Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1985, Blaðsíða 13
í leitarferð
með hulduhernum
Þeir eru nefndir ýmsum
nöfnum. Hulduherinn kalla
sumir þá, aörir Svarta gengið.
Þeir eiga þaö til aö skjóta upp
kollinum þegar skip koma
heim frá útlöndum, hvort held-
ur eru togarar úr siglingu
eöa fragtskip, færandi varn-
inginn heim. Leita þá i dyrum
og dyngjum, opna allt sem
hægt er aö opna meö góöu
móti; skrúfa annað laust ef
þeir þykjast vita að undir gæti
leynst felustaður fyrir smygl-
varning. Opinberlega heita
þeir Leitardeild Tollgæslunn-
ar.
Ég fékk leyfi til aö fylgjast
meö leitardeildinni þegar leit
var gerö um þorð I ms. Selá
18. og 19. júni sl.. Til þess að
slikt leyfi næöist fram varö
auðvitað aö leita samþykkis
margra aðila, bæöi yfirmanna
Tollgæslunnar og skipsins.
Tilgangurinn var aö reyna aö
komast aö því hver hugur toll-
varöa og skipverja væri til
hvors annars þegar svona leit
stæði yfir.
Þaö var auöfengið leyfi hjá
yfirmönnum Tollgæslunnar og
sama var upp á teningnum
þegar ég ræddi viö Rögnvald
Bergsveinsson skipstjóra á
Selánni. Hann sagöi raunaraö
hann geröi ekki ráö fyrir aö
neinn illvilji væri i garö toll-
varöa hjá skipverjum. „Ég held
aö menn skilji það, aö toll-
veröir eru aö vinna sitt starf',
sagöi hann. „Þeir eru á laun-
um viö þetta og eitthvað verða
þeir aö gera. Nú, og svo þarf
auðvitað aö hafa eitthvert aö-
hald i þessum málum.“
Brynjólfur Karlsson, deild-
arstjóri Leitardeildar, tók
mjög i sama streng, þegar
hann sagöi aö viðmót far-
manna gagnvart tollvöröum,
og öfugt, væri yfirleitt mjög
gott. „Þeir viröast skilja aö viö
erum aö vinna okkar störf og
ég hef ekki undan neinu aö
kvarta i þvi samþandi", sagöi
hann. „Viö gerum okkur líka
grein fyrir því, aö viö erum aö
koma inn á þeirra heimili og
reynum aö haga okkur sam-
kvæmt því. Þess vegna förum
viö eins varlega í þessum mál-
um og hægt er. Þaö má enda
segja, aö það sé einkalif skip-
verja sem viö erum að rótast
í.“
Ingi Gunnarsson, vélstjóri á
Selánni, virtist einnig taka
þessari leit meö stóiskri ró.
„Þetta er eitt af þvi sem fylgir
starfinu", sagöi hann. „Stund-
um er tollafgreiðslan eins og
hver önnur rútina; þegar þess-
ir venjulegu tollarar koma um
þorð stimpla þeir bara og
skoöa paþpira. Ekkert mál.
Svarta gengið gengur hins
vegar skipulegar til verks og
fer nákvæmar í alla hluti. En
þaö eru engin illindi þar á milli.
Við tökum þeim eins og hverju
öðru hundsbiti og látum þá
afskiptalausa." Svo glottir
Ingi. „Ef menn leyfa sér aö
skammast út i þá, ef þeir eru
svolítið svekktir undir niöri, þá
kemur þaö bara niöur á þeim
siöar. Þeir muna eftir mönn-
um.“
„Þaö sem viö erum aö gera
er ekkert annað en löggæsla.
Viö erum að leita aö hugsan-
legum smyglvamingi", segir
Brynjólfur Karlsson, „og þá er
yfirleitt einkum um aö ræöa
áfengi, tókbak og hátollavöru
ýmiss konar, svo sem mynd-
bandstæki og slikt. Þau eru
orðin ansi vinsæl uþp á siö-
kastið. Okkar hlutverk er aö
Nei, hann er ekki búinn
aö missa höfuðið, þessi
tollvörður. En hann
stakk þvi á bak við
einhvers staðar.
Texti og myndir
Haukur Már
Haraldsson.
Víkingur 13