þegar ísa leysir
af fjörum og veður fara að verða
skapleg til útivinnu. Oftast mun
það vera seinnipart apríl en getur
orðið fyrr og einnig síðar eða í
maí, eins og í fyrra; þá var óvenju
mikill ísavetur hér um slóðir.
Fyrstu flutningarnir hefjast oft-
ast á því að tekinn er um borð í
Karlseyna, flutningaskipið okkar,
allur sá búnaður sem verksmiðjan
lætur þangskurðarflokknum í té.
Hann er oftast legufæri, léttbátur
og netpokar, nætur, orf o.fl. Síðan
fær hver flokkur leigðan einn
sláttupramma eða „fjörulalla“,
eins og sumir nefna þá. Þegar svo
Þangpoki hífður um borð í Karlsey. Höfundur stjórnar krananum.
VÍKINGUR
51