Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1987, Qupperneq 17

ViÖtal
meö Sigurpál, því aö þá höfö-
um viö Einar Árnason fiugmað-
ur ákveöiö aö láta smíöa Gísla
Árna fyrir okkur í Noregi. Viö
fengum lán hjá hinum og þess-
um aðilum og fyrirtækjum. Viö
lögðum sjálfir ekkert í kaup-
verðið, sem var 18 milljónir. En
til þess aö mega láta hefja
smíði bátsins urðum viö aö
leggja þriðjung af kaupverði
hans inn á banka hér heima.
Það tókst. Þessar 6 milljónir
voru síðan greiddar upp á
fyrsta 6 mánaða úthaldi báts-
ins. Það kom sér vel því eftir
fyrsta árið mitt með Gísla Árna
datt síldveiðin niður og loðnu-
veiðarnar hófust ekki af krafti
alveg strax.“
— Ef þú værir ungur maður
í dag, hvernig heldurðu að
þér myndi líka þessi afla-
kvóti og þau höft sem nú eru
á veiðunum?
„Ég skal ekkert segja um
það, en þessi kvóti fer óskap-
lega í taugarnar á mér. Alla
mína tíð var maður frjáls og
mátti veiða eins og maður gat.
Nú er þessu öllu miðstýrt. Ég
held að svona stjórnun eins og
er á fiskveiðunum nú til dags
drepi niður einstaklinginn. Nú
hefur enginn tækifæri til að
sýna hvað í honum býr með því
að skara framúr. Ég skal ekki
leggja dóm á hvort þörf er á
þessu eða ekki, en þetta fer af-
ar illa í okkur þessa gömlu sjó-
menn sem hafa alla tíð verið
frjálsir. Mig hefur oft langað til
að blanda mér í umræðurnar
um þetta kvótakerfi, en hef set-
iö á mér og haldiö kjafti. Það er
búið að sefja þjóðina svo með
þessu að maður yrði hrópaður
niður“.
— Ertu sammála niður-
stöðum loðnurannsókn-
anna?
„Ég er í sjálfu sér sammála
því sem þeir segja um það sem
þeir sjá og vita. I loðnurann-
sóknunum komast þeir oft ekki
að heilu svæðunum fyrir ís eða
vegna veðurs. Óvissuþættirnir
eru svo margir svo sem eins og
hitastig sjávar, svo dæmi sé
tekið. Þetta eru ágætir drengir
sem standa í þessu en menn
ráða bara ekki alltaf við að-
stæðurnar".
Happatalan 75
„Eg á happatölu, það er 75.
Sjáðu til, Víðir II. var GK 275,
Sigurpáll var GK 375, Njáll er
RE 275 og Gísli Árni er RE 375.
Bílnúmerið mitt er R-37570,
liggi við að snúa rangsælis,
bakka ég heldur og legg nokk-
uð á mig til að geta snúið skip-
inu réttsælis. Þetta er nú ekki
beint hjátrú, því það er betra að
sjá til í horninu hjá sér stjórn-
borðsmegin. Hjá mér er þetta
líka orðinn gamall vani“.
— Veiðirðu lax á stöng?
„Já, ég hef gert það nokkrum
sinnum, en veiði voða lítið. Ég
hef aldrei fengið laxveiðibakt-
eríuna. Mér þykir meira gaman
að fara með færi út á sjó á trillu.
Það er líka gaman að veiða
farsímanúmerið á Njáli er
20275 og á Gísla Árna 22575.“
— Ertu hjátrúarfullur?
„Eru ekki allir hjátrúarfullir?
Annars held ég aö þessar tölur
séu tilviljun. Þótt ég sé ef til vill
eitthvað hjátrúarfullur er ég
ekki eins slæmur og Þorsteinn
bróðir sem ekki vill hefja úthald
á mánudegi. Mér er alveg
sama þótt ég hefji róðra á
mánudegi. Mín hjátrú varðandi
sjómennsku er sú að ég vil ekki
leggja frá bryggju nema snúa
skipinu réttsælis. Þótt betur
með stöng úti á sjó. Ég hef gert
dálítið af því. Það er gaman að
draga þaraþyrskling á grunnu
vatni, það er svo fljótlegt".
Millilenti til að horfa
á knattspyrnu
Það er alltaf sama hógværð-
in I Eggerti þegar hann er kall-
aður aflamaður. Eftir að hann
hætti á Sigurpáli varð hann
skipstjóri á Þorsteini RE vetur-
inn 1965 og síðan var hann
með Heimi frá Stöðvarfirði þá
Um borð í Njáli með
nokkur tonn af kola á
dekki. Ljósmynd Þor-
steinn Gíslason.
VÍKINGUR 17