Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1990, Blaðsíða 24

Nanna Dröfn
Sigurdórsdóttir
blaðamaður
24 VÍKINGUR
BLITT
OG
LÉTT
SJOMENN ERU
ÞAKKLÁTIR
HLUSTENDUR
„Blítt og létt...“ nefnist þáttur
sem er á dagskrá Rásar 2 fimm
daga vikunnar og flestir sjó-
menn kannast eflaust við.
Þessir sömu sjómenn þekkja
þá líka rödd Gyðu Drafnar
Tryggvadóttur, stjórnanda
þáttarins. Vegna mikilla vin-
sælda þessa þáttar ákvað Vík-
ingurinn að forvitnast aðeins
um Gyðu Dröfn og þáttinn sem
hún stjórnar.
— Ég er úr Kópavogi, fædd
þar og uppalin. Faðir minn heit-
ir Tryggvi Benediktsson og er
járnsmiður og mamma mín hét
Sigríður Kjartansdóttir, hún dó
fyrir einu ári. Ég gekk í barna-
og grunnskólann hér í Kópa-
vogi og fór síðan í Menntaskól-
ann við Hamrahlíð sem ég klár-
aði 1984. Ég fór svo í Háskól-
ann þá um haustið og á eftir
nokkrar einingar þar.
— Útvarpsferill Gyðu
Drafnar hófst á Stjörnunni
1987. Hvernig kom það tii að
þú fórst að vinna þar?
— Mig vantaði vinnu og lang-
aði til að vinna við fjölmiðla, svo
ég labbaði bara þarna inn. Ég
vissi ekki einu sinni hvað út-
varpsstöðin hét! Ég spurði eftir
útvarpstjóranum, settist inn til
hans og sagði honum að mig
langaði að vinna á útvarpsstöð.
Það var úr að ég fékk vinnuna
og byrjaði að lesa auglýsingar
og aðstoða þá sem voru í dag-
skrárgerð. Ég byrjaöi ekki strax
með þætti sjálf.
— Hvernig líkaði þér svo
að vinna á útvarpi?
— Mér líkaði mjög vel. Ann-
ars hefði ég ekki verið að
þessu! Ég hætti á Stjörnunni í
janúar ’89 og var þá í skólan-
um, en byrjaði á Rás 2 í júní.
Ólafur Þórðarson, fulltrúi léttrar
tónlistar á Rás 2, var búinn að
ganga með þessa hugmynd
um sjómannaþátt í maganum
lengi, og þegar ég fór til hans
og spurði hvort hann hefði ein-
hverja vinnu handa mér, var
ákveðið að ég tæki að mér
þennan þátt.
Mér leist vel á þessa hug-
mynd þótt ég hefði enga
reynslu eða þekkingu á sjó-
mennsku. Þetta var að vísu
nokkuð erfitt fyrst þegar þætt-
irnir voru á nóttunni, því þá fór
ég í vinnuna um miðnætti
þegar hinir í fjölskyldunni voru
að fara að sofa. Þetta er þess
vegna miklu betra núna þegar
þættirnir eru eftir kvöldfréttir.
— Varstu með einhverjar
hugmyndir um hvernig þú
vildir hafa þáttinn í byrjun?
— Nei, ég prófaöi mig bara
áfram. Ég ákvað að færa sjó-
mönnum fréttir úr blöðunum og
leika þægilega og góða tónlist.
Svo ákvað ég að biðja sjómenn
að hringja inn og viðbrögðin
voru svo góð að síminn hrein-
lega logaði og gerir enn. Núna
undirbý ég mig þannig að ég
byrja á að líta í öll blöðin og
athuga hvort eitthvað sé þar
sem tengist sjómönnum. Eöa
þá að ég finn eitthvað sem
tengist sjómennsku ekki neitt,
eitthvað sem mér f innst sniðugt
eða fróðlegt og tek það þá
með.
— Er einhver munur á að
hafa sjómenn sem hlustend-
ur heldur en aðra?
— Það er kannski ekki komin
mikil reynsla á það, en ég get
hins vegar sagt að sjómenn eru
mjög þakklátir hlustendur. Það
er mjög gaman að vinna fyrir
þá. Stundum finnst mér ég vera
að gera mjög lítið, en þeir eru
þakklátir fyrir allt sem maður
gerir.
Þeir hringja inn og bara
spjalla um hvar þeir eru að
veiöum, hvernig hefur gengið