Sjómannablaðið Víkingur - 01.05.1987, Síða 71

Reykjavíkur og farið í ísafold-
arprentsmiðju, en þar var Vik-
ingurinn settur og prentaöur
lengi vel. Vegurinn úr Mos-
fellssveitinni var oft slæmur á
þessum árum og nokkuð
seinfarinn.
Ótrúlegt hvað tíminn
entist
Þegar hugurinn reikar til
þessara tima skilur maöur
varla hvernig timi gafst til
þess sem gera þurfti. Ég var
um tima i þrem timafrekum
aukastörfum samtimis, for-
seti FFSÍ, formaður Vélstjóra-
félags íslands og ritstjóri Vik-
ingsins. Auk þess voru marg-
visleg nefndastörf út á við. Ég
var við ritstjórn Víkingsins i
ellefu ár. Ég hafði gaman af
blaðamennskunni. Þarna var
nýtt svið sem ég þekkti ekki
áður og vinnan lærðist fljótt.
Sjómenn hafa lengi fundiö hjá
sér þörf fyrir útgáfu prentaðs
máls. Allt frá árinu 1926 til
þess tima er Vikingurinn hóf
9öngu sina gáfu vélstjórar út
Arsrit Vélstjórafélags islands,
eða Vélstjóraritiö eins og það
var siðar nefnt. Árið 1936 var
þvi breytt i mánaðarrit og kom
þannig út i þrjú ár, til 1939 er
Víkingurinn þyrjaði að koma
út.
Félagsmálin freista
Eg spurði Örn Steinsson
hvers vegna hann hefði dreg-
lö sig til baka úr félagsmálun-
U(Ti- Hann sagði: Það urðu
mér mikil vonbrigði forðum að
9eta ekki verið á sjónum. Ég
ákvað þá að taka stúdents-
Próf og þegar ég sagði af mér
thjnaðarstörfum hjá Vél-
stjórafélaginu árið 1959 ætl-
söi ég aö láta verða af þessu.
e9 hafði verið i stjórn Vél-
stjórafélagsins 1948-1959,
þsr af formaður siöustu þrjú
arin. þrátt fyrjr fögur fyrirheit
Viðtal
um að hætta afskiptum af fé-
lagsmálum fór það nú svo að
ég var meira og minna í þessu
áfram. Tíminn fór í félagsmál-
in og þegar félagar minir sett-
ust að mér að verða á ný for-
maöur Vélstjórafélagsins
féllst ég á það. Var þar for-
maður 1962-1970. Stú-
dentsprófið tók ég svo árið
1978.
Með frískandi fólki
— Hvað meö framhaldið?
— Ég fór i forspjallsvisindi
svokölluð hér í Háskólanum.
Eftir að ég hætti hjá Hitaveitu
Reykjavikur kenni ég dálitið
og er i Kennaraháskólanum
að hluta. Ég hefi mjög gaman
af kennslunni. Þaö er frisk-
andi að vera innan um þetta
unga og hressa fólk. Þegar
litið er til baka yfir öll árin sem
ég var í félagsmálunum er
mér efst i huga þakklæti til fé-
laganna, til þeirra mörgu sem
maður hitti, vann með og ekki
síöur til hinna sem sátu þá
hinumegin við borðið og mað-
ur þráttaði við um vandamál
liðandi stundar.
Um mitt sumar 1968
sameinuðust Mótorvél-
stjórafélag íslands og
Vélstjórafélag íslands i
eina heild og mynduðu
nýtt félag undir nafninu
Vélstjórafélag íslands.
Á myndinni er siðasta
stjórn hins gamla Vél-
stjórafélags íslands.
Standandi frá vinstri:
Friðjón Guðlaugsson,
Guðmundur Pétursson.
Guðmundur Jónsson,
Ingólfur Ingólfsson, þá
starfsmaöur V.S.F.Í.
Sitjandi frá vinstri: Jón
Hjaltested, Örn Steins-
son, formaður og Birgir
Þórðarson, á myndina
vantar Andrés Andrés-
son.
Hafliði Hafliðason,
frumkvööull Sparisjóð
Vélstjóra, gerður aö
heiöursfélaga Vél-
stjórafélags íslands í
feb. 1968.
VÍKINGUR 71