Sjómannablaðið Víkingur - 01.04.1990, Blaðsíða 12

OKKUR SJOMONNUM FINNST
Svar við grein
Jónasar
Haraldssonar frá
Félagi
áhugamanna um
öryggismál
sjómanna í
Vestmannaeyjum.
12 VÍKINGUR
ÞETTA TALSVERÐUR ÁRANGUR
í síðasta tölublaði Víkingsins er grein sem kallast
„Hvaðan þau koma“. Greinin er svargrein Jónasar
Haraldssonar við gagnrýni okkar í Félagi áhugamanna
í Vestmannaeyjum um öryggismál sjómanna á ræðu
hans á síðasta þingi F.F.S.Í.
Þessi grein Jónasar er að mestu útúrsnúningar eins
og við var að búast. Því erfitt er að verja fyrrnefnda
ræðu, og hann svarar ekki einu sinni öllum
spurningum, sem að honum var beint í fyrri grein
okkar. Það eru takmörk fyrir hvað hægt er að svara
þessum útúrsnúningum. Reyndar ætti Víkingurinn að
birta ræðu Jónasar og þá geta sjómenn metið hug
hans til þeirra.
Við komumst samt ekki hjá
að gera nokkrar athugasemdir
og svara þeim spurningum
sem hann beinir til okkar. Jón-
as segir að við misskiljum eftir-
farandi í ræðu hans: „Ég held,
að í dag séu menn yfirleitt sam-
mála um það, að það sé ekki
skortur á björgunar- og örygg-
isbúnaði um borð í fiskiskipum
sem sé vandamálið, þegar fjall-
að er um slys á sjómönnum.
Þvert á móti hafi nóg verið gert í
þessum efnum, þótt alltaf megi
gera betur og aldrei verði látið
staðar numið“.
Hvernig ber að skilja þetta? í
öðru orðinu segir Jónas aö ekki
sé skortur á björgunar- og ör-
yggisbúnaði í fiskiskipum og
nóg hafi verið gert í þessum
efnum, en snýr svo blaðinu við
og segir að alltaf sé hægt að
gera betur og aldrei verði látið
staðar numið.
Dæmi sá er les. Síðan segir
Jónas: „Þrátt fyrir þennan
aukna björgunar- og öryggis-
búnaö þá er það staðreynd,
þótt menn gjarnan kysu annað,
að slysum á sjó fækkar ekki að
neinu marki, þrátt fyrir þetta.
Því rniður."
Þar sem Jónas er í Siglinga-
málaráði ætti hann að vita bet-
ur, eða veit hann ekki um eftir-
farandi árangur í slysavörnum
sjómanna?:
Dauðaslys á íslenskum fiski-
skipum voru 82 árin 1971 -
1974,59 á árunum 1975 -1979,
58 1980 - 1984 og 37 1985-
1989.
Ef miðað er við 10 þúsund
ársverk urðu 40,6 dauðaslys á
skipum áfyrstatímabilinu en 12
á því síðasta. Er þetta ekki tals-
verður árangur? Okkur sjó-
mönnum finnst það.
Um mannleg mistök
( svargrein Jónasar segir
hann um mannlegu mistökin
m.a.: „í erindi mínu segi ég m.a.
um þetta atriði að margir sjó-
menn hafi áður fyrr á árum tek-
ið það óstinnt upp, ef því var
haldið fram, að slys mætti rekja
til gáleysis eða kæruleysis við-
komandi sjómanna. Þá væri
það óumflýjanleg staðreynd að
um 80 til 90% slysa á sjó mætti
rekja til mannlegra mistaka á
sama hátt og hjá öðrum starfs-
stéttum. Þessa tölu 80 til 90%
notaði ég, en ekki 90%-95%
eins og margir hverjir aðilar,
innlendir sem erlendir, hafa
notað. Það breytir engu, þar
sem áhugamennirnir telja
þessar tölur mínar tóma vit-
leysu, hvort sem er.“ Síðan
spyr Jónas: „Hverjum er gerður
greiði með því að viðurkenna
ekki staðreyndir? Fyrir hverjum
eru áhugamennirnir að reyna
að gera sig góða? Fyrir sjó-
mönnum.“
Eins og sést af þessum orð-
um hans, er hann sjálfur búinn
að sanna, að þetta með mann-