Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1987, Blaðsíða 56

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1987, Blaðsíða 56
Enn á ný rennur upp hin helga jólahátíð, með tilheyrandi Ijósadýrð, söngvum, mat og gjöfum. Á flestum heimilum hefirjólanna verið beðið afmik- illi eftirvæntingu undanfarna daga. Sú eftirvænt- ing hefir að hluta fengið útrás við hefðbundin störf, bakstur, hreingerningar, innkaup, og skreytingu heimilisins. Tíminn er oft naumur því að flestir undirbúa jólahátíðina til viðbótar fullum vinnudegi. Þegar líður að jólum eru flestir hinna fullorðnu farnir að hlakka til hvíldar, orðnir dauð- þreyttir og áhyggjufulliryfir því hvernig takist nú til í þetta sinn. Gjarnan gleyma menn sér í undirbúningnum. Á stundum missa þeir sjónar á þeim boðskap, sem fluttur er með komu jólanna, og sjá aðeins aukið erfiðið og leiðinleg skyldurstörf á heimilinu. Kök- urnar er því bakaðar á kvöldin, á svefntíma barn- anna, svo að þau trufli ekki. Jólakortin eru skrifuð í flýti á síðustu stundu og innkaupin verða kapp- hlaup milli verslana til að sjá úrvalið, svo að kjör- gripurinn finnist. Jólahreingerningin verður á við mánaðarþátttöku í líkamsrækt og enginn skilur í öllu því dóti og drasli, sem getur safnast fyrir á einu heimili. Á Þorláksmessu er hafin örvænting- arfull leit að jólaskrauti heimilisins og reynt að gera sem best úr greniræflinum, sem var það skásta, sem fékkst undir lokin. Þegar jólin eru síðan hringd inn er eins og létt andvarp líði frá brjóstum þeirra, sem gleymdu; loksins geta þeir farið að njóta jólanna. Þau eru komin. En það ergjarnan að loknum hátíðarhöldunum að ákveðinn tómleiki fyllir andrúmsloftið. Hin skammvinna gleði og spenna erá burt, maginn er saddur, allir hafa fengið sínar gjafir og kveðjur og við blasir grámóskulegur morgundagurinn. Það er einskis eftir að njóta af veisluföngunum. Það, sem er eftir, er að tína saman leifarnar og ganga frá eftir fagnaðinn. En þessir, sem gleymdu, hefðu átt að staldra fyrr við. Þeir hefðu átt að minnast þess að á aðventunni á ekki aðeins að hreinsa ryk og óhreinindi úr húsum, heldur og úr hugum og hjört- um. Eitt augnablik, eitt andartak, eina kyrrláta kvöldstund er hægt að setjast niður við kertaljós í stofunni heima og gera sér grein fyrir tilgangi og boðskap jólanna og fyllast barnslegri tilhlökkun og eftirvæntingu. Jólaguðspjallið segir okkur frá fæðingu Krists. Þar var ekki prjálinu fyrir að fara, orðskrúðinu eða trumbuslættinum. Konungur mannkyns vitjaði hásætis síns í fyrsta sinn sem fátæklingur á ver- aldarvísu. Samtfórkomahansekkileynt. Honum var tekið sem hinum eina sanna konungi, þó að hann væri ungbarn reyfað og liggjandi í jötu. Frásögnin um aðdraganda og fæðingu Krists hljómar kunnuglega í eyrum: „En það bar til um þessar mundir að boð kom frá Ágústusi keisara ..." Þessi upphafsorð koma okkur öllum í hátíð- arskap á aðfangadagskvöld, en þau ættu ekki síður að koma okkur í jólaskap á aðventunni. Því að jólin standa yfir í lengri tíma en rauðu dagarnirá almanakinu segja til um. Öll aðventan, allur undirbúningurinn, er hluti af jólunum. Hér áður voru það fyrstu merki jólakomunnar að jóla- sveinum var stillt út íglugga Rammagerðarinnar í Austurstræti. Þó að flestum fyndist það snemmt þá fóru þeir óhjákvæmilega að leiða hugann að eigin undirbúningi og hvernig hann gæti orðið bestur og skemmtilegastur. Það er undirbúningur jólanna, sem er hin eiginlega skemmtan. Þá koma í Ijós hinar jákvæðu mannlegu tilfinningar, gleði, tilhlökkun, ást, umhyggja, sköpunarhæfi- leikar og vinnugleði. Það eríjólaundirbúningnum, sem við eigum besta tækifærið til að njóta þess að skúra gólf, ryksuga, þvoþvotta, tala við börnin okkar og komast að því hverjar væntingar og þarfir ástvina okkar og ættingja eru. Það er á þessum tíma, sem mannleg samskipti hafa best- ar aðstæður til að blómstra og þroskast. Jólalög eru rifjuð upp og sungin með börnunum, mynda- kökureru bakaðarmeð miklum fyrirgangi og þess um leið minnst hvað gekk á við síðasta bakstur, sparifötin eru tekin fram og hreinsuð og spari- skapið er gert sérstaklega klárt fyrir hátíðina. Þessi hversdagslegu störf eru unnin á aðvent- unni í sérstökum tilgangi og þannig verða þau okkur tilefni hláturs, gleði og eftirvæntingar. Lífshamingja, barnsleg gleði, eftirvænting og tilhlökkun eru ekki bundin veraldlegum gæðum, heldur tilfinningu fyrirgildi og sérstöðu mannlegs
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.