Sjómannablaðið Víkingur - 01.05.1987, Qupperneq 114

114 VÍKINGUR
Árnaö heilla
Farmenn og fiskimenn! Viö sem vinnum á Haf-
rannsóknastofnun óskum ykkur innilega til
hamingju meö hálfrar aldar afmæli samtaka
ykkar. Svo vill til aö á þessu ári er einnig hálfrar
aldar afmæli skipulegra rannsókna í þágu at-
vinnuveganna. Samtök ykkar voru stofnuö á vor-
dögum 1937 en Fiskideild Atvinnudeildar
Háskólans tók til starfa 18. september sama ár.
Væntanlega veröur síöar litiö á undanfarin 50
ár sem fyrsta kaflann í sögu Farmanna- og
fiskmannasambandsins. Hálf öld í sögu vaxandi
sámtaka eöa stofnunar er ekki langur tími en er
þó þaö drjúgur hluti af einni mannsævi aö af
þeim sem komu Fiskideild á laggirnar er nú
enginn ofar moldu, og fáir þeirra sem stofnuöu
Farmanna- og fiskimannasamþandiö. Viö sem
nú minnumst þessara tímamóta erum brautryöj-
endunum þakklát og höldum minningu þeirra
best á loft meö því aö efla þaö starf sem þeir
hófu fyrir hálfri öld.
Þrjátíu og fimm ár eru nú liöin frá þvíaö ég hóf
störf mín viö fiskirannsóknir. Á þessum langa
tíma hef ég aö sjálfsögöu átt mjög náin sam-
skipti viö marga félaga í Farmanna- og fiski-
mannasambandinu. Fyrst ber aö nefna náin
skipti viö skipstjórnarmenn á rannsóknarskip-
um. Engar hafrannsóknir veröa stundaöar meö
góöum árangri án þess aö skipstjórnarmenn
rannsóknarskipanna taki virkan þátt í þeim
störfum og samvinna sé náin milli þeirra og
rannsóknarmanna. Á þessum tímamótum er mér
einnig ofarlega í huga hjálpsemi og aöstoö
margra sildveiöiskipstjóra þegar ég hóf störf viö
sítdarmerkingar fyrir 35 árum. Þá þurftum viö aö
fá síld til merkingar út nótum síldveiöiskipa.
Þetta var ekki unnt nema meö hjálp og aöstoö
skipverja á síldveiöiskipunum. Þrátt fyrir ýmsar
tafir sem viö síldarmerkingarmenn ollum síld-
veiöisjómönnum tóku þeir því jafnan meö mikilli
þolinmæöi og aöstoöuöu okkur eftir fremsta
megni. Þá þegar geröu sjómenn sér glögga
grein fyrir þýöingu þessara rannsóknarstarfa.
Síöan hófust mjög náin samskipti eftir aö ég tók
viö stjórn síldarleitarinnar fyrir réttum þrjátiu
árum. Samstarfiö á sildarmiöunum, þegar menn
lögöu nótt viö dag, var eins og best veröur á
kosiö og líöur mér aldrei úr minni.
Jakob Jakobsson
forstjóri
Hafrannsóknarstofnunar
Á þessum merku tímamótum í sögu Far-
manna- og fiskimannasambandsins vil ég leggja
á þaö höfuöáherslu aö efla samvinnu hafrann-
sóknarmanna og félaga í Farmanna- og fiski-
mannasambandinu sem allra mest. Ég geri mér
fulla grein fyrir því aö sjómenn búa yfir gífurlegri
þekkingu á hafinu og lífríki þess, þekkingu sem
viö veröum aö virkja þjóö okkar til hagsbóta.
Þetta veröur fyrst og fremst gert meö þvi aö viö
rannsóknarmenn lærum af reynslu sjómanna og
aukum þannig þekkingu okkar sem ekki veröur
ölllæröafbókum.
Þá vil ég minna félaga í Farmanna- og fiski-
mannasambandinu á þaö aö tilgangur rann-
sóknarstarfsins er fyrst og fremst sá aö afla
þekkingar og miöla henni til íslenskra sjómanna
og þjóöarinnar allrar. Þetta hefur aö sjálfsögöu
tekist misjafnlega á undanförnum 50 árum og
stundum hefur kastast i kekki milli rannsóknar-
manna og félaga í Farmanna- og fiskimanna-
sambandinu. Opinská og skörp umræöa er aö
sjálfsögöu öllum til góös. Ef hún er málefnaleg
og drengileg leiöir hún til nýrra dáöa og eflir
samstarf.
Á þessari stundu á ég þá ósk heitasta aö
okkur auönist aö nýta hinar gjöfulu en viökvæmu
auölindir íslandsmiöa meö meiri aögát næstu
fimmtíu árin en síöustu fimmtíu ár. Ef sú ósk
rætist þurfa niöjar okkar engu aö kvíöa.