Sjómannablaðið Víkingur - 01.05.1987, Blaðsíða 23

Upphafið
Bréfiö sem sent var yfirmannafélögum sjómanna
og varö undanfari aö stofnun F.F.S.Í.
„Þar sem samtök og stéttarskipting hafa fariö
svo mjög í vöxt hér undanfarin ár, og allir leggja
áherslu á aö bæta sem best aöstööu sína innan
þjóðfélagsins, hefir Skipstjóra- og stýrimanna-
félag Reykjavíkur tekiö á stefnuskrá sína, aö
leitast viö aö myndaö veröi landssamband allra
starfandi félaga innan skipstjórastéttarinnar,
svo aö allirgeti, sem einn maður, unnið aö hags-
muna- og velferðarmálum stéttarinnar. Á þenn-
an eina hátt álítum viö kleift að ná fullum árangri
af starfi hvers félags fyrir sig. Þaö, sem viö álít-
um aö skipti mestu máli er:
1. aö allir standi sem einn maöur íbaráttunni um
sín velferöar- og hagsmunamál,
2. aö launakjörum, skipstjóra og stýrimanna
veröi komiö á réttan og fastan grundvöll,
3. aö vinna aö bættu öryggi á sjó,
4. aö gefiö sé út tímarit til kynningar og fróö-
leiks,
5. að stofna samtryggingu meöal stéttarinnar,
6. aö stuðla aö því, aö komiö sé á verklegum
námskeiöum fyrir sjómenn.
Hér er aöeins talið þaö, sem viö álítum mikil-
vægast, en ótal verkefni eru þó eftir, sem sam-
band þetta gæti komiö til meö aö veita úrlausn.
Sundraöir kraftar hafa gert stétt þessari
ókleift að standast samkeppni viö aörar stéttir
og veröa því allir sem einn maöur aö stuöla aö
því aö eitthvaö veröi ágengt til viöreisnar og
þróunar í stéttarmálunum.
Innan þessarar stéttar eru mörg félög, er hafa
þaö á stefnuskrá sinni, aö semja um launakjör
fyrir félaga sína. En einnig þekkist þaö, aö ein-
stakir menn eru þvingaöir til aö brjóta félags-
samning eða ella aö tapa atvinnu, og þaö hefir
sýnt sig, aö slíkar aöferöir hafa í för meö sér
ýmis óþægindi. Einasta leiöin til aö ná fullum
árangri er, aö okkar áliti sú, að allir sameinist á
þann hátt, að hvert félag sendi fulltrúa á sam-
bandsþing, og beri hann þar fram þau mál, er
viökomandi félag telur skipta mestu máli. —
Gagnvart öryggismálum álítum viö margt ábóta-
vant, og teljum þaö skyldu okkar aö hafa vak-
andi augu meö þeim og stuöla að allri viöleitni,
er bætt getur öryggi sjófarenda.
Viö álítum brýna nauösyn á, aö gefiö sé út
mánaðarrit til kynningar og fróöleiks fyrir sjó-
menn, og þar sem þeir geta fengiö rúm fyrir sín
áhugamál. Hér á landi er ekkert slíkt málgagn,
sem hefir þaö í för meö sér, aö margar góöar
hugmyndir falla fyrir borö jafnóöum og þær fæö-
ast.
Þaö hefir veriö venja aö hafi slys boriö aö
höndum hefir veriö leitaö samskota til styrktar
aðstandendum. En viö lítum svo á, aö þetta sé í
alla staöi ónægjanlegt. Fyrst og fremst fæst
venjulega ekki þaö mikiö fé í samskotum þess-
um aö þaö veiti neina verulega hjálp, og annaö
er þaö, að gjafir snerta öllu jafnan þá tilfinning-
arstrengi manna, manna, sem síst skyldi, undir
slíkum kringumstæöum. Okkur hefir því komiö til
hugar aö innan þessa sambands veröi stofnuö
samtrygging þar sem aöstandendur þeirra
manna, er drukkna eöa deyja af slysförum á sjó,
gætu fengiö all álitlega upphæö til styrktar, og
þyrftu eigi aö vera á vonarvöl.
Viö teljum brýnustu nauösyn á, aö verkleg
þekking meöal sjómanna sé aukin, aö haldin
séu námskeiö fyrir allt verklegt, er aö sjó lýtur
árlega eöa annaö hvert ár í Reykjavík, Akureyri,
Vestmannaeyjum, ísafiröi og Seyöisfiröi. — Þar
sem skólar af öllu tagi rísa upp svo aö segja
árlega, álítum viö eigi til of mikils mælst, þótt
sjómönnum sé gefinn kostur á aö læra þaö, sem
þá skiptir mestu máli.
Viö væntum svo, að félag ykkar taki mál þetta
til yfirvegunar, og sýni þá viöleitni, sem leiöir til
sigurs.
Svars væntum viö sem fyrst.
Reykjavík 20. okt. 1935
f.h. Skipstjóra- og stýrimannafél. Reykjavíkur.

VIKINGUR 23