Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1980, Side 45

að austan. Þeir voru sammála um
að ef Leifi hefði ekki verið kom-
inn í var áður en hvessti, þá ætti
hann litla möguleika á að ná
uppundir.
Þeir ræddu þetta ekki frekar
heldur drifu sig um borð í báta
sína.
Þeir héldu út með landinu, en
nú var skuggsýnt svo þeir fóru
hægt.
Ætluðu að leita víkurnar fyrst,
annað gætu þeir ekki gert. Ef
Leifa væri ekki þar að finna, hefði
hann rekið á haf út og þá þyrfti
stærri báta en þeirra til að leita.
Þeir fundu hann í birtingu.
Ránin hafði tekið niðri á flös,
innst inn í Þaravíkinni.
Báturinn var hálfur af sjó, hafði
lagst á hliðina þar sem lúðan var
bundin. Leifi gamli hafði dottið
framyfir sig og lá með andlitið í
austrinum. Önnur hendi hans var
kreppt um stýrisvölinn og þurfti
átök til að losa hana. Blöskraði
þeim að sjá hendur gamla
mannsins, allar skornar og vafðar
alblóðugum druslum, en sögðu
ekki neitt.
Þeir fluttu Leifa um borð í Sæ-
farann og lögðu hann þar til.
Ránin virtist lítið skemmd, jusu
þeir hana og tóku í tog heim til
Víkurþorps. Lúðuna létu þeir vera
eins og Leifi hafði gengið frá
henni.
Það voru hljóðlátir menn er
lögðu að bryggjunni.
Nokkur hópur manna var þegar
kominn niðureftir og spurðist
fljótt út hvað skeð hafði.
Þeir gömlu tíndust á bryggjuna,
uns þeir voru allir mættir. Stóðu
hnípnir á kantinum, er Leifi var
borinn í land.
Enginn reykti, enginn tuggði,
enginn sagði orð.
Lúðan var vegin og mæld.
Annað eins flykki í lúðulíki hafði
ekki sést fyrr í Víkurþorpi, né
nærliggjandi sjávarplássum, svo
vitað væri.
Hún vóg 547 pund, tæpir 3
metrar á lengd. Var fryst í heilu
lagi og komu margir að til að sjá
þennan mikla fisk, er veiddur
hafði verið af gömlum manni, er
sumir töldu að hefði verið búinn
að vera líkamlega, en skapið vissu
þeir að hafði verið óbugað, og
fyrir það hafði hann goldið með
lífi sínu. Því allir gerðu sér grein
fyrir að ekkert hefði verið auð-
veldara Leifa gamla, en að skera á
í tíma.
Eða hvað, enginn hnífur hafði
fundist um borð í Ráninni.
Viku síðar var Leifi gamli jarð-
settur að viðstöddu miklu fjöl-
menni.
Allir sjómenn Víkurþorps
komu til að fylgja honum til grafar
og votta honum virðingu sína.
Þeir höfðu aldrei að vísu þekkt
Leifa náið, ekki fyrr en núna, en
þá var það of seint.
Á fremsta bekk kirkjunnar sátu
sex gamlir menn.
Þeir höfðu beðið um að fá að
bera Leifa gamla hinsta spölinn.
Þeir hafa kannske skilið manna
best og boðið í grun hvað hafði
skeð í síðustu sjóferð Leifa gamla
á Ráninni.
★
Lögreglumaður sagði við mann,
sem gekk um gólf á gangstéttinni
klukkan 3 að nóttu: — Hvað ert
þú að gera hér?
— Maðurinn: Ég gleymdi hús-
lyklunum og nú er ég að bíða eftir
að börnin mín komi heim.
★
Fyrsti kleppsbúi: — Hvað
hefur þú fyrir stafni núna? Ann-
ar kleppsbúi: — Kaupi gamla
brunna, saga þá sundur og sel þá
se holur fyrir símastaura.
Lausn á
krossgátu
úr seinasta
bladi
'xxv//i V I
■Þ fl P — yf E R > £ V E N
N J o L ■ I- >G R H F p » •
r> u L F fí R N fl R
0 N fí N L £ s > T
• R fí R 9 ■ * r s ■ K l A
5 E M 0 r ■ M K 1 T fl 4 ú
V\ N fl F fi N N ■ ° í > R ó
a M G iM ó N fl N ■ & M 0 k
r P N tlfí T ■ 5 fl M T ft L p
■ fí L p fl P fl r l ■ N £ s
fí S S fí ■ n ó N ■ L ft N Ci T
r £ T V rM T u 1 L P S H fl
fí r ■ s K K fl Mj 3 ■ M E K
F S T 0 K | fl L T fí l É
ó 3 O ::ss. H M 1 K B r r r u
T fl' L M1 fl ■ E K l N ■ N u s
i*>J 1 E L L nJI T fl u n s
l S T1 >7 í N ÉF M M u
fí R M fl F I M fí ■ fl fí V
L fí h fl N P 7? I 3 I H u
VÍKINGUR
45