Sjómannablaðið Víkingur - 01.05.1987, Side 142

Stundum
„ Vinnudagurinn
var lika stundum
langur. Stundum
vissi maöur ekki
fyrri til en aö
komin varnótt. En
þetta var
skemmtilegt. “
Maöur kemur manns í
staö. Ingólfur afhendir
arftaka sinum i starfi
hjá FFSI fundarhamar
samtakanna.
Víkingurinn hefur komiö út
á hverju ári frá því hann hóf
göngu sína, mismunandi
mörg eintök en alltaf komiö út
og er nú orðinn myndarlegt
timarit. Sumum okkar þótti og
hefur alltaf þótt aö blaðið ætti
aö vera meira baráttutæki
fyrir bættum kjörum sjó-
manna. Stundum hefur þaö
verið nokkurt baráttutæki i
málum sem FFSI hefur barist
fyrir en mér hefur á stundum
fundist það mega vera meira.
Þó var þaö fyrstu 25 árin sem
blaðiö kom út að menn sendu
inn greinar, þar sem þeir
skrifuöu um hugðarefni sin
varöandi þaö sem þeim þótti
þetur mega fara i kjörum og
ýmsu ööru er varðaði sjó-
menn. Svo breyttist þetta.
Eitt er þaö að alltof fáir sjó-
menn kaupa blaöiö, ég veit
ekki af hverju það er en þeir
eru alltof fáir. Samt hafa
komið og koma fjölmargar
merkar greinar í blaöinu. Og
ég fullyrði að sambandiö
hefði orðið afar snautt ef það
hefði ekki haft Víkinginn við
hlið séröll þessi ár.
Svo gerðist það siðustu
árin sem ég var hjá FFSI að
félögin fóru að gefa út frétta-
bréf sem ég gat aldrei skilið
og var mikið á móti. Meira að
segja voru menn svo for-
stokkaðir að þeir samþykktu
að framkvæmdastjóri FFSÍ
færi að gefa út fréttabréf. Ég
spurði þá hvort ætti þá ekki
bara að leggja Vikinginn niö-
ur. Ég var skammaður í hálft
ár þar til ég gaf út eitt frétta-
þréf. Siðan gaf ég það aldrei
út aftur og ég held að menn
hafi bara gleymt því, sem bet-
ur fer. Maður stóð í ströngu
stundum. Mér er það óskilj-
anlegt að félögin skuli ekki
nota Víkinginn til þess að
koma á framfæri því sem þau
eru að berjast fyrir í stað
þess að vera með þessi
fréttabréf hvert fyrir sig.“
Margt var
skemmtilegt
— Þú varst fulloröinn
maður, þaulreyndur togara-
skipstjóri, þegar þú fyrir 20
árum réðst til FFSÍ, voru
þessi 18 ár skemmtilegur
timi?
„Ég skal segja þér það að
kjarabaráttan þótti mér afar
skemmtileg og umsvifin i
þeim málum sem við börð-
umst harðast fyrir. Það virðist
hafa fylgt mér alla tið að vilja
berjast fyrir betri kjörum okk-
ar sjómanna. Ég er verka-
lýðssinni í hjarta minu. Ég er
ekki kommi en mjög verka-
lýðssinnaður. Mér hefur alltaf
þótt gaman að ræða verka-
lýösmál og að taka þátt i
þeim og þau hafa yfirskyggt
önnur áhugamál hjá mér.
Raunar þykir mér gaman að
allri baráttu. Mörg mál sem
við börðumst fyrir komust i
höfn, önnur ekki. Eitt af þvi
sem ég hef aldrei veriö sáttur
við að ekki skuli hafa tekist
að koma i höfn er bygging
sjómannaheimila á landinu.
Við böröumst mikiö fyrir
þessu hér. Sumsstaðar
komst upp visir að sjómanna-
heimili, sem svo leið aftur
útaf, og einhverra hluta
vegna hefur veriö ákaflega
þungt fyrir fæti i þessum mál-
um. Margt fleira mætti svo
sem nefna. Ég vann mikið i
hinum svo nefndu undan-
þágumálum, ég átti sæti í
stjórn Sildarverksmiðja rikis-
ins, við unnum að skattafrá-
drætti sjómanna og svona
gæti ég haldið áfram aö telja
upp. Mér er sagt að einu sinni
hafi ég átt sæti i 18 ráðum og
nefndum. Vinnudagurinn var
lika stundum langur. Stund-
um vissi maður ekki fyrri til en
að komin var nótt. En þetta
varskemmtilegt.“ — S.dór
142 VIKINGUR