Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1990, Blaðsíða 50

MALEFNALEG UMFJOLLUN
Helgi
Laxdal
formaður
Vélstjórafélags
íslands
Þess í stað leggst
hann í
sandkassaleik, nú
en hann um það.
50 VÍKINGUR
í síðasta tölublaði Víkingsins var nokkuð
merkileg grein eftir formann Bylgjunnar, Reyni
Traustason, félags skipstjóra og stýrimanna á
Vestfjörðum. Ekki er þar með allur framinn
upptalinn því maðurinn er einnig orðinn frétt-
aritari Dagblaðsins á Flateyri.
Greininni var víst ætlað að svara grein undir-
ritaðs í blaðinu þar á undan, en því miður er
ekki mikið um málefnalega umfjöllun að ræða
heldur fyrst og fremst róg og annað í þeim dúr.
Greininni er að því best verður séð ætlað að
vera skemmtileg og vafalítið eru einhverjir til
sem hafa gaman af þessari lesningu, sem fyrst
og fremst ber vitni um sálarástand höfundar-
ins.
Öll þessi skrif eru til komin
vegna þess að vélstjórar vog-
uðu sér að hafa skoðun á starf-
semi Farmanna- og fiski-
mannasambands íslands og
aðild Vélstjórafélags íslands
að sambandinu. Málefnalega
umræðu um málið þoldi Reynir
ekki eða kannski, sem trúlega
er réttara, hefur ekki getu til
þess að fjalla um það á þeim
nótum. Þess í stað leggst hann
í sandkassaleik, nú en hann
um það, ég ætla aftur á móti að
fjalla um málið efnislega. Því
miður er ekki mörgum efnisat-
riðum að svara í áðurnefndri
grein, þó ætla ég ögn að minn-
ast á ætlaða aðför Bjarna
Sveinssonar og loðnusjó-
manna að mér á síðasta þingi
FFSÍ.
Upphaf málsins mun vera
það að á árinu 1989 var gert
samkomulag milli íslendinga,
Grænlendinga og Norðmanna
um nýtingu loðnustofnsins. Um
þetta mál er búið að halda
fjölda funda með fulltrúum frá
þessum þjóðum og allir þeir
sem máliö þekkja talið nauð-
syn á að gera um það sam-
komulag. Samkomulagið var
samþykkt af viðkomandi hags-
munaaðilum og Alþingi íslend-
inga óbreytt. Á fundi stjórnar
FFSÍ þann 3. feb. 1989 var
samkomulagið tekið fyrir og
þannig afgreitt með samþykki
allra stjórnarmanna:
Sambandsstjórn FFSI fagn-
ar því að kominn skuli á samn-
ingur um loðnuveiðar milli is-
lendinga, Grænlendinga og
Norðmanna. Stjórnin telur að
tengja beri afgreiðslu samn-
ingsins öðrum samningum um
veiðiheimildir islendinga innan
fiskveiðilögsögu áðurnefndra
þjóða.
Til að hindra öngþveiti á mið-
unum krefst stjórnin þess að
takmarkaður verði fjöldi er-
lendra veiðiskipa á miðunum
hverju sinni í samræmi við afla-
heimildir.
Einnig krefst stjórn FFSÍ þess
að tryggt verði að erlend veiði-
skip fari í einu og öllu að ís-
lenskum lögum á meðan þau
eru innan íslenskrar fiskveiði-
lögsögu.
Fundinn sátu eftirtaldir:
Guðjón A. Kristjánsson, Helgi
Laxdal, Reynir Björnsson,
Ragnar G.D. Hermannsson,
Bjarni Sveinbjörnsson, Skafti
Skúlason, Harald Holsvik og
Guðmundur Hafsteinsson
Sé mér einum eignuð þessi
samþykkt finnst mér nú að mér
sé gert full hátt undir höfði og
að sama skapi lítið gert úr öðr-
um stjórnarmönnum. Hafi
menn aftur á móti af því fróun
að eigna mér einum afgreiðslu
þessa máls þá hefi ég eigi önn-
ur orð um en „lítið gleður
vesælan". Eitthvað var fréttari-
tarinn að dylgja meö kjör mín
hjáfélaginu. Hafihannáhugaá
að vita hver þau eru þá getur
hann vafalaust fengið upplýs-
ingar um það hjá Skattstofu
Reykjaness, en svona rétt til
þess að seðja sárasta sultinn í
málinu þá eru mín laun víst hliö-
stæð og laun ritstjóra Víkings-
ins og upplýsingar um þau get-
ur hann vafalítið fengið hjá ritn-
efnd blaðsins. Annað í
greininni er ekki bitastætt eins
og áður hefur komið fram.
Fyrst ég er byrjaður að skrifa
ætla ég ögn að halda áfram þar
sem Sveinn Á. Sigurðsson
varaformaður félagsins hætti í
grein sem birtist í 8. tbl. Vík-
ingsins 1989. Hann vék að
launamöguleikum vélstjóra til
sjós og þeirri skólagöngu og
þjálfunartíma sem til þarf í sam-
anburði við laun, skólagöngu
og þjálfunartíma stýrimanna og
skipstjóra. Það er mjög fróðlegt
að skoða þessa þætti.
í eftirfarandi súluritum koma
þessar upplýsingar glöggt
fram.