Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1980, Side 62

— Ég skal gera þér sanngjamt til-
boð, sagði stjórnandinn við fiðlu-
leikarann. — Ég skal brjóta á mér
annan fótinn ef þú vilt brjóta fiðl-
una þína.
★
Föðurbróðir minn var handtekinn
í stórverslun. Hann gekk í gegnum
alla verslunina og kreisti dúkku og
hún sagði „Mamma“. Svo kleip
hann aðra dúkku og hún kallaði
„lögregla“
★
Maður kom hlaupandi að far-
miðasölunni. — Þessi lest, másaði
hann. — Ef ég hleyp get ég þá náð
henni?
Ég skal segja þér lagsi, sagði
miðasalinn. — Ef þú hleypur, get-
urðu farið fram úr henni.
★
Þau stóðu og kysstust og kysst-
ust og kysstust á brautaarstöðinni.
Loksins losaði stúlkan sig úr faðmi
mannsins og hljóp snöktandi að
lestinni.
Öldruð kona, sem fylgst hafið
með þessu, gekk til grátandi
stúlkunnar til að hugga hana.
— Svona, svona, sagði sú
gamla, ég skil þetta. Þú grætur
sáran af því þú verður að yfirgefa
manninn þinn.
— N-ei, skældi sú unga. — Það
er af því, að nú verð ég að fara til
hans aftur.
Kona kom í lyfjabúð og bað um
meðal til, að útrýma lúsum úr
höfði. Hún fékk venjulegt meðal.
Daginn eftir kom hún aftur og
sagði meðalið vita gagnlaust lýsn-
ar væru aldrei sprækari en nú.
Lyfsalinn horfði fyrst á hana
þegjandi, fór svo inn í næsta her-
bergi og kom með tvíhleypta
haglabyssu.
„Þú verður þá að reyna þessa.“
Tveir menn komu út úr hóru-
húsi, og annar þeirra sagði: — Ég
fer aldrei þangað aftur, það er of
dýrt. Einn dollar fyrir þumlung-
inn! Þetta kostaði mig ellefu doll-
ara!
Þú átt að hafa það einsog ég,
sagði' hinn náuginn, — bíða þang-
að til hann kemur út og mæla
hann svo ... þetta kostaði mi ekki
nema $1.50.
62
VÍKINGUR