Sjómannablaðið Víkingur - 01.05.1987, Side 85

Litiðá lög um stjórnarkjör
Agnar Hreinsson
stýrimaður
varam. 1943 — 1944
Anton Nikulásson
vélstjóri
varam. 1961—1963,
1967-1969
Auðunn Hermannsson
stýrimaðurvaram.
1945-1947
1949-1951
Árni Þorsteinsson
stýrimaöur
1965-1971
Ásgeir Sölvason
stýrimaöur
1975-1977
Ásgeir Guðnason
vélstjóri 1981 —
Bergsveinn Berg-
sveinsson vélstjóri
varam. 1961-1963
Birgir Stefánsson
stýrimaður
1983-1985,
varam. 1985 —
Ari Leifsson stýri-
maður 1985-
Árni Valdimarsson
skipstjóri 1963 — 1965
Ásgrímur Björnsson
skipstjóri 1977 — 1979
Bjarni Bjarnason
vélstjóri 1957-1961
Menn settust fyrst niöur
24. júní 1936 til að gera
uppkast aö lögum og svo
aftur nokkrum dögum sið-
ar til að ræða uppkastið.
Seinni fundurinn var
sæmilega ánægður með
árangurinn, samþykkti
bæði bráðabirgðalögin og
stefnuskrána. En þegar
kom á stofnfundinn 8. des-
ember sama ár, var allur
annar uppi. Þar höfðu
menn allt á hornum sér,
sem viðkom lögunum, eða
eins og segir í fundargerð-
inni: „...og fannst flestum
lögunum mikiö ábótavant“.
Erfið lagasmíð
Fulltrúar Skipstjórafélags
íslands lýstu því þar yfir að
þeir gætu ekki tekið þátt í
stofnun samþandsins á þeim
fundi og frá Ægi á Siglufirði lá
fyrir bréf þess efnis að það
félag vildi gera ýmsar breyt-
ingar á lagauppkastinu. Ekki
er ósennilegt að þar liggi
ástæðan fyrir því hvað menn
hafa verið tregir til að viður-
kenna þennan fund sem
stofnfund FFSI. Á fundinum
var engin samstaða um lög
og engin lög samþykkt fyrir
FFSI fyrr en á þinginu sem
haldið var næsta vor. Og
haldi menn áfram aö lesa á
milli linanna, má láta sér
detta i hug að Ásgeir Sig-
urðsson, sem var kosinn
forseti FF3I á fyrsta þingi
Þar höföu menn
allt á hornum sér
„... og fannst
flestum lögunum
mikiö ábótavant“.
Myndirnar hér á
síðunni og þeim
næstu, allt aftur á
síðu 98, eru af
þeim mönnum sem
kosnir hafa verið
aöalmenn eöa vara-
menn í stjórn FFSÍ
frá stofnun þess.
Þeim er raðað í
stafrófsröð hér og
þess getið ef þeir
voru varamenn og
þá hvenær. Gefin
eru upp kjörtímabil
þau sem mennirnir
voru kosnir til að
starfa, en þess ekki
getið hvort þeim
entist líf og heilsa
til að Ijúka því.
VÍKINGUR 85