Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1987, Side 14

■ ■ ■
Sigldum heim
kringumstæður. Ég hélt bátn-
um upp en flestir létu reka.
Næsta morgun komum við inn
til Raufarhafnar. Þar urðu
menn gáttaðir vegna þess að
þar hafði alltaf sama óveðrið
geisað. Þarna var það krian
sem benti mér á torfuna".
Dagbækur um hvern
einasta línuróður
Það var ekki bara að Eggert
væri aflakóngur árum saman á
síldveiðum. Hann var einnig
skip en Gísli Árni, en þau gerðu
samt ekki meira en að halda í
við Eggert á Gísla Árna, með 31
til 34 þúsund tonna ársafla.
Gísli Árni bar þá ekki nema 550
tonn, enda ekki búið að byggja
endanlega yfir hann.
— Hafðirðu metnað til að
verða aflakóngur?
„Nei aldrei. Ég stefndi aldrei
að því við upphaf úthalds að
verða aflakóngur, þegar það
gerðist kom það að sjálfu sér.
Sjálfsagt halda menn að ég sé
að segja ósatt, en þetta er heil-
WilimMiwl
* i. w§ BSíSm^imí
Njáll við bryggju á Akra-
nesi.
14 VÍKINGUR
aflahæstur á línuveiðum í
Faxaflóa árum saman. Víðir II.
var langt undir meðalstærð
báta á þeim árum.
í 25 ár var Eggert aflahæstur
á einhverju úthaldinu á árinu og
sum árin á öllum veiðum. Fyrst
varð hann aflakóngur á vetrar-
vertíð árið 1952 og reri þá frá
Sandgerði. Og síðasta árið
hans á loðnunni var hann einn
af þremur efstu. Hann varð
aldrei neðar en í þriðja sæti á
loðnuveiðunum. Síðustu árin
voru komin miklu burðarmeiri
agur sannleikur. Ég spáði
aldrei í þennan titil. En eins og
allir veiðimenn hafði ég að
sjálfsögðu metnað til að afla
vel. Hver vill ekki veiða vel sem
bleytir veiðarfæri?"
— Heldurðu dagbækur um
staði, veður, vinda, strauma
og annað því um líkt við veið-
arnar?
„Ég er nú hræddur um það.
Ég skráði hjá mér hvern ein-
asta róður sem ég fór á línuver-
tíðum hér áður fyrr. Þar er
skráð hvert róið var, veður, afli,
straumar og hvaðeina. Áður en
hinar löggiltu dagbækur sem
nú eru notaðar komu, skráði ég
þetta allt hjá mér. Svo bar ég
þetta saman frá ári til árs.“
— Eru það þá ef til vill
svona stúderingar sem gera
menn að aflamönnum?
„Einmitt. Að stórum hluta er
galdurinn að lesa náttúruna og
lifa sig inní það sem maður er
að gera. Auðvitað gengur þetta
ekki alltaf upp, en oft og það
hjálpar alltaf eitthvað. Eitt af því
mikilvægasta fyrir skipstjóra er
að hafa athyglisgáfu og nota
hana“.
1.070 tonn á einum
mánuði
— Hvaða ár heldurðu að þú
hafir fengið mestan afla?
„Ætli það hafi ekki verið árið
1964, en þá var ég með bát
sem hét Sigurpáll. Við fengum
3.200 tonn af síld í janúar og
febrúar og 900 lestir af loðnu.
Um sumarið fengum viö svo 4
þúsund tonn af síld. Við feng-
um svo 1.534 lestir af þorski og
ýsu í mars og apríl á vetrar-
vertíðinni í þorsknót. Sennilega
er þetta mesti afli sem komið
hefur upp úrfiskibáti á einu ári,
þegar allt er reiknað saman.
Það var einhvern tímann sagt í
blöðum frá togara sem fékk
1.030 lestir á einum mánuði.
Það var sagður mesti afli sem
skip á íslandi hafði fengið á
mánuði. Við fengum 1.070 lest-
ir í apríl 1964 á Sigurpáli. Hann
var 200 tonna bátur. Ég nennti
ekki að vera að leiðrétta þetta.
Ég man líka eftir því að við
fengum 1156 lestir á línu vetur-
inn 1955 og um sumarið feng-
um við svo 6.500 tunnur af síld í
reknet, eftir að við vorum hættir
fyrir noraðn. Þetta voru mikil
aflaár".
— Hvenær kom svo Gísli
Árni inn í dæmið?
„Ég var bara eitt og hálft ár