Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1985, Blaðsíða 86

Þorvaldur
Guðmundsson
skipstjóri.
Meðan á Falklandseyja-
stríöinu stóð lögðu SÞ
hart að Bretum aö draga
sig til baka. Þá birti út-
lent blað þessa teikn-
ingu með textanum:
Hugsaðu ekki um
hvernig koma á skipi inn
í flösku — hvernig á að
ná því út?
Falklandseyjar:
Ekki er allt sem sý
Greinin viröist skrifuð meö
hagsmuni fyrirtækisins J. Marr
& Sons i huga. Hún er ekki að
öllu leyti sjálfri sér samkvæm,
t.d, er sagt aö byggja veröi
ákvöröun hámarksafla á lang-
tímarannsóknum, en jafnframt
gert ráö fyrir aö þessar rann-
sóknir séu fjármagnaðar meö
tekjum af sölu þess sama
kvóta.
Auk þess virðist Marr nú
þegar hafa ákveðið þennan
kvóta og verömæti hans hvaö
sem öllurn rannsóknum liður.
Talsveröu máli virðist skipta
aö fá verkefni fyrir skipiö og
hugmyndin um fiskiðnað á
eyjunum svifur í lausu lofti.
Fjarlægö Falklandseyja frá
strönd Patagóniu er um 300
milur og frá Isla del Estado,
eöa Staten Island, austur af
argentinska hluta Eldlands
aðeins um 200 milur og eru
eyjarnar því yst á landgrunn-
inu austurfrá strönd Patagón-
iu. Mundu Argentínumenn
seint samþykkja hvort heldur
væri 200 mílna mörk eöa miö-
línu milli lands og eyja og
kemur fleira til en fiskur og
þjóðarstolt. Taliö er aö miklar
olíulindir sé aö finna þarna á
landgrunninu og vegur slikt aö
sjálfsögöu þungt.
Þýöandi starfaði i Argentínu
1968—1974 á vegum FAO og
kynntist þá aðstæöum við
strönd Patagóníu.
Á þessum árum fóru Pól-
verjar og V-Þjóðverjar i sinar
fyrstu rannsóknaferöir á haf-
svæöiö viö Falklandseyjar og
Eldland og fengu til þess leyfi
hjá stjórn Argentinu gegn afriti
af skýrslum um niðurstöðu
rannsóknanna. Þessar skýrsl-
urfengum viö hjá FAO síðan til
aflestrar og voru þær frekar
neikvæðar og geröu ekki ráð
fyrir stórum fiskstofnum.
Þó veröur að gera ráö fyrir
aö ekki hafi þær skýrslur sem
Argentína fékk veriö aö öllu
leyti samhljóöa þeim sem þeir
gerðufyrirsig sjálfa.
Pólverjar fóru svo upp úr
1974 aö senda veiðiskip suö-
ur eftir, en V-Þjóðverjar ekki.
Mikil þjartsýni var rikjandi í
Argentínu um þessar mundir á
framtíö fiskveiöa. Aöál stofn-
inn sem veitt var úr var lýsing-
urinn (enska hake, spænska
merluza). Hann gekk i ætisleit
á vetrum noröur eftir land-
grunnsbrúninni allt noröur aö
36° S, en hrygndi á vorin nærri
ströndinni frá 40°—44° S og
var veiddur í troll allt áriö.
Þessi stofn gaf af sér
100—200 þús. tonn, vaxandi
frá 1968—74 með vaxandi
sókn, en mikið var keypt af
gömlum síöutogurum frá
Belgiu og Frakklandi á þess-
um árum. Þrátt fyrir aö FAO
menn teldu aö veiðiþol þessa
stofns væri ekki ótakmarkað,
hafandi í huga reynslu annarra
þjóöa af ofveiði, töldu heima-
menn að stofninn þyldi a.m.k.
milljón tonna veiöi. Reynslan
varö þó sú aö þegar komið var
uppí 300 þús. tonn var orðið
um verulega ofveiði aö ræöa
og fór afli þá minnkandi.
Einhver veiöileyfi voru seld
öörum þjóöum, m.a. Pólverjum
og Japönum eftir 1975 og má
vera að afli þeirra sé innifalinn
i þeim áætlunum sem Bretar
hafa gert um veiðiþol. Suöur-
takmörk lýsingsstofnsins virt-
ust vera um 48° S og er
ósennilegt aö úr honum hafi
verið veitt nærri Falklands-
eyjum.
Sá fiskur sem Bretar nefna
autaretic cod er svipaður
löngu en þó heldur þykkari og
rauöleitur á roðið. Hann er
nokkuö líkur þorski á þragðið,
sérstaklega sem saltfiskur.
Hann er mun betri matfiskur
en lýsingurinn og því eftirsótt-
ari og í hærra verði. Þennan
stofn fundu belgískir skip-
stjórar sem fluttust til Mar del
Plata eftir striöiö meö nokkra
86 Víkingur